ตอนที่ 14

1219 Words

ประตูห้องนอนถูกกระแทกให้เปิดกว้างออก และถูกดันให้ปิดลงด้วยส้นเท้าเต็มแรง ร่างอรชรถูกจับโยนลงกับเตียงแรงๆ โดยที่เขาไม่คิดจะปรานี “คุณไทขา... ช่วยพุดด้วย...” เจ้าหล่อนนอนอ้าซ่าไร้ความอับอาย ภาพที่เห็นมันเป็นยิ่งกว่าเชื้อไฟที่ทำให้เลือดหนุ่มรุ่มร้อนบ้าคลั่ง ไทโรนกระชากอาภรณ์ออกจากตัวด้วยความรีบร้อนไร้ความอดทน เขาไม่เคยเป็นแบบนี้ ไม่เคยหิว ไม่เคยกระหายจนหน้ามืด ควบคุมตัวเองแบบนี้ไม่ได้มาก่อน “เดี๋ยวเธอจะได้รู้ว่าการยั่วยวนฉัน คือนรก” หล่อนคงหวาดกลัวแล้วหากไม่ถูกครอบงำจากยาปลุกตัณหาสามขวดนั่น สองลำแขนเรียวสวย และเปลือยเปล่ายกขึ้น เชิญชวนให้เขาทิ้งตัวตนเข้าสู่อ้อมกอดที่รัดรึง ไทโรนคำรามราวกับพญาราชสีห์ถูกคมธนู เขาพยายามต้านทาน แต่ดูเหมือนจะแพ้ราบคาบ “ให้ตายเถอะ เธอยั่วฉันเกินไปแล้วนะ พุดแก้ว” ไทโรนเต็มไปด้วยความปรารถนาจะฝากฝังกายเข้าไปในร่างของพุดแก้วอย่างบ้าคลั่ง เขากระชากร่างที่นอนส่าย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD