"ธี เมื่อกี้มีคนโทร.มา แต่เราไม่ได้รับสายนะ" อัญญาบอกธีรนนท์ที่เดินออกมาจากห้องน้ำ
"ใครโทร.มาเหรอ"
"ไม่รู้ ธีไม่ได้เซฟชื่อ ลองโทร.กลับสิ"
ธีรนนท์เมื่อรู้ว่าปลายสายเป็นใครก็ตกใจ มันคือเบอร์ที่กฤษนัยใช้ติดต่อกับเขานั่นเอง
"เดี๋ยวเราค่อยโทร.กลับดีกว่า"
“ตามใจ” เธอยิ้มให้คนรัก ไม่ได้บันทึกชื่อก็แปลว่าไม่ใช่คนสำคัญ ปลายสายอาจจะโทร.ผิดก็ได้
"ออม... ขอกอดหน่อยสิ" ธีรนนท์เข้ามานั่งข้างๆ อัญญา
"อะไร อ้อนอะไรอีก" อัญญาทำหน้าสงสัย แต่ก็ไม่ได้ขยับตัวไปไหน เธอยอมให้เขาสวมกอดแต่โดยดี
"เรารักออมนะ"
"ไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่า"
"เปล่านิ แค่อยากกอด อยากบอกรักออม กลัวออมไม่รู้"
"รู้แล้วน่า กอดพอแล้วก็ปล่อยได้ละ เราจะได้ป้อนขนมนมสดต่อ ดูสิ กัดถุงขนมจะขาดอยู่แล้ว" อัญญาไม่ได้คิดอะไรจริงจังกับพฤติกรรมของธีรนนท์ เธอคิดว่าเขาคงแค่อ้อนเธอเหมือนปกติแค่นั้น
"เรารักออมจริงๆ นะ"
"รักเราก็อย่าทำให้เราเสีย
