21
1157 Words
“เดี๋ยวคนอื่นจะมองไม่ดีมั้ยล่ะคะ”
บุหงาบอกอย่างเกรงใจ เพราะวัชระเศรษฐ์เลี้ยงพวกตนบ่อยมาก ทุกเทศกาลเลยก็ว่าได้ ตอนวันเกิดตนวันนั้นก็ด้วย แต่เพราะมาเที่ยวตนเลยผ่อนคลาย เห็นว่าเจ้านายยิ้มแย้มเลยกล่าวหยอกล้อไปเท่านั้นเอง ไม่ได้มีเจตนาให้ต้องมาเลี้ยงดูปูเสื่อกันจริงๆ จังๆ เช่นนี้
วัชระเศรษฐ์เห็นสายตาของลูกน้องในทีมของตนเองก็พอจะเข้าใจความในใจของบุหงา จึงเอ่ยแซวกลับไปบ้าง
“คุณบุหงาก็แคร์สายตาคนอื่นด้วย?”
“แหม บอสน่ะ พูดจนบุหงาไปไม่เป็นเลยนะคะเนี่ย”
วัชระเศรษฐ์ยิ้มกว้างมากขึ้น บอกทิ้งท้ายว่าอย่าคิดมาก เขาทำท่าผายมือให้บุหงาและเธอเดินตรงไปยังเบื้องหน้า แล้วทั้งหมดจึงได้พากันเดินเรียบหาดไปเรื่อยๆ แม้จะมีแดดบ้าง แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าร้อนเท่าไรนัก คงเป็นเพราะลมทะเลที่พัดโชยเอื่อยมาตลอดทางเดินนั่นเอง
วัชระเศรษฐ์มองเข้าไปที่ทางด้านในของร้านอาหารร้านหนึ่งแล้วบอกกันว่าถึงแล้ว พร้อมพรมองเข้าไปด้านในตามเจ้านายไปแล้วก็อดคิดอย่างติดตลกไม่ได้ว่าร้านอาหารร้านนี้จะยังเป็นกิจการของวัชระเศรษฐ์อีกหรือไม่ แต่แล้วบุหงาก็ไม่ยอมให้ความคิดของเธออยู่แต่ในหัวสมอง บุหงาช่างพูด จึงเอ่ยถามเจ้านายของตนเองออกไป
“ร้านนี้ของบอสด้วยหรือเปล่าคะ”
“ใช่ครับ” วัชระเศรษฐ์ตอบรับด้วยรอยยิ้มผ่อนคลาย บุหงาที่เทิดทูนเขาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ร้องออกมาเสียงดัง “ว้าว จริงหรอคะเนี่ย แค่แซวเล่น แต่ดันเรื่องจริง”
พร้อมพรมองไปรอบๆ ร้านด้วยสายตาชื่นชม เพราะร้านนี้ไม่ใช่แค่ที่ตั้งเท่านั้นที่ดูโดดเด่น แต่บริเวณร้านยังกว้างขวาง ตกแต่งร้านได้สวยเอามากๆ อีกด้วย เธอมองไปรอบๆ พร้อมกับพึมพำเบาๆ
“เหลือแต่หาดนี้มั้งที่ยังไม่ใช่ของบอส”
บุหงาแทบสำลักน้ำลายตัวเอง แม้เสียงของเธอจะเบาแต่ก็พอได้ยินว่าพูดว่าอะไร บุหงาจึงเอ่ยแซวเธอพร้อมกับหัวเราะตามออกมาด้วย
“โหอำแรงนะเนี่ยน้องเมย”
วัชระเศรษฐ์หันมามองเธอแล้วพูดเสียงราบเรียบด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม แต่แววตาที่พร้อมพรเงยหน้าขึ้นไปสบตาตอบดูลุ่มลึกกว่าที่เคย “น้องผู้ช่วยของคุณบุหงาเนี่ย เห็นเงียบๆ แบบนี้ แต่แอบแรงเหมือนกันนะ”
พร้อมพรหลบสายตาที่เห็นเมื่อครู่นี้แล้วยิ้มเก้อๆ ให้กับบุหงาก่อนจะพูดแก้ต่างให้ตัวเอง
“เมยพูดอำเล่นน่ะค่ะบอส”
วัชระเศรษฐ์พยักหน้าน้อยๆ แล้วเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่ไม่มีรอยยิ้ม “คุณบุหงาไม่ได้บอกน้องผู้ช่วยของคุณหรอ ว่าผมไม่ชอบให้เด็กใหม่ปีนเกลียวผมน่ะครับ”
พร้อมพรหน้าเสียเมื่อได้ยินเจ้านายพูดออกมาแบบนั้น
วัชระเศรษฐ์ยังคงใบหน้านิ่งขรึม เขาหันไปสบตากับบุหงาบุหงาหน้าเสียพอกันกับเธอเลย แต่เห็นวัชระเศรษฐ์ยกมุมปากขึ้นแล้วหลุดหัวเราะออกมา จึงหัวเราะแห้งๆ ตามเจ้านายออกมาด้วย
วัชระเศรษฐ์บอกด้วยรอยยิ้มเจือสายตาอบอุ่นใจดี
“ผมอำเล่นครับ”
พร้อมพรเกือบยกมือขึ้นลูบหน้าอก เธอบอกเสียงกระท่อนกระแท่น ใจหายไม่น้อย “โหย บอสคะ เมยใจหายหมดเลยค่ะ”
พร้อมพรใจหายแว่บเลยตอนที่ได้ยินเขาพูดตอบมาแบบนั้น นึกว่าที่เธอพูดหยอกล้อไปนั้นรุนแรงเกินไปเสียอีก วัชระเศรษฐ์ยังคงมีใบหน้าเปื้อนยิ้ม
เขาพาทุกคนนั่งแล้ว ก็ส่งจานผลไม้ไปที่ตรงหน้าพร้อมพรพร้อมกับกล่าวหยอกล้อไปอีกสองสามประโยค พร้อมพรยังคงบ่นไปตามเรื่องว่าเมื่อครู่ตกใจแทบแย่อยู่เลย วัชระเศรษฐ์มองคนที่ตกใจไม่หายด้วยสีหน้าเอ็นดูพร้อมกล่าวแหย่ไปเรื่อย
ส่วนบุหงานั้นลอบมองเจ้านายและผู้ช่วยของตนเองเงียบๆ ก่อนจะหมุนหน้าไปกลั้นยิ้มที่อีกทาง ในหัวก็อดคิดไปด้วยว่าจะเป็นไปได้ไหมนะ ถ้าตนจะแอบลงเรือลำที่ของบอสกับน้องเมย แอบเชียร์แบบเงียบๆ ช่วยเป็นตัวเชื่อมตัวประสานให้คนสองคนได้เรียนรู้กัน ไม่บาปแล้วยังได้บุญอีกด้วยนะเนี่ย คิดแล้วก็อดยิ้มกว้างขึ้นมาอีกไม่ได้ แล้วค่อยกลั้นยิ้มไว้เมื่อถูกวัชระเศรษฐ์ถามว่ายิ้มอะไร ตลกตนกันหรืออย่างไร พร้อมเสียงขู่แบบไม่จริงจังของเขา บอกมาว่าจะประเมินโบนัสปลายปีใหม่อีกครั้ง หากว่ายังไม่เลิกอำเขาอยู่อีก
“เรากลับกันเลยไหมหนูดี พี่ไม่ชอบบรรยากาศคนเยอะแยะแบบนี้เลย”
อรุณวดีเองก็ไม่ชอบเช่นกัน ไม่คิดว่าจังหวะที่ตนเลือกมาถ่ายพรีเวดดิ้งจะพร้อมกันกับพนักงานจากที่ไหนไม่รู้ เข้าพักในโรงแรมที่เดียวกันกับเธอและรัฐศาสตร์
“หนูดีก็ไม่ชอบค่ะ แต่จองห้องไว้แล้วอ่ะ เรานอนสักคืนสองคืนก่อนไม่ดีหรอคะพี่พีท เราไม่ได้เที่ยวด้วยกันตั้งนานแล้วนะ และนี่ก็เย็น จะค่ำแล้วด้วยอะ”
“เย็น ค่ำ ดึกแค่ไหนก็ย้ายได้ นี่เราทำรีฟันด์แล้วไปพักที่อื่นเถอะ ที่นี่คนเยอะเกินไป น่ารำคาญมากเลย”
“ของเอาขึ้นไปเก็บแล้วอ่ะ หนูดีขี้เกียจเก็บของลงกระเป๋าอีก ค่ะ พักๆ ไปเถอะ เราก็อยู่ส่วนของเรา พวกพนักงานพวกนั้นก็อยู่ส่วนเขา มาเที่ยวกันทั้งบริษัทแบบนี้ เผลอๆ อยู่กันแค่คืนสองคืน พรุ่งนี้ก็กลับแล้วล่ะค่ะ เราจองไว้ 3 คืน กลับไปนอนพักที่บ้านอีกสักวันหนึ่งพอดีเลยค่ะได้ชาร์จแบตไปด้วยเลย”
รัฐศาสตร์ไม่ใช่คนชอบโต้เถียงกับใคร
เมื่อเห็นว่าถ่ายรูปเรียบร้อย เปลี่ยนชุดแล้ว ก็นึกอยากจะนั่งดื่มที่ร้านอาหารตรงหน้าหาด
รัฐศาสตร์เห็นว่าอรุณวดียังดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อยู่อีกทั้งที่ตนตั้งครรภ์จึงเตือนด้วยความเป็นห่วง
“งดดื่มก่อนไม่ดีกว่าหรือหนูดี”
อรุณวดีปิดเมนูลงหลังจากสั่งพนักงานของร้านอาหารไปว่าขอเครื่องดื่มมาก่อนส่วนอาหารทยอยยกมาทีหลังก็ได้
“ทำไมคะ”
“หนูดีท้องอยู่นะ”
“โหยโบราณมากค่ะพี่พีท ท้องก็ส่วนท้องสิคะพี่พีท หนูดีดื่มก็เมาแค่หนูดีคนเดียวเท่านั้นค่ะ มันไม่ได้ไปเกี่ยวอะไรกับลูกสักหน่อย” เจ้าหล่อนเถียงเขาแล้วยกยกมือยกไม้วนไปมาที่หน้าท้องของตนเอง ใบหน้าสวยยิ้มล้อเลียนแบบขำๆ อีกด้วย
- Writer
