25
1182 Words
อรุณวดีเสียงสั่นในตอนท้ายประโยคพร้อมกับทรุดตัวลงบนเตียงยกมือปิดหน้าร้องไห้ไปด้วย
“เราคุยกันแบบมีเหตุมีผลได้ไหมหนูดี”
รัฐศาสตร์พูดปลอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เขาไม่เคยเห็นว่าอรุณวดีจะมีน้ำตามาก่อน นี่เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ “อีกอย่างนะ พี่กับเมยก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน เพียงแค่หย่าขาดจากกันเฉยๆ หย่าก็เพื่อที่จะมารับผิดชอบหนูดีนี่ไง”
“อ้อ หย่าก็เพื่อจะมารับผิดชอบหนูดีนี่เอง แต่ไม่ได้รักหนูดีเลยใช่ไหม”
“พอแล้ว ไม่คุยเรื่องไร้สาระแบบนี้แล้ว ยิ่งคุยยิ่งไปกันใหญ่”
“หนูดีจะคุย ถ้าวันนี้เราคุยไม่รู้เรื่องก็จบๆ กันไปเถอะค่ะ”
“…” รัฐศาสตร์เงียบไม่พูด อรุณวดีก็เอ่ยขึ้นต่อจากนั้น
“หนูดีจะย้ายที่พักคืนนี้ ถ้าไม่ได้ที่พักใหม่คืนนี้ หนูดีก็จะกลับบ้านมันคืนนี้เลย”
รัฐศาสตร์ได้แต่ยืนเท้าเอวมองอรุณวดีด้วยสายตาเอือมระอา เหนื่อยหน่ายในหัวใจ
“ขอบคุณนะคะบอส พวกเราเป็นตัวปัญหาของบอสจริงๆ เลย” บุหงาพูดแล้วก็เลื่อนสายตาสำนึกผิดมายังเธอ
“บุหงาตะคริวกิน แล้วเมยยังมาลื่นตกสระอีก ดีนะคะที่บอสช่วยไว้ทัน”
“คิดมากไปแล้วคุณบุหงา เราทีมเดียวกันจำไม่ได้หรือไง” วัชระเศรษฐ์ตอบเลขาของเขาด้วยน้ำเสียง แววตา และสีหน้าอบอุ่นอ่อนโยน จริงใจ
“คุณสองคนพักผ่อนได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องให้ผม morning call ไหมครับ”
“แหม ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกค่ะ แต่ถ้าได้ก็ดีนะคะ”
บุหงาหยอกล้อเจ้านายของตนเองกลับไปด้วยอารมณ์สนุกสนานในแบบเดียวกัน พร้อมพรข่มอาการกระดากอายบอกวัชระเศรษฐ์ออกไปบ้าง
“ขอบคุณนะคะบอส”
วัชระเศรษฐ์ยิ้มรับ มองเธอในเสื้อผ้าของเขาด้วยสายตาที่แปลกออกไป ทั้งหมดลงมาถึงชั้นที่พักของเธอแล้ว วัชระเศรษฐ์ก็กดเปิดประตูค้างไว้ก่อนพูดขึ้น
“ฝันดีนะครับ”
บุหงาก้มหน้าอมยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า “บอสบอกบุหงาด้วยสิคะว่าฝันดี”
วัชระเศรษฐ์เลื่อนสายตาไปมองยังเลขาของเขา รู้ความนัยในความหมายที่บุหงากำลังคิดและรู้สึกอยู่ “ผมบอกคุณทั้งคู่นั่นแหละ”
“แหมๆ ตาไม่มองบุหงาเลย” บุหงายังคงพูดจาหยอกล้อกึ่งจับผิด พร้อมพรก้มหน้าแล้วเดินออกไปรอนอกลิฟต์ บุหงาจึงเดินตามหลังไป วัชระเศรษฐ์เงียบเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ ค่อยพูดตอบโต้ด้วยเสียงที่แม้ไม่เงยหน้าขึ้นมองก็รู้ได้ว่าเขากำลังยิ้ม
“คุณบุหงาพูดเก่งนะวันนี้”
“วันพักผ่อนไงคะบอส ไหนบอสบอกว่าให้ทำตัวสบายๆ ตามสบายไงคะ”
วัชระเศรษฐ์ร้องตอบรับสั้นๆ เขาไม่ได้เดินตามออกไปด้วย เลือกที่จะยืนรอในลิฟต์ รอจนเธอกับบุหงาเข้าห้องไปแล้ว จึงค่อยปิดประตูลิฟต์ลง
เมื่อเข้าห้องมาแล้ว บุหงาถามเสียงโมโหนิดๆ “อดีตสามีหรือ”
พร้อมพรหันไปมองยังบุหงา เธองง ไม่เข้าใจในตอนแรก จึงขานรับสั้นๆ คล้ายกำลังถามกลับไป “คะ?”
“ผู้ชายคนนั้นไงที่ยืนมองเมยตาละห้อยนั่นน่ะ สามีเก่าของเมยใช่ไหม”
พร้อมพรหลุบตาลงมองผ้าเช็ดตัวที่หยิบขึ้นมาถือไว้แบบไร้จุดหมาย เสื้อผ้าที่สวมเป็นของวัชระเศรษฐ์ เพราะลื่นตกสระในห้องของเขา ส่วนบุหงาใช้เพียงผ้าเช็ดตัวซับน้ำเท่านั้นไม่ยอมเปลี่ยนชุด
คำถามที่บุหงาถามเธอ อันที่จริงภาพนั้นยังวนเวียนในหัวของพร้อมพรอยู่ตลอด ไม่คิดมาก่อนเลยว่าทฤษฎีโลกกลมจะมีจริง
“ใช่ค่ะ” พร้อมพรตอบรับด้วยเสียงเรียบๆ ด้วยหัวใจมึนๆ ชาๆ
“ผู้หญิงคนนั้นก็คงเป็นเมียใหม่นายคนนั้นสินะ” บุหงาถามต่อ น้ำเสียงแสดงอารมณ์เจ็บแค้นชัดเจนราวกับเป็นสามีของตัว
พร้อมพรยิ้มเลือกที่จะไม่ตอบ บุหงาเองก็รู้ว่าตนเองกำลังเสียมารยาท แต่เห็นแววตาของพร้อมพรแล้วก็คิดเอาเองว่าตนต้องช่วยอะไรน้องคนนี้บ้างแล้ว
ผู้ชายแบบนั้นเลิกได้ก็ดี ดีแค่ไหนที่พร้อมพรหย่าขาดออกมาได้ หลุดพ้นออกมาได้ ดูก็รู้ว่าฉาบฉวย ไม่เหมาะสมกับพร้อมพรของตนเลยสักนิดเดียว
ว่าแล้วก็คิดใช้คำพูดแรงๆ เพื่อให้พร้อมพรบาดเจ็บทีเดียวแล้วตัดใจจากผู้ชายแบบนั้นไปเสีย
“พี่ไม่เคยถูกทิ้งหรอกนะ ไม่ใช่ว่าพี่โชคดี ดวงดีอะไร และพี่ก็เกลียดมากๆ เลยกับคนแบบนี้”
บุหงาลองเชิงขึ้นมาประโยคหนึ่งก่อนเห็นแววตาเศร้าๆ ของพร้อมพรก็พูดขึ้นมาอีกประโยคยาวเหยียดจากนั้นว่า
“เมยจะว่าพี่ขี้เผือก ว่าพี่ไม่มีมารยาท พี่ไม่โกรธนะ พี่แค่อยากบอกเมยว่าอย่าไปคิดถึงคนแบบนั้นอีก พี่เชื่อว่าเมยจะต้องเจอคนที่ดีกว่า”
พร้อมพรฝืนยิ้ม บอกกลับไป “เมยยังไม่คิดหาใครใหม่หรอกค่ะ”
“ว่าได้หรอ บางทีอาจจะมีคนมองอยู่ก็ได้” บุหงาลองหยั่งเชิง นึกถึงเจ้านายขึ้นมาในหัว สายตาแบบนั้นร้อยหนึ่งเอาบาทเดียวเลยขอทายว่าวัชระเศรษฐ์กำลังเล็งพร้อมพรของตนอยู่ อย่างไรแล้วก็ต้องช่วยแบบไม่หวังผลตอบแทนให้สัมฤทธิ์ผลให้จงได้เลย
พร้อมพรไม่ได้พูดอะไร เธอเข้าไปอาบน้ำ สระผม เป่าผมจนแห้งแล้วค่อยล้มตัวลงนอน ตอนที่หลับไปแล้วนั่นเอง ในความฝันของเธอมีภาพของรัฐศาสตร์กับอรุณวดีเข้ามาก่อกวน ก่อนจะตามมาด้วยสายตาของวัชระเศรษฐ์ที่วนเวียนอยู่ในความฝันจนล่วงเข้าเวลาเช้าของอีกวัน
พร้อมพรตื่นนอนด้วยความงัวเงีย ไม่สดชื่นเท่าไรนัก นั่งทบทวนถึงความฝันที่ยังคงจำได้อยู่ การที่เธอฝันถึงรัฐศาสตร์กับอรุณวดีเป็นเพราะได้เจอกันเมื่อวาน
และวัชระเศรษฐ์เล่า เธอมีเขาอยู่ในความฝันได้อย่างไร
คงเพราะการที่เขาช่วยเธอจากที่ลื่นตกสระ หรืออาจเป็นเพราะเขาหลอกล่อเธอให้เรียนลอยตัวกับเขาสำเร็จ หรืออาจเป็นเพราะการสอนว่ายน้ำด้วยเทคนิคแบบฉบับของเขาที่ทำให้เธอลอยตัวได้ในสิบนาที
หรืออาจเป็นเพราะสายตาคู่นั้นของเขาที่ใช้มองเธอ
พร้อมพรบอกตัวเองว่าเธออย่าได้คิดเข้าข้างตัวเองจนเกินไป เธอเพิ่งหย่ากับรัฐศาสตร์ และใครจะมาสนใจผู้หญิงที่ผ่านการแต่งงานแล้ว มีสามี มีลูกแล้วแบบเธอ การที่วัชระเศรษฐ์ทำอะไรหลายๆ อย่างก็เป็นเพราะเขาปราณีกับลูกน้องในทีมของเขานั่นเอง หรือก็คือเธอกับเขาอยู่ทีมเดียวกันนั่นเอง
- Writer
