DIANE POV
Natulala na lamang ako sa nangyari. Bakit hindi ako lumaban ngayon? Ano ba ang mali sa akin?
"Kumalas ka Diane! Wag kang magpakatanga sa lalaking iyan!" ang sinisigaw ng utak ko. Pero iba ang sinasabi sa akin ng puso ko.
Nang kumalas si Denver sa halikan naming dalawa, naging blanko na lamang ang utak ko. Hindi ko alam kung paano ako magsasalita. Tila ay naurong na lamang ang dila ko.
"Let's go Diane, umuwi na tayong dalawa. I have to know what happened to Dad," sambit niya.
"Teka lang!" finally, nakapagsalita rin ako matapos ang ilang minuto. "Di ba lasing ka? Bakit ka magmamaneho!"
"Wag ka ngang oa! Napakalapit lang ng condo natin rito at gabi na, walang masyadong nagmamaneho ng ganitong oras," ani niya, "Kahit nga nakapikit ako, kayang kaya kong magmaneho!" pagyayaba
