Sa gazebo siya dumiretso imbes na sa bahay nila. Umupo siya couch at sumandal sa dingding. Ito ang pinaka-unang beses na umiyak siya dahil kay Jakob.
"Kath..." boses iyon ng binatilyo.
"Umalis ka na." Mariing sagot niya.
Ngunit hindi nakinig si Jakob. Sa halip ay umupo ito sa tabi niya at niyakap siya. Sinubukan niya itong itulak pero mahigpit ang pagkakayakap sa kaniya.
"I'm sorry...I did't mean to be harsh. Nadala lang ako ng selos."
Awtomatikong natigilan ang dalagita sa narinig. Fearful of being replaced, in position or in affection. Naalala niyang kahulugan ng salitang selos.
How come na parehas sila ni Jakob ng nararamdaman kapag may kasama silang iba? Dahil don kaya unti-unti niya itong naunawaan...at kumalma siya.
"Wala ka namang dapat na ipagselos, eh. Kasi hindi naman tal
