“คิดว่าฉันรู้ไม่ทันเหรอไง ฉันเคยทำมาก่อน ฉันรู้น่าว่าต้องทำอะไร” ไม้พูดตัดบท เดินฝ่าแรงลมที่พัดใส่จนแทบก้าวขาไม่ออก โอเนลเดินไปซ้อนอยู่ด้านหลัง เขาช่วยประคองไม้จนกระทั่งขึ้นไปนั่งด้านหลังคนขับเครื่องบินเล็กได้สำเร็จ โอเนลโน้มตัวมุดเข้าไปนั่งด้านหลังไม้
“หากเป็นเจ้านาย วันนี้ผมคงไม่ต้องไปด้วย”
ตามธรรมดาแล้ว งานเร่งด่วนแบบนี้ไอเดนรับมือได้สบายๆ
โอเนลจะประจำอยู่ที่นี่ คอยเคลียร์เรื่องงานยิบย่อยรอ
แต่ทว่า...หากวันนี้โอเนลไม่ไปด้วย งานของไอเดนคงพังไม่เป็นท่า เผลอๆ อาจเสียหายหลายร้อยล้านในวันเดียว
“พ่อของคุณมิน ไม่อยู่บ้านนะวันนี้” เสียงที่แฝงไปด้วยความเหนื่อยอ่อน เพราะรู้สึกระอาสามีเต็มแก่
“พ่อไปไหนเหรอคะ?” มินดาถาม แล้วก็ทะลึ่งพรวดลุกขึ้นยืน เมื่อนึกบางอย่างออก
“พ่อคุณไปที่แบรดลี่น่ะ” ไอเดนปรากฏตัวที่บ้านเพลงพัด
วันนี้เขามีเวลาพักสมอง เพราะส่งคนไปทำหน้าที่แทนแล้ว ทุกวันเขาคร่ำเคร่งกับง
