The Heir and The Forgotten Land of Elysium

Muling nagising na naman ako sa aking panaginip. Hikahos akong pumunta sa aming kusina para uminom ng tubig. Lately parang padalas ng padalas na yung napapanaginipan ko. Ngunit sa tuwing inaalala ko lalo lang din sumasakit ang ulo ko. 'Tsk, nakakainis naman na panaginip yan, bitin na nga, nakakasakit pa ng ulo.' sapo ko sa ulo. Nakadalawang baso na ata ako ng tubig pero hindi nawawala ang sakit ng ulo ko, hayss . Patuloy ko lang na hinihimas ang sintido at muling binabalikan kung totoo bang nangyari ang napaniginipan ko. "Oh, Davy, Mukhang ang aga mo atang nagising ah. Eh wala ka naman pasok ah?" bungad sa akin ni Tito Steve. "Ah, eh, naalimpungatan po kasi ulit ako eh." sabi ko habang hinihilot ko ang sintido ng aking ulo. "Bakit, naulit ba ulit ang panaginip mo? Ano ba ang mga nakita mo? Malinaw na ba? “ tila curious nitong tanong. “Easy lang To' isa-isang banat lang baka lalo lang sumakit ulo ko, hehe" reklamo ko dito per nakangisi. "Aba, malay ko ba, pero ano nga? Malinaw ba?" muling pangungulit nito. "Hindi eh, malabo parin po, pero nakarinig naman ako ngayon ng batang umiiyak tapos na ulit ulit pero ang labo talaga nila To'. Ang labor ng mukha" seryosong tingin ko dito. "Hayss, Tsss." tsaka ako nilayasan. "Lah, si Tito Steve parang ano, kanina curious ka tapos ngayon lalayasan mo ako . Haha. " sigaw kong tawa. "Sus, makatawa naman ito, di bale huwag mo nalang pansinin yung tinanong ko. Nakakabitin ka kasing magpaliwanag ng kwento mo." sabay ngisi nito pero kita ko sa mga mata nito ang pangungulila. "Okay, Sabi mo Eh," sabi ko dito habang humahagikgik padin sa Tawa. Napansin ko nitong mga nakalipas na araw parang laging interesado lagi si Tito Steve sa lahat ng panaginip ko. Bakit kaya? Maaga nalang akong nagluto ng kakainin namin ni Tito ngayong sabado. Since wala naman akong pasok ay pupunta na lang ako ng mall mamaya para bumili ng materyales para sa project namin. Kasalukuyan kasi akong nasa 2nd year College, Bachelor of Architect. Hilig ko kasing magdrawing at gumawa ng mga design ng building. Di ko nga din alam eh, basta nagising nalang akong nagdadrawing. De joke. Hahaha Ang nakakapagtaka nga lang eh natutustusan ni Tito Steve ang pag-aaral ko gayon naman na sa maliit na bahay lang naman kami nakatira. 'Hmm, Nagnanakaw kaya si Tito' Hindi, Hindi bagay sa kanya, napakagwapo ni Tito kaya Imposible. 'Nagbebenta kaya ito ng laman loob' Napakaimposible naman para sa itsura niya eh wala naman siyang tahi sa katawan. 'Nagbebenta ng katawan?' Oo nga, baka ganun nga. Woah, Teka lang ang harsh ko naman ata kay Tito Steve. Grabe pero sabagay Yummy naman si Tito eh. Hahaha. Ang dami ngang nanliligaw na babae dito. May dala-dala pang mga chocolates, kaya yung isang storage ko dun puno na. Tas may dala naman yung iba na cocoa. As in Literal na gigilingin at lulutuin pa. Malay ko ba sa mga manliligaw ni Tito. Akala mo galing ibang dimension. Haha Grabe kasi, kakaiba nga naman kasi ang alindog ni Tito Steve. Mala-adonis ang datingan. Samantalang ako tama lang ang katawan ko. Iniba ko nalang ang inisip ko at baka sa kung anong bagay pa ito mapunta. Nang matapos ko nang lutuin ang kakainin namin ni Tito Steve ay pumunta muna ako sa kwarto niya at kumatok. "To, andyan kapo ba? “ “Andito ako. Bakit? Aalis ka ba? “ " Lah, bakit mo alam To'. Ikaw ah. Manghuhula ka ba? “ amaze kong tanong. "Tsamba lang iyon. Syempre wala kang pasok. Alam ko naman na hindi ka madalas tumambay dito sa bahay unless na lang kung may sakit ka." paliwanag nito. "Hmm, sabagay tama ka dyan To', pero seryoso, aalis pala ako ngayon To' pupunta muna ako SM para bumili ng materyales sa project namin. Need ko nadin po kasing masimulan, mahirap na. " paalam ko dito. "Sige, basta mag-iingat ka lagi. Hindi naman kita pwedeng samahan at mamaya pagkamalan pa tayong magkapatid na naman." ngisi nito. "Oo, dito ka na lang talaga To' mamaya imbes na pagkamalan tayong magkapatid eh matabunan mo lang ang kagwapuha ko. Hahaha" hagikgik kong tawa. " Aba't napakalakas ata ng hangin dito sa bahay, may nararamdaman ka ba? “ pang-iinsulto nito. “ Lah si Tito parang kalokohan. Totoo naman sinasabi ko eh. Mas gwapo ako sayo. Hahaha." pagyayabang ko ditto na tila humahawak pa sa baba ko. "Hindi ka gwapo, sabi mo nga sa kwarto mo eh ang ganda-ganda mo. nahuli kita nung nakaraan, Huwag ka ng magdeny pa. Tanggap naman kita eh." sabay tapik nito sa braso ko kayak na 'Oh my gosh' naman ako at napatakip ng bibig. "Awwww, Nakakatouch naman yan To' pero salamat. Thank you support To" tapik ko din sa braso nito. "Oh siya, mag-ingat ka nalang mamaya, alam ko naman na nakaluto ka na." ngiti nito bago sinara ang pinto. "Ikaw To' kakaiba ka talaga, wala pa nga along sinasabi eh! Alam mo na agad." tingin ko dito. "Sus, Naamoy ko kasi, Oh siya, magligpit at mag-ayos ka na, baka kung ano na naman isipin mo sa akin!" pagtataboy niya sa akin. Pareho nalang kaming tumawa. Pagkatapos niya akong pagtabuyan ay kumain na ako at sinimulan ang routine ko. Nasa byahe na ako ng biglang makatulog na naman ako. "Mahal, paano na ang anak natin? “ sabi ng reyna " Kailangan natin siyang ipadala sa mundong ibabaw para makaligtas siya." sabi ng hari. " Ngunit papaano? " Naguguluhan na tanong ng reyna. Tumingin ang hari sa paligid at nakita ang isang lalaking kawal. "Stallion, save our son, bring him to the human world, I promise I will save your family before the war. You will see them again in due time. Please." "I accept the responsibility to watch over your son but please dear king, save my family well so that I can be with them at the right time." "I, The king of ELYSIUM of White Dragons, promise to save your family before the war and give 100 years of life with your family to live with my son in due time." sabay taas nito ng espada at binasbasan na nga ang nagngangalang Stallion. "Uwa, uwa, uwa" iyak ng sanggol "I love you my Son." halik nito sa noo ng kanyang anak. Muling tinaas ng hari ang kanyang Espada. "Moi, le roi d'Elysium, je récompenserai mon fils pour qu'il soit puissant dans le monde souterrain, j'ajouterai tous les éléments du monde à son pouvoir, mais chaque fois qu'il se mettra en colère, le signe de son véritable pouvoir apparaîtra. C'est le signe du dragon blanc et rouge sur son cou qui lui servira de force lorsqu'il atteindra l'âge de 21 ans." pagkatapos ay tinaas nito ang espada at winasiwas sa bata. . . . . . . . . . . "Huuwwwaaaggg!" sigaw ko. Napatingin naman sa akin yung ibang pasahero sa jeep dahil sa sigaw ko. 'Lintik na panaginip yan. Hayss' "Sorry po, Sorry" hingi ko ng paumanhin sa kanila. Yung iba ngumiti lang pero yung iba wala lang. Haysss tao nga naman. Nakarating din naman ako sa SM. Kaya agad kong tinawagan si Aya para magpasama sa kanya na samahan ako dito para maghanap ng Materials para sa project ko. Ang bilis niya kasing gumawa. Eh kakasabi lang ni Mr. Dicson nung martes tapos yung kanya okay na. As in Wednesday palang. Tapos na agad. "Aya, dito ako now sa SM. Dali punta ka." sabi ko dito. "Okay, san ka banda?" tanong nito. "Sa Jollibee. Bilisan mo ha!" "Oo na, Give me a minute" "Sige. Bye. Ingat" paalam ko dito. Saktong pagbaba ko ng phone. May kumalabit sa akin. "Davy, Uy, hahaha" ngiti ni Aya. "Lah, seryoso ba yan? Sabi mo minute, parang seconds lang ah." "Kaya nga. Eh andito narin kasi ako sa Jollibee kaya nga tinanong kita." "Aisshhh, kaasar ka." hampas ko dito. "Aray, masakit Davy, easy, girl padin ako." maarte na sabi nito. "Ihhhhhh, Girl din naman ako ah." reklamo ko dito. "Lol, Di tayo sure dyan. Tsk, tsk." mataray na tingin nito. "Asar naman ito. Di marunong makisakay. Tse, Samahan mo nalang akong national bookstore, bibili ako materials para sa project." paliwanag ko dito. "Sabi na eh, papasama ka lang. Haha" habang hawak nito ang baba niya. "Paano kasi, yung iba dyan. Kakasabi lang. Kinabukasan tapos na agad. Sana all diba. Hirap hirap pa naman gumawa ng plate na sinasabi ni Sir Dicson." pamemewang ko dito. "Mabagal kalang kasi." "Lah siya, nakakahurt naman ng feeling te. Iyak na ba ako?" angal ko kay Aya. "Alam mo, Tara na lang dahil hindi ko gusto awra dito. Bilis" sabay hila sa akin papuntang national bookstore. "Anyare sa iyo Te" tingin ko dito na may pagkacurious. "Basta!" sabay tulak nito. Bakit ba lahat ng tao ngayon tinutulak ako. Hayyss. Nabili naman namin ang bibilhin kaya naghiwalay narin kaming dalawa dahil gusto ko din ulit magpahinga at bukas gawin ang project dahil tinatamad na naman ako. Pag-uwi ko sa bahay ay nakita ko si Ate Tess, isa sa mga manliligaw ni Tito Steve. "Oh Ate Tess, ano pong ginagawa niyo dito?" tanong ko dahil nakadungaw ito sa bahay namin. "Ahh, si Tito Steve mo? Ahh, eh sinisilip ko lang kung andyan siya." paliwanag nito. "Mukhang wala po ata eh, baka umalis po." dahil ng tignan ko ang bintana. Patay ang ilaw kaya baka umalis nga yun. "Ay ganun ba, sige pakibigay nalang sa Tito mo ah. Salamat." sabay abot ng paper bag tsaka umalis. Hindi ko naman na pinakielaman yung binigay ni Ate Tess para kay Tito Steve, tsaka baka mamaya ko nalang din siguro ibigay kay Tito Steve ito. Binababa ko nalang ang paper bag sa lamesa bago pumunta ng kwarto para magpalit at matulog ulit hanggang sa naulit na naan ang panaginip ko. This time hindi na ako namulat pa.