Gün çoktan doğmuş, vakit çoktan öğle olmuştu. Konağın küçük gelini Avşar kızı, elinde kahve dolu fincanların bulunduğu tepsiyle avluya girdiğinde Melike hanım her zaman ki gibi el işi yapıyor, Acem kızı Teslime hanım da tespihini çekiyordu. Evin tek kızı Mahra ise anacığının yanı başında oturmuş, elindeki telefonu boş boş uzakları süzen gözlerinin önünde çevirip duruyordu.
Aklı hâlâ gelen mesajdaydı. Ne cevap verecekti onu bile bilmiyordu. Telefon kilidini açıp mesaja yeniden girerek iki küçük kelimeye uzun uzun baktı. Gözleri Devran ağanın kısa ve net bir şekilde yazdıklarına takılmış bekliyordu ki küçük yengesinin artarda seslenmesinin yanı sıra çalan kapının sesiyle irkilerek kendine geldi.
Zişan'a kahve için teşekkür edip tepsiden aldığı fincanı masaya koyduktan sonra akşamdan beri e
