The Mafia's Nanny

Kabanata 05: Almusal

Marimar Oquendo's Point Of View

"I won't be home for the next two weeks."

Napantig ang tainga ko matapos marinig ang boses ni Sir Streeter. Agad pa akong napatingin sa kaniya dahil hindi ko inaasahan ang biglang pag-sulpot niya.

Nakasuot siya ng business attire at talaga naman mukhang presentable ang itsura niya. Idagdag pa ang nakaayos niyang buhok habang naka-pamulsa naman ang dalawang kamay niya.

Natigil ako sa ginagawa kong pag-kuha ng gatas mula sa ref at itinuon ang buong atensiyon sa kaniya.

"Sige... po Sir..?" nag-aalangang sagot ko. I mean te, nakakagulat kasi talaga! Like bakit naman ako i-uupdate ni sir tungkol sa pagalis niya?

Naningkit ang mga mata ko ng may maisip. Hindi kaya type niya ako?!

Umayos ako ng tayo at pinag-ekis pa ang dalawang braso ko habang nakatingin sa kaniya.

"Nako, sir. Trabaho ang pinunta ko rito hindi paghahanap ng nobyo—"

Nagkaroon ng gatla ang noo niya. "The f uck are you saying? I am saying this since you're my brother's nanny. Baka hanapin ako ng kapatid ko kaya sinasabi ko sayo para ikaw na ang bahalang mag-sabi." mariing sabi niya.

Napakamot nalang ako sa ulo ko dahil sa nangyari. "S-Sige, sir." Ikaw kasi sir 'eh, di mo naman nililinaw sinasabi mo hehe.

"Oh, by the way." Inilabas nito ang isang kamay na nakapasok sa bulsa ng trouser niya kanina. "Here." sabi niya bago may inabot na itim na bagay sa akin.

Taka ko naman iyong tinignan, at halos manlaki ang mga mata ko ng mapag-tanto kung ano iyon. "Hala, akin nalang ba 'to—"

"Tanga, akin yan." pagputol agad ni sir sa sasabihin ko. Ba't ba kasi bigla-bigla nalang nag-aabot?

"Gamitin mo 'yan para sa mga gastusin kay Levi. Igala mo siya, bilhan mo ng mga laruan o ng mga kung ano pang magpapa-saya sa kaniya." sambit niya na agad ko namang tinanguan.

Binulsa ko agad ang binigay niya. "Sige, sir. Akong bahala! Makaka-asa kang maaalagaan ko ng maayos ang kapatid mo." naka-ngiti ko pang sabi. Para maniwala siya shempre! Jusko, kulang nalang sapakin na ko neto dahil sa katangahan na mga nasasabi ko kanina 'eh.

Tumango naman siya. "Good, I'll trust him to you. Make sure that he is safe and sound kung ayaw mong mawalan ng daliri." sabi niya pa bago tuluyan nang nag-marcha palayo.

Naiwan naman akong naka-ngiti pa rin at pilit pinoproseso sa utak ko ang sinabi niya. At nang naintindihan ko na, ay unti-unting nawala ang ngiti ko't parang nawala ang lahat ng dugo sa mukha ko.

"Jusko! Binalaan niya ba akong puputulan niya ako ng daliri kapag napahamak si pandesal—este Levi?!" pinapawisang sabi ko.

Jusmiyo Marimar! Hindi yata masaya sa buhay si sir at trip niyang mandamay. Bakit naman kasi nananakot, kinakabahan tuloy ako.

Ngayon ang ikatlong araw ko rito sa mansyon. Maaga akong nagising kaya naman inahahanda ko ang paborito ni Levi para pagising niya, ay babanggitin niya pa lang ang salita—may mai-aabot na agad ako.

Kahit papaano ay nakakapag-adjust naman na ako sa bagong buhay na ito. Hindi pa rin maiwasan na ma-ignorante shempre! Nakatira ba naman kasi ako ngayon sa isang mansyon diba? Kahit sino naman siguro na laki sa hirap at biglang napunta sa ganto 'eh mai-ignorante talaga.

Hindi ko pa nga na-eexplore ang buong mansyon. Mag-hapon kasi kaming nasa loob ng kwarto ni Levi kahapon. As in simula umaga hanggang hapon ay naroon kami. Grabe yung pagod sa pagbabantay at pakikipaglaro sa kaniya. Muntik pa akong mamatay!

Sinubukan niya ba namang sumakay sa likod ko dahil kabayo raw ako. Muntik pa yatang mabali ang ribs ko dahil sa sobrang bigat niya. Nakaka-loka!

Gusto ko namang may matipuno at poging lalaki na umibabaw sa akin—pero hindi naman sa ganoong paraan, akala ko talaga'y mamamatay na ako dahil derektang bumagsak ang katawan ko sa sahig habang nakasakay siya sa akin!

Kina-gabihan naman, ay sinubukan ko na siyang patulugin. Kinantahan ko pa siya nang halos isang oras mahigit, sa tingin ko nga ay napaos ako kaka-kanta para lang makatulog na siya. Pero anak ng shokoy, hindi man lang siya inantok! Inabot pa kami ng alas dose ng gabi—pero wapakels si pandesal, grabe ang energy.

Hanggang sa hindi ko na talaga kinaya, sinama ko nalang siya sa kwarto ko't pinaintindi ko sa kaniya na kailangan na naming matulog dahil gabi na.

Hindi ako yung tipo na kalmado kung mag-salita. Pero kinausap ko siya ng maayos at in a way na angkop para sa isip na mayroon siya. Kaya naman bandang huli, ay nagawa rin naming makatulog at hanggang ngayon ay tulog pa rin siya.

Palabas na ako ng kusina bitbit ang bottled milk na kinuha ko mula sa ref nang makita ko ang isa sa mga kasambahay.

Matamis na ngumiti ako sa kaniya at ganoon din naman ang ginawa niya bago namin nilampasan ang isa't-isa.

Wala pa akong halos nakakausap na ibang mga nag-tatrabaho rito dahil busy na agad ako't masyadong hyper ang alaga ko. Siguro susubukan kong makipag-usap sa kanila kapag may free time ako.

Habol ko ang hininga nang maka-akyat na ako ng second floor at makarating sa tapat ng kwarto ko. Napahawak pa ako sa dibdib ko dahil sa pagod.

Jusko na naman! Bakit ba napaka-laki ng mansyon na ito? Para akong sumama sa sports dahil sa tagaktak kong pawis at habol ng paghinga.

Dahan-dahan ko nang binuksan ang pinto at pumasok sa silid. Bumungad sa akin ang medyo maliwanag nang kwarto dahil maliwanag na sa labas, gawa ng tirik na tirik na araw.

Napa-kagat nalang ako sa labi ko nang makita ang itsura ng alaga ko. Naka-taas ang damit na suot nito't hindi na naka-patong sa katawan niya ang kumot kaya kitang-kita ko ang swak na swak na pandesal para sa malamig na umaga.

Napapa-hagikhik pa ako habang nag-lalakad palapit sa kama atsaka inilapag ang dala ko sa side table.

Naka-pamewang ako sa gilid ng kama habang nakababa ang tingin sa tulog at maamo niyang mukha. Lumipat pa ang tingin ko sa mga pandesal niyang talaga namang swak na swak bilang umagahan ko—nako, Marimar! Itigil mo ang pag-papantasaya, trabaho mo ang unahin mo!

Nakikipag-talo ako sa ibang braincells ko. I have thia intrusive thoughts na pisilin ang pandesal niya kung matigas ba.

Ang hirap kasing isipin kung paanong nagkaroon ng ganito kagandang katawan si Levi kung puro laro at kain lang naman ang alam niya. Pero posible rin naman na dinadala siya ni Sir Streeter sa gym—mukha kasing gym buff si sir 'eh. Pero ayon nga, papisil muna hehe! Isang beses lang naman.

Kinagat ko ang ibabang labi ko bago sinilip pa ang mukha ni Levi kung tulog ba siya. At nang masiguro na mahimbing pa ang tulog niya, lumipat na ang tingin ko sa naka-balandrang pagkain sa harap ko!

Kailangan ko iton mg sulitin—sayang ang pagkakataon 'eh. Atsaka, ganti ko 'to! Sumusundot-sundot din naman siya sa cocomelon–este dibdib ko ah? This is justice! Gender equality!

Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at unti-unti ko nang ini-lapit ang kamay ko sa katawan niya. Nakapikit pa ang isang mata ko nang sundutin ko ang pandesal niya. At talaga namang O to the MY up to God! Oh my God!

"L-Legit?!" namimilog ang mga matang bulong ko pa bago muling pinisil ang iba pang pandesal.

Hala Lord! Legit nga! Ang tigas!

Nasa ganoong sitwasyon ako nang biglang bumukas ang pinto. Sobrang gulat ako't nataranta kaya hindi ako naka-kilos agad.

"What are you doing?"

Unti-unti akong pumihit paharap sa nag-salita. Para akong aatakihin sa puso nang makita ang nakataas-kilay na mukha ni sir.

Sir naman, bakit andito ka pa?!

"I-Inaayos ko damit ni Levi, sir. May kailangan ka po ba?" palusot ko. Gagana 'yan, gagana 'yan, gagana 'yan!

Mukhang gumana naman ang palusot ko dahil bumalik sa normal ang mukha niya. "Kapag may pumuntang psychiatrist, huwag mong palalabasin si Levi. I will also infrom the guards, but in case na may makalusot—do your job and hide my brother from them." seryosong sabi ni sir.

Tumango nalang ako bilang sagot kaya umalis na rin siya kaagad. Napabuga pa ako ng malakas na hangin. Pigil ba naman ang hininga ko kanina 'eh!

Bumaling ako kay Levi na mukhang gising na dahil nag-iinat na ito ng braso habang nakapikit pa rin ang mata.

Bakit naman hindi dapat hayaan na makita ng psychiatrist si Levi?

Napapailing nalang ako dahil sa panibagong mga katanungan na nabubuo sa isip ko. Kahit gaano pa kasi karami ang tanong na nabubuo sa isip ko, alam ko naman na mababa lang ang posibilidad na masagot ang mga iyon. Kaya mas mabuti pang isantabi nalang at mas mag-focus sa trabaho ko na magpapa-yaman sa akin!

"Milk?" rinig kong sambit ng alaga ko.

Nakangiti ko namang kinuha ang bottled milk at inabot 'yon sa kaniya. Parang pumalakpak ang tainga niya dahil sa tuwa bago mabilis na kinuha 'yon mula sa kamay ko.

Hindi mabuti sa katawan ni Levi na palaging uminom ng gatas na malamig at galing sa ref kada umaga. Pero wala naman kasi akong makita na ibang gatas doon bukod sa mga bottled milk na nasa ref.

Bigla ko namang naalala ang binigay sa akin ni sir kanina. Agad kong inilabas 'yon at tinignan.

Agad akong napangiti bago nagpalipat-lipat ng tingin kay Levi at sa card na hawak ko.

Tama! Mamimili at ipapasyal ko siya ngayong araw, may pirmiso naman ng kuya niya kaya sa tingin ko ay ayos lang.

"Levi." Tawag ko sa atensiyon niya. "Gusto mo bang gumala kasama si Nanny?" tanong ko gamit ang tono ng boses na angkop para sa pakikipag-usap sa bata.

Sunod-sunod na tumango naman ito. "Yay!" tanging sabi niya bago bumangon. Napaawang pa ang labi ko dahil sa height difference naming dalawa nang tumayo siya sa gilid ko.

Jusko! Hanggang balikat niya lang ako!

"Oh sige, halika, ligo ka na muna oki?" sabi ko pa't hinawakan ang matipuno niyang braso para alalayan siya palapit sa banyo ng kwarto ko.

Tumango-tango naman siya kaya napa-ngiti ako.

Mabuti nalang ay nakikinig siya sa akin, kaya hindi ako gaanong nahihirapan. Sana lang ay mag patuloy kami na ganito para maging mapayapa ang buhay ko rito.

Nang tuluyan na kaming makapasok sa banyo ay hinanda ko naman ang mga kailangan niya. Kompleto naman kasi sa gamit ang loob ng banyo, may mga sabon at shampoo pa na hindi nabuksan kaya dito nalang siya maligo't ikukuha ko nalang siya ng damit.

"You take a bath oki? Babalik si Nanny, kukuha lang ako ng damit mo." sabi ko habang naka-ngiti.

Tumango-tango naman ulit siya kaya sinarado ko na ang pinto at agad na tumungo sa kwarto niya.

Kumuha na ako ng mga damit niya at halos mamula pa ang mukha ko nang kunin ko ang boxer niya. Ayos, mukhang mamahalin pwede kayang isangla 'to?

Bumalik na rin ako kaagad sa kwarto bago naghintay ng ilan pang mga minuto para sakto na tapos na siya. At nang pakiramdam ko naman na ok na ay ako na mismo ang nag-bukas nang pinto ng banyo.

"Halika na—hala!" namilog ang mga mata ko dahil sa bumungad sa akin. Hubo't-hubad si Levi habang tumutulo ang tubig sa katawan niya na nagmumula sa shower.

Lord! Kanina ay pandesal, bakit ngayon ay may hotdog na rin?! Talagang kinompleto na ang almusal ko.

"N... Nanny— masakit ito." sabi niya pa habang naka-turo sa tayong-tayo na kahabaan niya.

Parang lumayas ang kaluluwa ko sa gulat, ito ang unang beses na nakakita ako ng ganito.

"Nanny... m-make the boo boo away—please." muling sabi niya pa.

Tuluyan na akong natuod sa kinatatayuan ko. Mga propeta, mga anghel sa langit, at Diyos ko, pasensya na po mukha hindi na banal ang mga mata ko!

Lord, anong gagawin ko?!