ตอนที่ 2 รักเพื่อนสนิท
1069 Words
เดย์ ตรัยคุณ บอดี้การ์ดคู่ใจของแทนไท ทั้งคู่เติบโตมาด้วยกัน ด้วยการเลี้ยงดูของคุณทิพวรรณแม่ของแทนไท กับป้าแช่ม ป้าแท้ๆ ของตรัยคุณ
พ่อของตรัยคุณเป็นเพื่อนกับพ่อของแทนไท ทั้งสามคนประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตตอนไปดูที่ดินสำหรับสร้างโรงงานที่ต่างจังหวัด มีเพียงคุณทิพวรรณที่รอดมาได้ ในเวลานั้นตรัยคุณมีอายุเพียง 3 ขวบ แทนไท 5 ขวบ ในระหว่างที่คุณทิพวรรณรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ป้าแช่มเป็นคนดูแลเด็กน้อยทั้งสองคน
แทนไทอายุมากกว่าตรัยคุณ 2 ปี ทั้งคู่เปรียบเสมือนพี่น้องกัน เรียนโรงเรียนเดียวกัน มหาวิทยาลัยเดียวกัน จบปริญญาโทเหมือนกัน เรียนการต่อสู้ทุกแขนงมาตั้งแต่เด็กด้วยกัน
ทุกช่วงชีวิตของแทนไทจะมีตรัยคุณอยู่ข้างๆ แม้แต่ตอนที่ ดาริน แม่ของ อาชิ อินทัช หนีตามผู้ชายคนอื่นไป เขาก็ช่วยแทนไทเลี้ยงลูกน้อย สร้างอาณาจักรแทนไท คอร์ปอเรชั่น มาด้วยกัน แต่เขาก็รู้จักเจียมตัว ไม่เคยตีตัวเสมอแทนไท ถึงแทนไทจะคิดว่าเขาคือน้องชายก็ตาม
ตรัยคุณมีเพื่อนสนิทผู้หญิงคนหนึ่ง คบกันมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง และเขา...แอบรักเพื่อนตัวเอง รักมาตลอด แต่เธอ...รักคนอื่น วันหนึ่งเขากับเธอก็ต้องแยกจากกันด้วยหน้าที่การงาน เธอต้องไปประจำต่างประเทศ ไปพร้อมกับผู้ชายที่เธอรัก
"เดย์ มุกอยากกินไอติม พามุกไปกินหน่อยสิ" มุกตาภาพูดขึ้นขณะนั่งทำรายงานกันที่ใต้ตึกเรียน
"ตอนนี้เลยเหรอ" ตรัยคุณถาม พลางยกนาฬิกาที่ประดับอยู่บนข้อมือขึ้นมาดู เพราะอาจารย์ให้ส่งรายงานก่อนบ่ายสอง และตอนนี้มันก็เกือบบ่ายโมงแล้ว
"ได้ เดี๋ยวเดย์พาไป"
"จริงนะ เดย์น่ารักที่สุดเลย" มุกตาภาพูดด้วยน้ำเสียงดีใจก่อนจะก้มไปหอมแก้มของเขา
"...." ตรัยคุณนั่งหน้าแดงปลั่ง
"แค่เพื่อนหอมแก้มถึงกับหน้าแดงเลยเหรอ ฮ่าๆๆ เดย์นี่ตลกชะมัด" มุกตาภาบอกด้วยอารมณ์ขัน แต่สำหรับตรัยคุณคำว่าเพื่อนที่มุกตาภาเปล่งออกมามันช่างทิ่มแทงใจเขาเหลือเกิน
"เดย์ มิคเขามีคนอื่นอีกแล้ว ฮือๆๆๆ" มุกตาภาโผเข้ากอดตรัยคุณ เมื่อรู้ว่าผู้ชายของเธอไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงอื่น
"เข้ามาข้างในก่อนนะ" ตรัยคุณจูงมือของมุกตาภาเข้ามาในห้องของเขา
มุกตาภาก็พร่ำพรรณนาความเจ็บช้ำใจที่มีต่อคนรักของเธอ และร้องไห้จนหลับไปบนโซฟา
ตรัยคุณเข้าไปหยิบผ้ามาห่มให้กายบาง ก่อนจะก้มลงไปจูบปากของเธอ แต่จู่ๆ มุกตาภาก็ลืมตาขึ้นมา ตรัยคุณตกใจรีบผละริมฝีปากออก แต่เธอก็ใช้เรียวแขนเกี่ยวรั้งคอของเขาไว้ แล้วประกบปากจูบเขาอย่างดูดดื่ม จากที่พยายามผลักไส กลับต้องถล่ำลึกลงไป
ตรัยคุณอุ้มมุกตาภาเข้าไปในห้องนอน จัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าทั้งของเขาและเธอออก แล้วแทรกตัวลงไปในหว่างขาของเธอ ก่อนจะประทับจูบลงไปบนริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยน เธอก็รับจูบนั้นพร้อมทั้งจูบตอบด้วยความร้อนแรง มือหนานวดเฟ้นสะโพกมน อีกข้างก็ขยำหน้าอก ริมฝีปากไล้ลงมาดูดดุนที่ปลายยอดถัน
"อ๊า...มุกเสียว...ซี๊ดดด...เดย์ดูดแรงๆ" หญิงสาวร้องครางเสียงกระเส่าด้วยความต้องการ
"อื้มมมม" ตรัยคุณครางในลำคอด้วยความพึงพอใจ
"อื้อ...เดย์...อ๊า" มุกตาภาร้องครางพร้อมแอ่นสะโพกหาแก่นกายใหญ่แข็งขัน เพื่อบ่งบอกความต้องการ อยากให้เขากระแทกความใหญ่โตเข้ามาในช่องสวาทของเธอเต็มทน
มือหนาเลื่อนไปจับรูดแก่นกายที่ขยายตัวเต็มที่ ก่อนจะจ่อไปที่ปากทาง แล้วดันท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปที่เดียวสุดลำโคน
"อ๊ะ....อ๊ายยยยยย" เพียงแค่เขาสอดใส่เข้าไปก็ทำให้ร่างกายของมุกตาภาเกร็งกระตุก ปลดปล่อยน้ำสีใสออกมา
"แค่ดันเข้าไปทีเดียวถึงกับเสร็จเลยเหรอ" ตรัยคุณเอ่ยอย่างยิ้มๆ
"อื้ม...ก็ของเดย์ใหญ่ มุกไม่เคยคิดเลยว่าของเดย์จะใหญ่ขนาดนี้ กระแทกเข้ามาแรงๆ เลยได้ไหม...มุกต้องการเดย์...อื้ม" เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงยั่วยวน พร้อมร่อนสะโพกเข้าหา เขาไม่เคยคิดเลยว่ามุกตาภาจะร้อนแรงถึงเพียงนี้
เมื่อได้ฟังดังนั้น การแกร่งก็ถาโถมเข้าหาร่องสาวไม่ยั้ง จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง
"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...มุกเสียวเหลือเกิน...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อ" มุกตาภาร้องครางลั่นเมื่อโดนลำเอ็นใหญ่อัดกระแทกใส่ไม่ยั้ง
"อ๊ะ...อ๊ะ...มุกจะแตกแล้ว...แรงๆ...กระแทกแรงๆ...อ๊ะ...อ๊า...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ายยยยยยย"
"อื้ม...อ๊าสสสสสสส" ตรัยคุณกระแทกกระทั้นเข้าใส่อย่างหนักหน่วง ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเข้าร่องสวาทของหญิงสาวใต้ร่าง
หลังจากวันนั้นตรัยคุณกับมุกตาภาก็มีความสัมพันธ์สวาทกันมาเรื่อยๆ แต่เธอก็ยังคงใช้คำว่าเพื่อนกับเขา
แต่หลังจากวันนั้นสองอาทิตย์ มุกตาภาก็จูงมือมากับผู้ชายคนนั้น เดินเข้ามาบอกเขา
"มิคกลับมาขอโอกาสกับมุก แล้วมุกก็ยอมให้อภัยมิคแล้ว เดย์ลืมเรื่องของเราคืนนั้นไปเถอะนะ เดย์ยังคงเป็นเพื่อนที่ดีของมุกใช่ไหม" มุกตาภาเดินมาบอกตรัยคุณ โดยที่ผู้ชายของเธอยืนรออยู่ห่างๆ
"อืม ดีแล้วที่มุกให้อภัยเขา ก็มุกรักเขานี่ เดย์เข้าใจ"
"เดย์เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของมุกนะ แล้วมุกมีอีกเรื่องที่จะบอกเดย์ คือมุกต้องย้ายไปทำงานที่ต่างประเทศกับมิค เราคงไม่ได้เจอกันอีก ลาก่อนนะ" มุกตาภาบอก ก่อนที่จะเดินจากไปพร้อมกับผู้ชายของเธอ
"เดย์รักมุกนะ" เสียงที่เอื้อนเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบาจนคนที่เดินจากไปไม่มีทางได้ยิน
นับแต่นั้นมาตรัยคุณก็ปิดประตูหัวใจตัวเอง เขาไม่เคยรักใครอีก ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตของเขาก็คือที่ระบายความใคร่เท่านั้น
- Writer
