3.
1441 Words
ชาริสากลับเข้าห้องมา ในห้องว่างเปล่าเงียบเหงาเหมือนตอนที่เธอไม่รู้จักกับเขา ตอนนั้นเธอยังอยู่คนเดียวได้ ตอนนี้ก็แค่กลับไปยืนอยู่จุดเดิม แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้เหงานักนะ เธอทรุดตัวลงอยู่มุมห้องนั่งร้องไห้คนเดียวเงียบๆ
ก็อก ก็อก ก็อก
เมื่อเปิดประตูก็พบกับธนดล เขามาทำอะไรหรือว่าจะมาเก็บของ เสื้อผ้าที่ซื้อมาจากตลาดนัดไม่กี่ชุดเขาจะกลับมาเอาทำไม มันไม่มีของมีค่าอะไรให้เขาต้องกลับมาเก็บมัน ดูเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ตอนนี้สิ ล้วนเป็นแบรนด์ดัง เขาใส่แบบนี้เหมาะสมดูดีกว่าเสื้อยืดราคาถูกที่เธอเลือกให้เขาเป็นไหนๆเขากลับไปเป็นธนดลสมบูรณ์แบบแล้ว
" มีอะไร คุณมาที่นี่ทำไมอีก ที่นี่ไม่มีของมีค่าอะไรให้คุณกลับมาหรอก "
" ผม คุณเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม "
" ฉันยังไม่ตายวันนี้พรุ่งนี้หรอก"
ธนดลมองดูหน้าของเธอที่ซูบซีดไม่มีสีเลือด ไม่เห็นแค่ไม่กี่วันทำไมเธอถึงได้ดูซูบแบบนี้ ตั้งแต่วันที่เราหย่ากัน เขาเป็นห่วงเธอกลัวว่าเธอจะไม่สบาย อยู่คนเดียวใครจะดูแลนึกถึงกองเลือดที่เธออาเจียนออกมา เขาก็ยิ่งเป็นห่วงถึงได้มาที่นี่ทุกวัน แต่สามวันก่อนไม่เจอเธอ
" สามวันก่อนคุณไปไหนมา ผมมาหาคุณไม่เจอ "
" ฉันจะไปไหนก็เรื่องของฉันไม่เกี่ยวกับคุณ มีธุระอะไรก็รีบพูดมา "
" จะไม่ให้ผมเข้าไปข้างในหน่อยเหรอ "
" อย่าเลย ที่นี่ไม่เหมาะกับคนสูงส่งอย่างคุณหรอก ถ้าไม่มีอะไรก็กลับไปเถอะ"
ชาริสาจะปิดประตู แต่เขาเอามือขวางไว้จนถูกหนีบ
" โอ้ย"
เขาเห็นแววตาสั่นระริกของเธอ ก่อนที่เธอจะเบือนหน้าหนี
" ผมเอาเช็คมาให้ ก่อนหน้านั้นผมเคยบอกว่าจะให้คุณ10ล้าน "
ชาริสารับเช็คมาแล้วปิดประตูกระแทกหน้าเขา เงินตั้ง10ล้านเธอไม่ได้โง่ที่จะปฏิเสธเสียเวลาทุ่มเทดูแลเขามาเป็นปี อย่างน้อยๆ10ล้านก็ถือว่าเป็นค่าตอบแทน
ธนดลถอนหายใจโล่งอก เขากลัวว่าเธอจะไม่รับ อย่างน้อยตอนนี้เขาก็รู้สึกผิดน้อยลง เขาได้ให้เงินเธอเป็นการตอบแทน ตลอด1ปีที่ผ่านมาที่เธอช่วยดูแลเขา เงิน10ล้านคงทำให้เธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบายได้ไปตลอดชีวิต
" เอ้าชน ชน เมาให้เต็มที่ไปเลย วันพรุ่งนี้เพื่อนของเราจะไม่โสดอีกต่อไปแล้ว "
" อึก อึก อึก "
" เฮ้ย ไอ้ดล ค่อยๆนี่มึงจะดื่มหรือมึงจะอาบกันแน่วะ"
" มึงดูไม่มีความสุขเลยหวะ นี่มึงอยากแต่งงานกับโสจริงๆรึเปล่าวะ "
" ไอ้ไฟมึงพูดอะไรไม่คิด ไอ้ดลกับโสคบกันมานานรักกันอย่างกะอะไรดี ทำไมมันจะไม่อยากแต่ง พอมันกลับมาก็เร่งแต่งเลยเห็นมะ "
" มึงแน่ใจว่าไอ้ดลเร่งแต่ง เท่าที่กูดูมีแต่โสที่อยากจะแต่ง ทั้งที่ก่อนหน้าเอาแต่ปฏิเสธ "
" เออ เดี๋ยวนี้กูสังเกตุว่าโสดูอวบๆมีน้ำมีนวลขึ้นนะ ตั้งแต่กลับมาจากอิตาลี เมื่อก่อนยังไม่อวบเท่านี้เลย มึงว่าเหมือนกูไหมวะไอ้สิงห์ "
สิงหาที่นั่งเงียบฟังเพื่อนๆคุยกันก็หันไปมองกฤตติณที่ถามตน เขาไม่ตอบคำถามแต่หันไปถามธนดลแทน
" มึงคิดดีแล้วใช่ไหมที่จะแต่งงานกับโส "
ธนดลมองหน้าสิงหาขมวดคิ้ว
" ทำไมมึงถามกูแบบนั้น "
" มึงคิดว่ามันดีมันถูกต้องสำหรับโสที่เป็นแฟนมึง แต่มึงคิดไหมว่ามันยุติธรรมกับผู้หญิงคนนึงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมียมึง คอยดูแลมึงมาตลอด1ปี รึเปล่า "
ธนดลที่กำลังกระดกเหล้าถึงกับชะงักถือแก้วเหล้าค้าง
" ถ้าเป็นกู กูจะไม่มีวันทิ้งผู้หญิงที่แสนดีเพื่อกลับไปหาผู้หญิงอีกคนที่เป็นแฟนเก่าหรอก 1ปีที่มึงหายไป โสเป็นเพียงแค่อดีต เป็นแค่แฟนเก่า ช่วงที่มึงไม่อยู่เธอไม่เคยร้องไห้คร่ำครวญตามหามึง มีแต่เที่ยวเล่นกินเหล้าเข้าผับ บินไปอิตาลีทุกอาทิตย์ ครึ่งปีหลังก่อนกลับมาเธอก็ไปอยู่ที่นั่น ถ้ามึงยังตาบอดอยู่ มึงคิดว่าเธอจะกลับมาหามึงไหม
แต่ผู้หญิงคนนั้นที่เป็นเมียมึงเธอดูแลมึงอย่างดี กูได้ข่าวว่าก่อนมึงจะผ่าตัดต้องใช้เงินเยอะ เธอถึงต้องทำงานพิเศษหาเงินมาให้มึงผ่าตัด แต่มึง พอมึงหายดีมึงจำทุกอย่างได้กลับทอดทิ้งเธอ มึงทำได้ยังไงวะ "
ทุกคนเงียบกริบ ธนดลมือบีบแก้วเหล้าแน่นที่สิงหาพูดมามันถูกทุกอย่างจนเขาไม่มีข้อแก้ตัว
" กูให้เงินเธอไป10ล้าน ชดเชยกับเวลา1ปีที่เสียไปกับการดูแลกูแล้ว "
" หึหึ มึงใช้เงิน10ล้านฟาดหัวเธอ แลกกับการไล่เธอออกไปจากชีวิตเนี่ยนะ "
" กูไม่ได้คิดแบบนั้น เธอเองก็ยอมรับเงินแต่โดยดี "
" มึงเคยรักเธอบ้างไหม 1ปีที่อยู่กันมา บอกกูหน่อยว่ามึงไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย "
ธนดลพูดไม่ออกหัวใจเกิดการบีบรัดอย่างแรง เขาไม่รู้เขาสับสน ตอนนี้เขามีผู้หญิงสองคนและเขาก็เลือกแล้วคือโสรยา พรุ่งนี้เขาจะได้แต่งงานกับเธออย่างที่เขารอมานาน แต่ไม่รู้ทำไมถึงได้ไม่มีความสุขเลย
" เอาเถอะเรื่องของมึง จะรักหรือไม่มันก็สายไปแล้ว ในเมื่อมึงหย่ากับเธอแล้ว พรุ่งนี้มึงก็จะแต่งงานกับโสอย่างที่มึงต้องการ งั้นกูก็ไม่มีอะไรจะพูด งานแต่งมึงพรุ่งนี้กูคงไม่ไปร่วม กูขออวยพรให้มึงมีความสุขกับสิ่งที่มึงเลือกแล้วกัน "
สิงหาเดินออกไปจากห้องvip เขาไม่อยากมีเพื่อนเห็นแก่ตัวแบบธนดล ที่จริงเขาตั้งใจจะบอกเรื่องที่ชาริสาป่วย เธอมีชีวิตอยู่ได้อีกแค่เดือนเดียวให้กับธนดลรู้ ถ้ามันบอกว่ารักเธอเขาจะบอกมัน แต่มันดูลังเลไม่แน่ใจแถมยังยืนยันจะแต่งกับโสรยา งั้นก็ให้มันรับกรรมไป งานแต่งพรุ่งนี้มันคงจะตาสว่างขึ้นมาบ้าง ก่อนหน้านี้เขารู้มาจากกวินนาเพื่อนสนิทของเธอที่เป็นแฟนกับอดิศักดิ์ลูกน้องของเขา เธอเล่าเรื่องของชาริสาให้อดิศักดิ์ฟังทั้งน้ำตา แล้วด่าธนดลเพื่อนของเขาไปด้วย
พรุ่งนี้เขารู้ว่ากวินนากับอดิศักดิ์จะไปทำบุญที่บ้านเด็กกำพร้ากับชาริสา เขาจึงอยากจะไปร่วมด้วย มันน่าไปเสียยิ่งกว่างานแต่งเป็นไหนๆ
งานแต่งถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่หรูหราในโรงแรม มีแขกเหรื่อมาร่วมงานคับคั่งนักข่าวมารอทำข่าวมากมาย บางสำนักเตรียมการถ่ายทอดสด ธนดลรู้สึกวุ่นวายในใจแปลกๆรู้สึกใจหายยังไงไม่รู้ โสรยาเข้ามาควงแขนพาไปยืนต้อนรับแขกหน้างาน
" ดลค่ะ เป็นอะไรยิ้มหน่อยสิคะ นี่งานแต่งของเรานะทำไมทำหน้าอย่างงั้น หรือว่าคุณไม่อยากแต่งกับโส "
" ปะ เปล่า ผมแค่รู้สึกมึนหัวนิดหน่อย เมื่อคืนคุณก็รู้ว่าผมไปดื่มสละโสดมา สงสัยดื่มเยอะไปหน่อย เลยยังแฮงค์ไม่หาย "
ที่บ้านเด็กกำพร้า ชาริสามอบเช็ค10ล้านให้กับแม่ครูไว้เป็นค่าใช้จ่าย และทุนการศึกษาแก่น้องๆในบ้านแห่งนี้ เงิน10ล้านที่ธนดลให้เธอ เธอหวังว่ากุศลผลบุญจะส่งผลให้ชาติหน้าไม่ต้องทุกข์ใจเพราะรักเหมือนชาตินี้
นอกจากมอบเงินแล้ว ยังมีเลี้ยงอาหารและแจกของขวัญอีก โดยสิงหาร่วมสมทบทุนด้วย สิงหาแจกขนมเด็กๆสายตาก็มองชาริสาที่อยู่ใกล้ๆ แม้เธอจะซูบผอมแต่หน้าตาของเธอวันนี้ดูอิ่มเอิบมีรอยยิ้มตลอดเวลาเขาคงมองเธอบ่อยเกินไป จนเธอหันมาสบตาแล้วส่งยิ้มให้
- Writer
