Gusto ko sana na magtago ng kami na lang ni James ang naiwan sa loob ng kwarto. Para akong nalulusaw sa mga tingin niya. Nagbaba ako ng tingin at tsaka ko tinignan si Isha na mahimbing pa rin ang pagkakatulog.
Natatakot ako kasi hindi ko alam kung paano ko sisimulan yung pag-amin sa kanya ng totoo. Tinago ko sa kanya si Isha for five years. Siguro kahit siguro ako yung nasa posisyon niya ay magagalit din ako dahil tinago niya ang anak ko sa akin. Hindi ko man lang siya naalagaan during her early years. Maraming regrets.
"I'm waiting"
Nag-angat ako ng tingin kay James. I can see pain, hatred and sadness in his eyes. Gusto ko siyang yakapin ngayon at humingi ng tawad sa kanya pero parang naumid naman yung dila ko. Hindi ako makapagsalita ng maayos lumapit lang ako sa kanya. Naririnig ko
