บทที่ 14
ผู้พันจาฮัสด์ลุกขึ้นจากเตียงในกลางดึกท่ามกลางการจับจ้องมองของจิลลาดา ซึ่งนั่งกอดเข่าจ้องมองเขาอย่างไม่กะพริบตั้งแต่นาทีแรกที่เขาเคลื่อนกายลงจากเตียงใหญ่
“อยากรู้อะไรก็ถามมาสิแพรไหม”
ผู้พันจาฮัสด์เอ่ยดักคอ หลังจากเห็นจิลลาดาทำหน้านิ่วคิ้วขมวด ขยับปากงึมงำทำท่าจะพูดอะไรสักอย่างหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่ออกปากเอ่ยถามเขาสักที
จิลลาดาตีหน้ามุ่ย ก่อนจะออกปากเอ่ยถาม “ถามไปแล้ว แพรจะได้รับคำตอบตามที่แพรต้องการไหมคะ”
“ก็ลองถามดูก่อนสิแพรไหม แล้วเจ้าจะรู้เองว่าจะได้รับคำตามที่ต้องการหรือเปล่า”
ผู้พันจาฮัสด์ทิ้งตัวลงนั่งชิดกับร่างบางระหง หลังจากแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว พอได้เข้าใกล้ ได้กลิ่นกายสาวหอมรวยระรินปะทะจมูก ก็อดใจไม่ไหว ต้องกดจุมพิตหนักๆ ลงไปบนเรียวปากอิ่มที่รีบเผยอปากรอรับลิ้นนุ่มพร้อมกับจูบตอบอย่างรวดเร็ว น
