Goodbye
That could be us…
Sa isip-isip ko habang pinagmamasdan ang isang couple na inilalakad ang anak nilang mukhang kakatuto pa lang maglakad.
I imagined Tim and I walking our child, laughing like them, but that will never happen because I lost both of them.
Kinuyom ko ang kamao at nagpasalamat na umandar na ang minamaneho ni Monster matapos naming ma-stuck sa traffic dahil nawala na sa pamilyang ‘yon ang tingin ko.
Pamilyang inasam-asam kong makuha ngunit malabo na.
“What? Still want to cry? I don’t have any tissue left, hold it,” aniyang tila nang-aasar pang inangat ang box ng tissue na walang laman.
Hindi ko na siya pinatulan pa at ipinikit ko na lang ang mga mata ko. Hindi pa rin mabuti ang pakiramdam ko at mukhang mas sasama pa dahil sa lalaking ‘to.
He’s not my friend. I
