ร่างอวบอิ่มยันกายลุกขึ้นยืนจากพื้นพร้อมเดินกลับไปหาสามีเพื่อยืนเคียงข้างดั่งเดิม
“เหยียนเอ๋อ!”ถานอี้เฉินเรียกลูกสาวคนรอง
“เจ้าค่ะ”นางขานรับด้วยเสียงเด็ดเดี่ยว
“กฎของตระกูลสำหรับลงโทษผู้ที่กระทำความผิดอย่างร้ายแรงเจ้าท่องให้พ่อฟังสิ”ถานอี้เฉินถามบุตรสาวกลับไป
คำถามของบิดาทำให้ถานหยี่เหยียนถึงกับนิ่งงันไปชั่วขณะด้วยเพราะไม่ล่วงรู้กฎของตระกูลแม้แต่น้อย อีกทั้งความทรงจำในร่างอดีตอ่านและเขียนหนังสือได้เพียงบางคำเท่านั้น
“เป็นเรื่องแล้วไหมละบทลงโทษของตระกูลถานมันคืออะไรจะรู้ไหม เหยียนเหยียนเธอนี่นะจริงๆ เลย ขี้เกียจเรียนหนังสือจนอ่านเขียนไม่ได้ก็เลยไม่มีความทรงจำเรื่องพวกนี้อยู่ภายในหัวให้ฉันได้ล่วงรู้บ้างเลย”ถานหยี่เหยียนก่นด่าตัวเองในอดีต
“อะ...เออ...ขะ...ข้าอ่านเขียนไม่ค่อยได้ก็เลยไม่รู้ท่านพ่อ”นางตอบกลับไปตามตรง
เฮ้อ! ถานอี้เฉินถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วงครั้นได้ยินเช่นนั้นก่อนจะเอ่ยข
