ถ้าพานวิยาไปคอนโดเธอ เธอคงให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไล่ออกมาแน่ เขาจึงเลือกมาคอนโดของตัวเอง แม้จะไกลจากโรงพยาบาลสามไฟแดงก็ตาม พอมาถึงเขาก็อุ้มคนตัวเล็กแต่ทว่าอวบอิ่มขึ้นกว่าเดิม เพราะตอนนี้นวิยาไม่ได้ตัวคนเดียว แต่มีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอาศัยอยู่ในตัวด้วย
พออุ้มขึ้นมาบนห้องหรูของตนเอง เขาก็วางนวิยาลงบนโซฟาด้วยความระมัดระวัง แล้วตัวเองก็นั่งลงข้างหญิงสาวเบียดบนโซฟาตัวเดียวกันกอดรั้งเธอไว้ไม่ให้ลุกหนีหรือขยับเปลี่ยนไปนั่งโซฟาอีกตัว
“ปล่อยนิ่มเดี๋ยวนี้หมอหมา”
“ไม่ปล่อย เราต้องคุยกัน หมอบอกนิ่มแล้วไง”
“คุยได้ค่ะ แต่ปล่อยนิ่มก่อน หมอหมาไม่มีสิทธิ์มาแตะเนื้อต้องตัวนิ่ม”
“แล้วต้องทำยังไงถึงจะมีสิทธิ์แตะเนื้อต้องตัวเมียตัวเองล่ะฮึ”
“หมอหมาเลิกพูดคำว่า ‘เมีย’ สักทีเถอะ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน หรือว่าเพราะเจ้าสาวหนีไปเลยคิดจะกลับมาหานิ่มคะ ขอโทษนะคะ นิ่มไม่ใช่ของเล่นของตายของหมอท
