เมียมาเฟีย

เมียมาเฟีย 6

1 สัปดาห์ต่อมา

เนตรพิชา ที่ตอนนี้กำลังนั่งอยู่หน้าไวโอลีนตัวโปรดของน้องสาว ป่านนี้ น้องสาวเธอจะไปอยู่ที่ไหนกันนะ

" คุณคิดว่าคุณปฐพีพาคุณกอหญ้าไปจริงๆหรอครับ " ไผ่ถามขึ้น

" ฉันไม่แน่ใจแล้วไผ่ ? " ต้นข้าวตอบบอดี้การ์ดหนุ่มของตน ก่อนจะน้ำตาคลอเหมือนจะร้องไห้ เพราะไม่รู้ว่าน้องสาวเธอหนีไปไหน

" อย่าทำหน้าแบบนั้นครับ มันไม่เหมาะกับคุณ ผู้หญิงที่ถือปืนเมื่อสัปดาห์ก่อนต่างหากที่เป็นคุณ " ไผ่รู้ดีว่าหญิงสาวตรงหน้าเขาเป็นคนยังไง หญิงสาวไม่ชอบให้มีคนปลอบ เมื่อเวลาที่เธอเศร้า ไผ่จึงต้องใช้ความเข้มแข็งของหญิงสาวเพื่อมากระตุ้นเธอแทน

" อืมมม....งั้นนายก็ไปตามหาตัวกอหญ้าต่อเถอะ " ต้นข้าวสั่งก่อนจะหยิบไวโอลินของน้องสาวขึ้นมาเล่นทันที เมื่อไผ่เห็นดังนั้น จึงรีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

บ้าชิบ...เป็นเขาเองต่างหากที่กระวนกระวายถึงร่างกายของยัยเด็กปีศาจคนนั้น ตอนที่ต้นข้าวบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่าน มันช่างน่าขย้ำด้วยความหมั่นเขี้ยวซะเหลือเกิน ยิ่งดุยิ่งน่าปราบ และนี่ก็ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้วที่ยัยต้นข้าวกับบ้านของตัวเองไป ' รอฉันก่อนเถอะ ฉันจัดการงานเสร็จเมื่อไหร่ฉันจะไปปราบพยศเธอ ' ชายหนุ่มปรามาสไว้ในใจ

" นายจะปล่อยคุณต้นข้าวไปแบบนี้หรอครับ " พายัพถามเจ้านายด้วยความสงสัย ปกตินายเขาเคยยอมใครที่ไหนล่ะ

" หึหึ....พรุ่งนี้ฉันจะแอบเข้าคฤหาสน์เรืองฤทธา " ปฐพีตอบอย่างเจ้าเล่ห์

" นายยยยยย....หาเรื่องเสี่ยงลูกปืนอีกแล้วนะครับ " เมฆแย้งขึ้นมา

" นั่นสิครับ ผมเสียวโดนนายหญิงของตัวเองเป่าหัวดับนะครับ " พายัพพูดขึ้นมาอีกครั้ง เขายังเสียวไม่หายที่หญิงสาวเด็ดขาดจนกล้ายิงผ่านหน้าปฐพีไปหาเมฆที่อยู่ด้านหลังได้อย่างแม่นยำราวจับวางขนาดนั้น

" หึหึ " ปฐพีหัวเราะในลำคอก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานต่อทันที

คฤหาสน์เรืองฤทธา



กลางดึกที่เงียบสงัด หญิงสาวนอนพลิกตัวไปมาเพราะนอนไม่หลับ เพราะเมื่อเธอหลับตาลงทีไร เธอก็จะนึกถึงหน้าของปฐพีที่กำลังฝังใบหน้าหล่อคมไว้ที่เนินสวยของตัวเองทุกครั้ง เธอจำความรู้สึกได้เพียงแค่ว่า 'เธอเสียว' ยิ่งเห็นคราบน้ำสีขาวขุ่นอยู่มุมปากของเขามันยิ่งทำให้เธอขนลุกไปทั้งตัว แค่เธอคิดน้ำสีขาวใสก็ค่อยๆซึมออกมาจากร่องสาว ทำให้หญิงสาวต้องเลื่อนมือไปสัมผัสมัน ใช่...เธอช่วยตัวเองมาตลอดหนึ่งอาทิตย์ เพียงเพราะแค่หลับตาก็จะคิดถึงสัมผัสของเขาตลอด

????? ต้นข้าวที่ตอนนี้กำลังใช้นิ้วสวยสอดเข้าไปในร่องสวาทของตนเอง ต้องหยุดชะงักลงทันที ก่อนจะมองเห็นเบอร์ที่ไม่ได้เมมชื่อไว้ โทรเข้ามา ใครกันนะที่โทรหาเธอกลางดึก หรือว่าจะเป็น 'กอหญ้า'

" ฮัลโหล กอหญ้า ฮัลโหลใช่เราโทรหาพี่หรือเปล่า " ต้นข้าวรีบรับสายแล้วกรอกเสียงไปตามสายทันที

( ...................? ) แต่ปลายสายกลับเงียบโดยไม่ส่งเสียงตอบกลับเลย

" ได้ยินเสียงพี่หรือเปล่า อย่าเงียบสิ " หญิงสาวถามอีกครั้ง

( ฉันไม่ใช่น้องสาวเธอ ) เสียงอันคุ้นเคยดังขึ้นจากปลายสาย

" พี่ดิน " ต้นข้าวขานชื่อชายหนุ่มคู่หมั้นทันที " โทรมาทำไม "

( จะให้ฉันไปตาม หรือจะกลับมาเอง ) ปฐพีกรอกเสียงสั่งมายังคู่หมั้นสาวอย่างเย็นชา

" ฉันไม่เคยฟังคำสั่งใครคุณก็รู้ " ต้นข้าวตอบกลับทันควัน

( เธอดื้อดีนะ ฉันชอบ ระวังตัวไว้ดีๆ ตู๊ดดดด ) ปฐพีตอบก่อนจะกดตัดสายไป ประสาทชะมัด เขาควรจะดีใจสิ ที่ไม่มียัยเด็กปีศาจอย่างเธออยู่ในบ้านของเขาแล้ว แล้วจะโทรมารังควานเธอทำไมกัน

เช้าวันต่อมา

ปฐพีเดินลงมานั่งจิบกาแฟอยู่ที่ห้องนั่งเล่นอย่างสบายใจ ก่อนจะเงยหน้ามาเจอพายุกับทิวที่เป็นการ์ดมือขวาของมันกำลังจะออกไปข้างนอกกัน

" แกจะไปไหนลม " ปฐพีเรียกพายุไว้ ก่อนที่น้องชายจะเดินพ้นประตูออกไป

" เอ้า!!!.เฮีย สวัสดีครับ " เมื่อได้ยินเสียงพี่ชาย พายุเลยหยุดทักทายทันที " ผมจะไปเช็คของที่โกดังอ่ะ "

" อืมมม...งั้นไปเถอะ อย่าลืมให้ลูกน้องเช็คของดีๆล่ะ " ปฐพีพยักหน้าตอบก่อนจะกำชับน้องชายก่อนจะโบกมือไล่ให้ออกไป

" เออเฮียระวังตัวหน่อยนะ พอดีมีพวกแปลกๆเข้ามาในคลับบ่อย " ก่อนจะเดินออกไปพายุก็ได้หันมาเตือนพี่ชายตัวเองถึงเรื่องความปลอดภัย

" แล้วแกทำไมไม่จัดการมัน ? " ปฐพีถามด้วยความสงสัย เพราะปกติแค่มีท่าทางไม่ชอบมาพากลพายุก็ให้ทิวลากไปสอบแล้ว

" ผมอยากรู้หนิ ว่าใครคือคนส่งมันมา " พายุตอบพี่ชายนิ่งๆ

" ก็ดี ถ้ารู้แล้วก็อย่าลืมจัดการ " ได้ยินคำสั่งของพี่ชายเสร็จพายุจึงเดินออกไปทันที

" พายัพ !! " ปฐพีเรียกการ์ดคนสนิททันที

" ครับนาย " พายัพขานรับก่อนจะรอฟังคำสั่งของผู้เป็นนาย

" แกไปรอฉันที่บ้านเรืองฤทธา บอกว่าไอ้ลมให้แกไป " ปฐพีสั่งอย่างเจ้าเล่ห์

" ครับนาย " พายัพโค้งคำนับก่อนจะเดินไปทำตามที่ปฐพีบอกทันที

คฤหาสน์เรืองฤทธา

ต้นข้าวที่ตอนนี้กำลังซ้อมยิงปืนอยู่ในสนามยิงปืนในคฤหาสน์ของตนเองอย่างดุเดือด โดยที่มีไผ่เป็นคนยืนยืนจับเวลาให้หญิงสาวอยู่

" เป็นไงบ้างไผ่ เวลาเท่าไหร่ " หญิงสาวถอดหูฟังออก แล้วเดินมาถามเรื่องเวลาทันที

" ดีกว่าครั้งที่แล้ว 10 วิ ครับ " ไผ่ตอบทันทีที่หญิงสาวเดินมาถึง

" งั้นอีกรอบแล้วกัน " ต้นข้าวกำลังหันหลังเดินไปที่สนามฝึกเพื่อฝึกต่ออีกครั้ง แต่กลับต้องหยุดชะงักเพราะมีคนงานในบ้านวิ่งมาเรียกไว้ก่อน

" เดี๋ยวครับคุณหนู มีคนมาหาคุณหนูครับ " คนงานในบ้าน

" ใคร ? " หญิงสาวหยุดเดินแล้วถามกลับ

" คนของคุณปฐพีครับ เขาบอกว่าคุณพายุส่งมาครับ " คนงานรายงานตามที่พายัพบอกเขาให้นายสาวฟัง

" เดี๋ยวฉันตามไป " ต้นข้าวตอบก่อนจะถอดอุปกรณ์ซ้อมแล้วเดินตามคนงานไปพร้อมกับไผ่ทันที เดินเข้ามาถึงโถงใหญ่ในคฤหาสน์ ต้นข้าวก็เจอพายัพที่ยืนรออยู่

" ไงพายัพ นายมาทำไม " หญิงสาวถามทันทีที่เห็นการ์ดคนสนิทของคู่หมั้น

" มีเรื่องนิดหน่อยครับ คุณลมเลยให้ผมมาดูแลคุณต้นข้าวที่นี่ครับ " พายัพตอบว่าที่เจ้านายสาว

" กลับไปซะ ฉันดูแลตัวเองได้ " หญิงสาวไล่พายัพกลับไป

" งั้นผมไประวังด้านนอกก็ได้ครับ ปังงง!! ปังงง !! " พายัพพูดยังไม่ทันจบประโยค ก็มีเสียงปืนดังขึ้นมาจากด้านหน้ารั้วบ้าน พายัพจึงกดหญิงสาวให้หมอบลงทันที

" คุณต้นข้าว ปืนครับ " ไผ่โยนปืนพกให้หญิงสาวทันที

" จับเป็นผู้หญิงของไอ้ดินให้ได้ ที่เหลือจับตายให้หมด " เสียงชายฉกรรจ์ที่คาดว่าน่าจะเป็นหัวหน้ามาจับตัวหญิงสาวในครั้งนี้ตะโกนสั่ง

" พายัพ ยิงสะกัดให้ฉันที " พายัพไม่รีรอ รีบยิงสะกัดให้หญิงสาววิ่งไปที่มุมบันไดของบ้านอย่างรวดเร็ว

" สไนเปอร์ฉัน " ต้นข้าวคว้าสไนเปอร์จากมือไผ่แล้วเดินไปด้านบนเพื่อหาจุดซุ่มยิง

" ไผ่ ลงไปช่วยพายัพ ฉันดูแลตัวเองได้ " ต้นข้าวสั่งอย่างเคร่งเครียด เพราะฝั่งนั้นพาคนมาเยอะพอสมควร

" ครับ " ไผ่ตอบรับแล้ววิ่งไปช่วยพายัพด้านล่างอย่างรวดเร็ว

" ไปจับมาให้ได้ งานนี้ค่าหัวไม่...ปังง อั๊กกก ?? " หัวหน้าที่กำลังสั่งลูกน้องยังพูดไม่ทันจบ กระสุนก็วิ่งชนเข้ากลางหน้าผากจนมันร่วงลงมาจากรถ

" ไปจับมัน บุกเข้าไป " สิ้นเสียงสั่ง พวกมันก็กรูกันเข้ามาอย่างทันที ก่อนจะเกิดการยิงกันอย่างชุลมุนขึ้นอีกครั้ง คนของหญิงสาวเริ่มต้านไม่ไหว แต่ก็สู้ไม่ถอยเพื่อปกป้องเธอ

" ไม่ๆๆๆ ฉันจะยอมให้คนของฉันตายแบบนี้ไม่ได้ " ต้นข้าวถือปืนสั้นเตรียมลงไปด้านล่างทันที

" ปัง? ปัง? ปั้งงงงง ? " เสียงจากปืนสั้นของหญิงสาวเรียกความสนใจของ 2 บอดี้การ์ดหนุ่มได้เป็นอย่างดี

" คุณต้นข้าว / คุณต้นข้าวครับ!!! " พายัพและไผ่เรียกชื่อนายเหนือหัวทันที

" บอกคนของเรา หนีได้ให้หนีไปไผ่ อย่าให้ใครต้องตายอีก " หญิงสาวตะโกนบอกบอดี้การ์ด

" ครับคุณต้นข้าว เฮ้ย!..ถอย " ขานรับเสร็จก็หันไปตะโกนบอกการ์ดคนอื่นๆทันที แต่ดูเหมือนทุกอย่างจะช้าไปหมด

" จะไปไหนคนสวย " พวกมันวิ่งมาล้อมพวกเราไว้อย่างรวดเร็ว ทำให้พายัพและไผ่ยืนกันหญิงสาวไว้ด้านหลังของพวกเขา

" ใครใช้แกมา " ต้นข้าวเดินแทรกตัวเองออกมาจากด้านหลังทั้งสองคน ก่อนจะถามออกไป

" ไม่ต้องรู้ตอนนี้หรอกสาวน้อย ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เองแหละ ไปจับมันมา " สิ้นเสียงสั่งเหตุการณ์การต่อสู้ก็เกิดขึ้นอีกครั้ง แต่ตอนนี้ฝั่งของเธอกำลังเสียเปรียบ เพราะตอนนี้พายัพก็ถูกยิงที่ขา ส่วนไผ่ก็ถูกยิงที่แขนด้วย ตอนนี้เหลือแค่เธอเท่านั้น

" คุณต้นข้าว หนีไปครับ อ๊ากกกก " ไผ่บอกให้หญิงสาวสาวหนีไป พวกมันเลยใช้มีดแทงเข้าที่ท้องของไผ่ทันที

" โอเคหยุด....ฉันจะไปกับแก " ต้นข้าวกัดฟันแน่นก่อนจะหยุดให้พวกมันจับ แต่ก่อนที่หญิงสาวจะโดนพวกมันพาตัวออกไป

" ปังงงงง ? " กระสุนหนึ่งนัดวิ่งเข้าท้ายทอยของคนที่ล็อคตัวหญิงสาวอยู่จนมันร่วงลงไปนอนแน่นิ่งอยู่ที่พื้น

" จะไม่มีใครเอาตัวยัยเด็กปีศาจนี่ไปไหนได้ทั้งนั้นนอกจากฉัน เก็บกวาดที่นี่ให้หมด " สิ้นเสียงตวาดลั่นของบุคคลที่มาใหม่ ทำให้หญิงสาวใจชื้นขึ้นมาทันที

" นาย !! " พายัพมองหน้าเจ้านายได้เพียงแว๊บเดียวก่อนจะหมดสติไปเพราะเสียเลือดมาก

" พี่ดิน " ปฐพีมองหน้าคู่หมั้นสาว แล้วรัวกระสุนใส่ชายฉกรรจ์ตรงหน้าจนหมดแม็กซ์ ก่อนจะตรงเข้าไปอุ้มคู่หมั้นสาวขึ้นพาดบ่าแล้วเดินออกไปขึ้นรถที่จอดรออยู่หน้าบ้าน