เขากลับไปแล้ว แต่ฉันกำลังนอนจุกแน่นกลางอกอยู่ ไม่คิดว่าเขาจะอยากกลับเร็วขนาดนี้ อยากรู้จริงๆ ว่าเขาเป็นห่วงกันบ้างหรือเปล่า นี่ฉันกำลังมีความคิดงี่เง่าอยู่ใช่ไหม ทั้งที่เขาก็ถามแล้ว แต่ฉันเป็นคนตอบปฏิเสธเอง จะมาคิดมากอะไรกันล่ะ
แต่เมื่อคืนถ้าไม่ได้เพื่อนๆ ฉันก็คงจะไส้ติ่งแตกอย่างที่ฟ้าใสว่าไปแล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งน้อยใจ
และคืนนี้ก็เป็นโชกุนที่มานอนเฝ้า ให้เพื่อนสาวทั้งสองกลับไปพักที่คอนโด และอีกวันเขาก็เป็นคนทำเรื่องออกจากโรงพยาบาลพร้อมทั้งจ่ายค่ารักษาให้
“ขอบใจนายมากนะโช ไว้ฉันจะโอนคืนให้นะ”
“ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องคืน”
“ได้ยังไงกันละ หลายหมื่นอยู่นะ”
“งั้นฝากไว้ที่เธอก่อนแล้วกัน ถ้าฉันอยากได้คืนแล้วจะบอก”
“เอางั้นเหรอ”
“แกก็ตามใจโชกุนไปเถอะ มันรวยซะขนาดนั้น เงินแค่นี้ขนหน้าแข้งมันไม่ร่วงหรอก” แก้วตาเอ่ยขึ้นมา
“งั้นก็ได้ แต่ก็ขอบใจอีกครั้งนะ”
“กลับกันเลยมั้ยครับ” เสียงพี่ต้นที่พ
