"เป็นไงคะเพื่อน สุดท้ายก็ดีกันสักทีนะ" กมลเนตรบอกอัญญาเมื่อกลับถึงห้อง เห็นเพื่อนมีท่าทางสบายใจขึ้นก็พลอยดีใจ ครั้งนี้เธอเคารพการตัดสินใจของเพื่อนอย่างที่พูดเอาไว้ อนาคตจะทุกข์หรือจะสุขต่อไป เธอก็จะอยู่ข้างๆ อัญญาเสมอ "ฉันสบายใจที่แกกับธีเข้าใจกันได้ คิดซะว่าอย่างน้อยแกก็มีเรื่องให้ทะเลาะกันเหมือนคู่อื่นๆ บ้างละกัน" “นั่นสิ ฉันไม่เคยทะเลาะกับธีเลยเนอะ อย่างมากก็แค่งอนกันเรื่องไร้สาระ” “ใช่ แกสองคนเป็นคู่ที่เข้ากันดีเกินไป” กมลเนตรอดขำไม่ได้ พูดจริงๆ นะว่ามันประหลาดมาก คบกันมาสองปีไม่เคยมีปัญหาจนต้องปรึกษาเธอแบบตอนคบกับกฤษนัย อย่างมากก็แค่โทร.มาบ่นว่ามีเรื่องไม่เข้าใจกับธีรนนท์ แต่ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาก็คืนดีกันแล้ว "แต่ฉันคงต้องใช้เวลาฟื้นฟูจิตใจสักพัก ฉันหายโกรธแล้วก็จริง แต่ความรู้สึกที่เสียไปแล้วก็ต้องใช้เวลาซ่อม" "โอ้โห! อยู่กับเครื่องจักรมากไปหรือเปล่าออม มาซงมาซ่อมอะไรเนี่ย แล้วแต่