ก็แน่ล่ะ เขาจะมาทำไม ไทโรน คาร์ตันจะมาทำไม ในเมื่อหล่อนกับเขาไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกแล้ว ก็แค่คนเคยนอนด้วยกัน ความเจ็บปวดเต้นระริกอยู่ภายในอก หยาดน้ำตาเจียนจะไหลจนต้องรีบกะพริบตาไล่ให้มันกลับเข้าไปด้านใน
“หนูพุดไหวหรือเปล่า ไปนั่งพักก่อนไหม”
ท่านนายพันอัลเบิร์ตเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง เมื่อดวงหน้าของเจ้าสาวคราวลูกคนสวยที่โทมัส บราวน์ประเคนมาให้ซีดราวกับสีของกระดาษ
“ขอบคุณค่ะ งั้นพุดขอตัว...”
หญิงสาวกำลังจะพูดว่าขอตัวไปนั่งพักก่อน แต่ก็พูดได้ไม่จบประโยค เมื่อจู่ๆ ร่างสูงใหญ่ในชุดสูทสีเทาของไทโรนก็ปรากฏตัวขึ้นเบื้องหน้า ในขณะที่แดนนี่กับเฮ็นรี่เดินตามมาด้านหลังติดๆ พุดแก้วอ้าปากค้างเติ่ง
“คุณไท...”
เสียงอุทานของหล่อนแผ่วเบา แทบไม่ได้ยิน
“สวัสดีครับคุณไทโรน ผมคิดว่าคุณจะไม่มาร่วมแสดงความยินดีกับผมเสียแล้ว”
ท่านนายพันอัลเบิร์ตยิ้มกว้าง ยื่นมือไปจับกับมือใหญ่สีแทนของไทโรน
“ผมจะไม่มาไ
