ทว่าหญิงสาวก็อดไม่ได้ที่จะนึกเป็นห่วงคนบาดเจ็บที่ชอบใช้ความรุนแรงกับเธอ ร่างบางเผลอโอบแขนเรียวไปรอบแผ่นหลังกว้างด้วยคิดว่าเขายังคงล่องลอยในความฝัน แต่แล้วใบหน้าคมคายที่ซบบนแก้มของเธอกลับผงกขึ้นมามองทำเอาเมลิดาถึงกับหน้าแดง เธอรีบคลายวงแขนและทำหน้าบอกบุญไม่รับเช่นเดิม
“ถ้าคุณไมอยากให้เมย์ลงไปทำงานในไร่สาย คุณก็ต้องลุกขึ้นเดี๋ยวนี้”
“คุณสั่งผมได้ด้วยหรือเมลิดา...ผมยังไมได้เอาคืนจากคุณที่ทำผมเจ็บเมื่อคืนนี้”
“เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้วค่ะ ฉันก็เจ็บ คุณก็เจ็บ ทีนี้ก็เหลือเพียงหน้าที่ที่ฉันต้องทำ”
“นั่นสินะ...คุณยังไม่ได้ทำหน้าที่ที่คุณต้องทำเลย แต่ไม่ใช่การทำงานในไร่”
“คุณภาค...อย่าค่ะ...เมย์กลัว!”
ทศภาคกำลังจะก้มหน้าลงไปกลับต้องชะงักเมื่อหญิงสาวพยายามเบี่ยงหน้าหลบและมีแววตื่นกลัวในดวงตาคู่หวาน เขาเพิ่งนึกได้ว่าทำอะไรเธอไว้บ้าง นัยน์ตาคมเข้มอ่อนแสงลงอาจเป็นเพราะในหลืบลึกยังติดค้างความสำน
