สนามบิน
ในตอนเเรกแด๊ดกายจะให้ลูกสาวสุดที่รักกลับบ้านไปกับดรูว์สเลย เพราะท่านและเมียสุดที่รักไม่อยากจะเห็นลูกสาวดราม่า หรือทำหน้าอ้อนวอนขอร้องอยากกลับไปด้วย แต่เพราะดรูว์สอยากเอาใจคนตัวเล็กเลยให้เธอตามมาส่งแด๊ดและมัมที่สนามบิน โดยตอนนี้เบวินยังยืนกอดแด๊ดกายแน่นๆไม่ยอมปล่อย แววตาออดอ้อนสุดขีดเพื่อจะให้แด๊ดเปลี่ยนใจ มัมไผ่มองแล้วถึงกับกรอกตามองบน ดรูว์สยืนมองอยู่ใกล้ๆคนตัวเล็ก พลางคิดไปเรื่อยเปื่อยถึงตอนคนตัวเล็กอ้อนเขาเหมือนที่อ้อนแด๊ดตอนนี้ เขายอมตั้งแต่โดนกอดเอวหน้าแล้วมั้ง ก็ดูใบหน้าจิ้มลิ้มนั้นสิ หัวใจแกร่งเต้นแรงโครมคราม สายตาของดรูว์สมองคนตัวเล็กนิ่งๆ
" นะคะๆๆๆๆ แด๊ดขาาาาา เบกลับบ้านด้วยนะๆๆๆๆ " เบวินซบใบหน้าจิ้มลิ้มลงที่อกแกร่งของแด๊ดกายแก้มเนียนถูไถไปมา ปากเล็กพยายามอ้อนเสียงเศร้า แด๊ดกายยืนนิ่งๆ มือหนาไม่กอดลูกสาวกลับเพราะเดี๋ยวใจอ่อน เพราะแค่ท่านเห็นลูกอ้อนที่ลูกสาวทุ่มขนาดนี้แล้
