ถานหยี่เหยี่ยน นางมารผลาญรัก

ตอนที่ 8 ถานหยี่เหยี่ยน นางอสรพิษใจโฉด/1

ยุคจ้านกว๋อ

จวนตระกูลถาน

พรึบ! เพียงชั่วพริบตาร่างงามระหงของหยางลี่จูที่อยู่ภายในรากไม้โปร่งแสงคล้ายรังดักแด้ ได้เดินทางย้อนเวลากลับมาที่จวนตระกูลถานซึ่งเป็นต้นตระกูลบรรพบุรุษของหญิงสาว

ร่างงามอรชรที่อยู่ในรังดักแด้ปรากฏอยู่ตรงหน้าประตูห้องภายในเรือนขนาดใหญ่ของใครบางคน พร้อมรังดักแด้ค่อยๆ เลือนหายไปอย่างช้าๆ ร่างของหยางลี่จูปรากฏกายขึ้นในยุคโบราณซึ่งเป็นชาติอดีตที่เธอเคยเกิดเป็นคนในตระกูลถานมาก่อน

“ข้านำเจ้ามาถึงแล้ว!”ดวงตาสวรรค์พูดกับเธออยู่ข้างหู

ดอกตูมสองดอกที่คล้ายดวงตาแหงนมองท้องฟ้าเบื้องบนอยู่เพียงครู่พร้อมเอ่ยขึ้นกับหญิงสาว

“ข้าพาเจ้าหวนคืนกลับมาในชาติอดีต และทันทีที่ร่างในชาติปัจจุบันได้พานพบกับร่างเดิมในอดีต ร่างในอดีตจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับร่างของเจ้าในเวลานี้ทันที จนเหลือเพียงร่างเดียวเท่านั้น”เจ้าดวงตาสวรรค์พูดพลางไต่ขึ้นไปอยู่บนเส้นผมของหญิงสาวพร้อมเอ่ยขึ้นอีกครั้ง

“ข้าลืมบอกไปว่า นอกจากร่างของเจ้าหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันแล้ว นิสัยใจคอและจิตใต้สำนึกทุกอย่างก็ถูกผสานเข้าด้วยเช่นกัน ถ้าร่างเดิมของเจ้าเป็นคนดีมีคุณธรรมก็ถือว่าโชคดีไป แต่ถ้าเป็นคนจิตใจชั่วร้ายและไร้คุณธรรม ก็ถึงคราวซวยของเจ้าเช่นกันคงต้องเหนื่อยหน่อยนะ”กล่าวพร้อมทำท่าจะปีนขึ้นไปบนเส้นผมแต่ก็หยุดชะงักพร้อมตรงเข้ากระซิบข้างหู

“และไม่ต้องร้องเรียกหาข้า เพราะว่าเรียกหาไปก็ไม่มีประโยชน์ ข้าจะออกมาก็ต่อเมื่อมีสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับข้าโดยตรงเท่านั้น”เจ้าดวงตาสวรรค์พูดพลางปีนขึ้นไปเกาะอยู่บนเส้นผมของเธอก่อนจะกลายร่างเป็นดอกไม้เล็กๆ ที่ติดอยู่บนเส้นผมเหนือใบหูของหญิงสาว

เวลาในขณะนี้ใกล้รุ่งสางพระอาทิตย์ยังไม่ทันโผล่พ้นจากขอบฟ้า ทั่วบริเวณเต็มไปด้วยความเงียบและมืดมิด ท่ามกลางความเย็นยะเยือกจนจับขั้วหัวใจของฤดูหนาวที่กำลังก้าวเข้ามาเยือน ดวงตาคู่สวยเริ่มกลอกกลิ้งไปมา

บรื๊อออ!!! หญิงสาวยกมือขึ้นลูบไล้ท่อนแขนเรียวยาวของเธอไปมาด้วยร่างกายนั้นได้สัมผัสกับอากาศที่แสนจะเหน็บหนาวของที่นี่ซึ่งจะหนาวเย็นกว่ายุคปัจจุบันหลายเท่าเลยทีเดียว

หยางลี่จูยืนงงไปอยู่ชั่วขณะเมื่อพบว่าเธอกำลังยืนอยู่ในบ้านของใครก็ไม่รู้ เหตุการณ์เมื่อครู่ที่ผ่านมาเกิดขึ้นและผ่านไปอย่างรวดเร็วจนไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วมันคือความฝันหรือความจริงกันแน่

“ทำไมถึงรู้สึกหนาวจังเลย แล้วที่นี่บ้านของใครกัน ใหญ่โตและดูโบราณดีจังแต่ว่าก็สวยมากด้วย ที่นี่อากาศหนาวได้อย่างไงประเทศจีนมีฤดูกาลที่แสนจะสับสนขนาดนี้เลยเหรอ”หญิงสาวบ่นพึมพำด้วยความแปลกใจกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเธออยู่ในเวลานี้

ด้วยเพราะในยุคปัจจุบัน จะมีเครื่องสำหรับปรับอุณหภูมิป้องกันอากาศที่แปรปรวนให้มีเพียงสภาพอากาศเสถียรที่สุดสำหรับอากาศหนาวจะมีเครื่องทำความร้อนให้แก่ผู้คนในยุคปัจจุบันซึ่งปรับอุณหภูมิให้ร่างกายอบอุ่น สร้างสภาพอากาศที่รู้สึกเย็นสบายไม่รู้สึกว่าหนาวเย็น หรือไม่ร้อนจนเกินไป

หากฤดูฝนก้าวเข้ามาเยือนในพื้นที่ใด บางประเทศจะยิงโดมปรับสภาพอากาศขึ้นปกคลุมท้องฟ้าเบื้องบนเพื่อป้องกันน้ำฝนตกลงมาทำลายเครื่องมือล้ำยุคในอนาคตอย่างรวดเร็วเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดความเสียหาย และในยุคปัจจุบันก็มีเครื่องมือเหล่านั้นถูกพัฒนาขึ้นและนำมาใช้ในฤดูฝนดังกล่าว

และฝนที่ตกลงมานั้นจะถูกกักเก็บนำน้ำฝนเหล่านั้นเข้าสู่ท่อน้ำลำเลียงไหลลงสู่แม่น้ำเหลืองและฮวงโห่ที่อยู่คู่กับแผ่นดินจีนมาอย่างยาวนาน ตลอดจนแม่น้ำอื่นๆ ที่อยู่ในผืนแผ่นดิน

อีกทั้งเสื้อผ้าที่ผู้คนในอนาคตสวมใส่กันนั้นจะเป็นชุดที่สามารถปรับอุณหภูมิในร่างกายด้วยเช่นกัน ไม่ต้องสวมเสื้อผ้าแปดถึงสิบชั้นในฤดูหนาวเมื่อก้าวเข้ามาเยือนเหมือนกับในสมัยโบราณ

แต่จะใส่เสื้อผ้าเพียงไม่กี่ชิ้นเท่านั้น เหมือนกับชุดของเธอที่กำลังสวมอยู่ในขณะนี้ แต่เสื้อผ้าเพียงไม่กี่ชิ้นกลับไม่สามารถใช้ได้อีกต่อไปเมื่อเธอเดินทางย้อนกาลเวลากลับมา ความเย็นยะเยือกแผ่เข้าปกคลุมร่างกายของเธอจนหนาวสั่นจับขั้วหัวใจเลยทีเดียว

และในเวลานี้หยางลี่จูกำลังยืนตรงประตูหน้าห้องนอนของใครก็ไม่อาจรู้ได้ ยิ่งเสียงฝีเท้าที่อยู่ภายในห้องดังกล่าวกำลังเดินเข้ามาใกล้ประตูมากเท่าไร ชุดของเธอที่แนบเนื้อรัดรึงจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งอันสวยงามและบางเฉียบที่สวมอยู่บนร่างของเธอในขณะนั้นทำให้ร่างกายสั่นสะท้านเพราะความหนาวมากยิ่งขึ้นไปอีก

แอดดดด!!!! ฉับพลันบานประตูห้องดังกล่าวถูกคนที่อยู่ข้างในนั้นใช้มือผลักออกจนเปิดกว้าง พร้อมร่างของเด็กสาวในวัย 15 ปี ซึ่งมีความสูงแทบไม่ถึง 155 เซนติเมตรเสียด้วยซ้ำ ร่างของเด็กสาวคนนั้นหยุดยืนอยู่ตรงหน้าประตูห้องทั้งที่เปลือกตายังคงปิดอยู่ ใบหน้าเล็กขาวซีด คิ้วบางเหมือนแม่ชีแทบจะมองไม่เห็นไรเส้นขน จมูกโด่งเล็กน้อยและริมฝีปากบาง

"เด็กๆ!!!"เสียงของเด็กสาวตะโกนเรียกหาบ่าวไพร่ดังก้อง

พรึบ! เปลือกตาที่ปิดอยู่ในขณะนั้นกลับเปิดขึ้นมาทันใด พร้อมดวงตาหยุดนิ่งมองตรงไปที่ร่างงามระหงของผู้หญิงที่กำลังยืนค้ำศีรษะอยู่ในขณะนี้ด้วยความตกใจสุดขีด และหยางลี่จูเธอก็มีอาการไม่แตกต่างเช่นเดียวกัน เธอกำลังยืนมองเด็กสาวตรงหน้าอยู่ด้วยความตกใจ

ในขณะที่เด็กสาวคนดังกล่าวกำลังเผชิญหน้ากับผู้ที่เดินทางมาจากยุคอนาคตอันไกลโพ้น เจ้าของใบหน้าที่ครบเครื่องในเรื่องความสวยอย่างหาตัวจับยาก และร่างกายที่ชวนมองน่าหลงใหลในชุดแปลกประหลาดเป็นที่สุด

“เจ้าเป็นใคร! เจ้าเป็นใคร!”หยางลี่จูและเด็กสาวคนนั้นต่างพูดออกมาพร้อมกันและเป็นประโยคเดียวกันราวกับว่าทั้งสองนั้นก็คือคนเดียวกันพร้อมการเปลี่ยนแปลงปรากฏขึ้นกับคนทั้งคู่ทันที

ฟิ้วววว!!! ร่างของเด็กสาวที่มีความสูงเพียงระดับหน้าอกของหยางลี่จูเท่านั้น ร่างเลือนหายไปต่อหน้าต่อตาของหญิงสาว ใบหน้าจืดชืดที่แสนจะธรรมดา ดวงตาที่กำลังมองสตรีประหลาดตรงหน้าเบิกกว้างด้วยความตกใจอย่างสุดขีด

ร่างของเด็กสาวพลันค่อยๆ สลายตัวกลายเป็นเศษเถ้าธุลีลามเลียจากศีรษะพร้อมเศษซากที่สลายดังกล่าวพุ่งทะยานตรงเข้าหาหยางลี่จูซึ่งกำลังยืนอยู่ตรงหน้าประตูจวบจนกระทั่งหายเข้าไปภายในร่างของเธอจนหมดสิ้น

พรึบ! ร่างงามระหงซึ่งสวมชุดสูทสีขาวทันสมัยจากยุคอนาคตเลือนหายไปเพียงชั่วพริบตา ในเวลานี้ชุดนอนโบราณสีขาวกลับปรากฏเข้ามาแทนที่ และผมสั้นเพียงแค่ระดับต้นคอไม่ได้ไว้ยาวดั่งเช่นสตรีโบราณทั่วไป

พรึบ! ดอกไม้ที่ติดอยู่ข้างใบหูปรากฏดวงตาทั้งสองข้างขึ้นมาทันทีเมื่อล่วงรู้แล้วว่าร่างในอดีตและปัจจุบันหลอมรวมเป็นร่างเดียวกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วพร้อมเอ่ยขึ้น

“เหมือนจะขาดอะไรไปอย่าง”เจ้าดวงตาสวรรค์บ่นพึมพำ

ดอกตูมที่คล้ายดวงตายืดออกพลางสำรวจไปทั่วร่างของนาง ก่อนจะพบว่าเส้นผมของร่างในยุคปัจจุบันสั้นแค่ระดับต้นคอเท่านั้น

“ว่าแล้วเชียว!”สิ้นเสียงของดวงตาสวรรค์

ดอกตูมที่มีรูปร่างคล้ายดวงตาไต่ระดับกลับไปที่เดิมพร้อมเส้นผมสีดำสนิทที่มีความยาวเพียงแค่ระดับต้นคอก็เริ่มงอกยาวขึ้นและเพียงชั่วพริบตาก็มีความยาวอยูในระดับเอวของร่างดังกล่าว

“เรียบร้อย...ว่าจะไม่ยุ่งแล้วนะแต่ก็ต้องออกมาจัดการ”เสียงของเจ้าดวงตาสวรรค์บ่นงึมงำก่อนจะเงียบหายไป

ร่างระหงสวมชุดนอนโบราณสีขาวซึ่งเป็นกางเกงอยู่ในขณะนี้ ช่างดูแปลกประหลาดชอบกลนัก ด้วยเพราะชายขากางเกงลอยขึ้นสูงเหนือข้อเท้าและชายแขนเสื้อก็ลอยขึ้นเหนือข้อมือเช่นกัน

ราวกับว่านำชุดนอนของเด็กมาสวมใส่เสียมากกว่า ช่างเป็นภาพที่น่าขบขันแก่ผู้พบเห็นเสียจริง ด้วยความสูงของร่างในอนาคตนั้นอยู่ระดับที่ 168 เซนติเมตรจึงแตกต่างจากร่างในอดีตที่สูงไม่ถึง 155เซนติเมตรมากพอสมควร

ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ชุดนอนสีขาวที่เป็นแบบกางเกงขายาวจึงสั้นเต่อลอยเหนือข้อเท้ามาถึงหนึ่งคืบเลยทีเดียว ชายแขนเสื้อก็ลอยอยู่เหนือข้อมือด้วยเช่นกัน ทรวงอกอวบใหญ่ของหยางลี่จูในวัย 18 ปีซึ่งเจริญเติบโตแล้วอย่างเต็มที่ย่อมจะแตกต่างไปจากเด็กสาววัยเพียง 15 ปี ที่เพิ่งผ่านพ้นพิธีปักปิ่นมาได้ไม่นานอย่างเห็นได้ชัด

ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มคู่สวยลุกโชนวาววับขึ้นมาทันใดเมื่อหยางลี่จู ได้พบร่างในอดีตของเธอทันทีที่เดินทางมาถึงราวกับว่าต้องการให้หญิงสาวพบตัวตนของตัวเองโดยเร็วที่สุด

ร่างในชาติอดีตของหยางลี่จู แท้จริงแล้วก็คือถานหยี่เหยียน นางอสรพิษใจโฉดที่เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมและเป็นต้นเหตุที่ทำให้ตระกูลถานต้องถูกประหารเก้าชั่วโคตรนั้นเอง

หึหึหึหึ!!!! เสียงหัวเราะดังอยู่ในลำคอ

รอยแสยะยิ้มเหยียดปรากฏขึ้นที่มุมปากเมื่อความรู้สึกและจิตใต้สำนึกของถานหยี่เยี่ยนปรากฎขึ้นมาพร้อมกับความคิดและจิตใต้สำนึกของหยางลี่จู โลดแล่นควบคู่ตีกันอย่างสับสนอยู่ในขณะนี้

เธอจดจำชาติอดีตของตัวเองได้ทุกอย่างแล้ว เพราะการกระทำอันร้ายกาจและแสนจะเลวร้ายทำให้ตระกูลถานต้องพบกับความหายนะ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นมาจากความคิดและนิสัยอันชั่วร้ายซึ่งเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมและอำมหิตเป็นยิ่งนัก

ในอดีตก่อนที่ลมหายใจจะหลุดลอยถานหยี่เหยียน ได้สำนึกผิดและเกิดความผิดชอบชั่วดี จึงขอโอกาสจากสวรรค์เพื่อแก้ไขสิ่งที่ทำผิดพลาดลงไปทั้งหมด ชีวิตของผู้คนในตระกูลถานต้องสูญสิ้นไปเพราะความเห็นแก่ตัวและแรงทะเยอทะยานของนางจนทำให้ดวงวิญญาณมากมายหลายร้อยชีวิต เต็มไปด้วยความแค้นที่ต้องมาตายเพราะนางเป็นต้นเหตุ

และในช่วงสุดท้ายของชีวิตก่อนที่ลมหายใจจะหลุดลอย ถานหยี่เหยียน ขอให้มีวาสนากับดวงตาสวรรค์ที่เป็นเพียงตำนานที่เล่าขานกันมาอย่างช้านาน

นางต้องการดวงตาสวรรค์ที่นอกจากจะเป็นสมุนไพรในตำนานแล้ว เจ้าสิ่งนี้สามารถทำให้กาลเวลาห้วนคืนกลับมาเริ่มนับหนึ่งใหม่อีกครั้ง

ถานหยี่เหยียนจึงร้องขอโอกาสจากสวรรค์เบื้องบนให้ได้พานพบกับดวงตาสวรรค์ในตำนานเพื่อมีโอกาสกลับมาแก้ไขเหตุการณ์ในอดีต เพื่อไม่ให้ตระกูลถานต้องถูกประหารเก้าชั่วโคตร

จนเป็นสาเหตุให้ดวงวิญญาณนับหลายร้อยดวงไม่สามารถเป็นสุขในปรโลก และไม่อาจไปเกิดใหม่ได้ด้วยเพราะดวงวิญญาณหลายร้อยดวงต่างพากันคั่งแค้นถานหยี่เหยียนจนไม่ยอมให้อภัย

ดวงตากลมโตคู่สวยในร่างใหม่ที่เพิ่งหลอมรวมจิตวิญญาณเข้าหากันกลายเป็นร่างของหยางลี่จู ก็พลันเหลือบไปเห็นร่างของสาวใช้สองคนกำลังถือโคมไฟอยู่ในระยะไกลกำลังเดินตรงมาที่เรือนนอนที่หญิงสาวกำลังยืนอยู่

“ไม่ได้ยินกันหรือไง! หูแตกอย่างนั้นเหรอว่าข้าตื่นแล้ว!!!”

เสียงตะโกนดังกล่าวเป็นของหยางลี่จูดังกึกก้องออกไปอย่างเกรี้ยวกราดเมื่อร่างในอนาคตได้กลืนร่างในชาติอดีตของตัวเองซึ่งเป็นผู้หญิงที่แสนจะร้ายกาจและเลวร้ายเป็นที่สุดเข้าไปรวมเป็นหนึ่งเดียวกันเรียบร้อยแล้ว

อุ้บ! หญิงสาวยกมือขึ้นปิดปากของตัวเองเอาไว้ทันทีด้วยความตกใจอย่างยิ่งยวดเมื่อล่วงรู้แล้วว่า ร่างในชาติอดีตของเธอคือถานหยี่เหยียนผู้ก่อเรื่องราวจนกระทั่งชีวิตของทุกคนในตระกูลพบกับจุดจบอย่างน่าอนาถ

“ชาติอดีตของฉันคือถานหยี่เหยียนหรือนี่! ถึงคราวซวยมาเยือนแล้วทำไมต้องเป็นยายนี่ด้วยเล่า เจ้าดวงตาสวรรค์บอกว่านิสัยใจคอของร่างในชาติอดีตก็จะถูกหลอมรวมอยู่ในตัวเรา นี่ฉันจะต้องกลายเป็นผู้หญิงใจคอเหี้ยมโหดแบบนั้นจริงๆ อย่างนั้นเหรอ ไม่ได้! จะต้องไม่ให้มีเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นเป็นอันขาด!”หญิงสาวยืนบ่นพึมพำอย่างหัวเสียอยู่เพียงลำพัง

ทันใดนั้นเอง

บ่าวรับใช้สองนางต่างรีบเดินตรงมาที่ห้องนอนของคุณหนูรองของตระกูล ถานหยี่เหยียนเป็นบุตรลำดับที่สองของเสนาบดีถานอี้เฉินและเหลียนฮูหยินก่อนจะมาหยุดยืนตัวลีบอยู่ข้างประตู ท่ามกลางสายตาคู่งามเมื่อเห็นบ่าวรับใช้ทั้งสองนางมายืนอยู่ตรงหน้านิสัยใจคอของร่างในชาติอดีตปรากฏขึ้นทันใด

“มัวไปมุดหัวอยู่ที่ไหน! ข้าตื่นตั้งนานแล้วแทนที่จะเตรียมอะไรเอาไว้ให้พร้อมก่อนข้าที่จะตื่นจนต้องให้ร้องเรียกหาอยู่ได้!”กล่าวพร้อมใช้นิ้วชี้จิ้มลงกลางหน้าผากพร้อมผลักหน้าสาวใช้ที่ยืนอยู่ใกล้ประตูที่สุดจนนางหน้าหงายไปทันที

“รีบไปเตรียมน้ำมาให้ข้าล้างหน้ากับสีฟัน เอาเสื้อผ้าชุดที่เพิ่งตัดใหม่ทั้งหมดมาให้ข้าเลือกด้วย!”หญิงสาวตวาดเสียงกร้าว

“เจ้าค่ะคุณหนู”บ่าวรับใช้ทั้งสองนางขานรับเสียงเบาด้วยความกลัวลนลานพร้อมรีบก้าวเข้าไปภายในห้องนอนอย่างรวดเร็ว

ท่ามกลางดวงตาคมซึ้งที่เคยหวานเชื่อมซึ่งผู้คนในยุคปัจจุบันต่างชื่นชมดวงตาของหยางลี่จูด้วยกันทุกคน ว่ามีดวงตาที่เต็มไปด้วยประกายเงางามและสดใส

ในยุคอนาคตที่จากมานั้นมีผู้คนส่วนน้อยที่จะมีดวงตางดงามและสดใสเหมือนกับเธอ สายตาที่เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราดเมื่อครู่ที่ผ่านมา พลันกลับมาเป็นของตัวเองทันทีเมื่อบ่าวทั้งสองแยกย้ายกันไปเตรียมสิ่งที่เธอต้องการ

“เฮ้ย! นิสัยของฉันในชาติอดีตทำไมถึงได้แย่แบบนี้ด้วยนะ แสดงกิริยาแบบนั้นกับพวกเขาออกมาได้อย่างไง ถานหยี่เหยียนเธอจะมาควบคุมฉันให้กลายเป็นคนเลวเหมือนกับที่เคยทำแบบนั้นไม่ได้ กว่าเจ้าดวงตาสวรรค์จะได้พบกับฉันไม่ง่ายเลย ที่จะนำกลับมาเพื่อแก้ไขเหตุการณ์ในอดีต ไม่ให้ผู้คนล้มตายเพราะการกระทำของเธอฉันไม่ได้ถูกนำกลับมาให้หล่อนมาจูงจมูกฉันนะยะรู้เอาไว้ซะด้วย”หญิงสาวบ่นอย่างหัวเสีย

“พอเจอคนเธอก็ออกมาแสดงนิสัยแย่ๆ พอไม่มีคนอยู่เพียงตามลำพังแบบนี้กลับเก็บตัวไม่ยอมโผล่ออกมาอย่างนั้นเหรอ คอยดูเถอะฉันจะต้องหาวิธีจัดการไอ้นิสัยเลวร้ายของเธอแบบนี้ให้ได้เลย”

หญิงสาวก่นด่าตัวเองอยู่ตามลำพัง ก่อนจะเหลือบสายตาขึ้นมองตรงไปข้างหน้าเมื่อบ่าวรับใช้ทั้งสองยืนมองคุณหนูของพวกนางกำลังพูดอยู่คนเดียว

“เอ้า! ยืนเซ่ออยู่ทำไม! พากันมองอะไรข้านางบ่าวพวกนี้!!!”หญิงสาวตวาดแว้ดกลับไป

บ่าวรับใช้ต่างพากันก้มหน้ามองพื้นพร้อมรีบเดินเข้าไปหาคุณหนูของพวกนาง ต่างคนแยกย้ายกันทำตามหน้าที่ของตัวเองกันจ้าละหวั่นด้วยล่วงรู้นิสัยของคุณหนูรองของตระกูลถานเป็นอย่างดี