ตอนที่ 6

1543 Words
EP6 :               ร้อยแก้วมองไปยังห้องพักห้องเดียวที่ถูกเปิดประตูเอาไว้ และรีบก้าวเท้าเดินตรงไป แต่ระหว่างที่ขยับขา ศีรษะของหล่อนก็หนักอึ้งขึ้นมากะทันหัน จนต้องหยุดเดิน เอาตัวพิงกับกำแพงปูนเอาไว้             “ทำไมปวดหัวนะ” หล่อนสะบัดศีรษะแรงๆ เพื่อเรียกสติให้กับตัวเอง แต่ความรู้สึกหนักอึ้งในหัวที่มาพร้อมกับความมึนงงมันรุนแรงเหลือเกิน             “ไม่ไหวแล้ว...”             เพล้งงงงง             เสียงขวดเหล้าแตกดังสนั่นหวั่นไหว พร้อมกับร่างของร้อยแก้วล้มลงกองกับพื้น หญิงสาวหมดสติไม่ไหวติง ซึ่งก็เป็นเวลาเดียวกันกับที่บัวคำตามมาถึงพอดี             “ตายแล้ว ทำไมนังแก้วมันไม่ไปล้มในห้องวะ แบบนี้กูก็ลากเหนื่อยน่ะสิ” บัวคำบ่นอุบ แต่ก็จำต้องลากร่างของร้อยแก้วเข้าไปในห้องเป้าหมายอย่างทุลักทุเล             “แม่ง เห็นตัวเล็กๆ หนักฉิบหาย” บัวคำยกมือขึ้นปาดเหงื่อบนใบหน้าของตนเอง หลังจากนำร่างไร้สติของร้อยแก้วขึ้นไปนอนบนเตียงได้สำเร็จ             บัวคำยืนเท้าสะเอวมองหน้าร้อยแก้วอยู่สักพักก็รีบจัดการไปเอาผ้าขนหนูมาเช็ดใบหน้าที่เปื้อนผงถ่านสีดำจนเกลี้ยง เผยผิวขาวเนียนผุดผาดออกมา             “แม่งไม่น่าเชื่อว่านังแก้วมันจะตบตาทุกคนได้แนบเนียนแบบนี้ นี่ถ้าไม่เห็นกับตา คงไม่เชื่อแน่ๆ” บัวคำยืนตะลึงกับสิ่งที่เห็น ตอนแรกที่เจ้นุชบอก หล่อนยังแอบหัวเราะเลย เพราะคิดว่าเจ้นุชเป็นบ้า จนกระทั่งตอนนี้หล่อนจึงรู้ว่าสิ่งที่เจ้นุชพูดมันคือความจริงทุกอย่าง             “เสร็จหรือยังนังบัว”             เสียงของกฤษดาดังขึ้นหน้าประตู ทำให้บัวคำต้องละสายตาจากใบหน้าหวานของร้อยแก้วไปมอง             “ใกล้เสร็จแล้วล่ะพี่กฤษ”             “เออ รีบๆ เข้าล่ะ แขกกำลังจะขึ้นมาแล้ว” กฤษดาเดินเข้ามาในห้อง มองใบหน้าของร้อยแก้วอย่างตะลึงไม่ต่างจากบัวคำ “นังแก้วนี่มันสวยกว่าแม่มันอีกว่ะ กูไม่น่าโดนมันหลอกเสียเปื่อยเลย ไม่อย่างนั้นนะ กูจะเปิดซิงแม่งคนแรกเลย” คนพูดเต็มไปด้วยความเสียดาย             “แหม ให้มันน้อยๆ หน่อยเถอะพี่กฤษ ถ้าพี่เปิดซิงมันไปแล้ว เจ้จะไปหาสาวบริสุทธิ์ที่ไหนมารับลูกค้าล่ะ”             “เออ กูรู้แล้ว กูก็แค่เสียดายน่ะ” กฤษดาตอบเสียงหงุดหงิด             “แล้วนี่นังแก้วมันโดนยาตัวไหนเข้าไปล่ะ ถึงได้นอนหลับเป็นตายแบบนี้”             “ทั้งยานอนหลับทั้งยาปลุกเซ็กซ์นั่นแหละ”             “ฮะ... สองตัวเลยเหรอพี่ เดี๋ยวมันก็ช็อกตายพอดี” บัวคำตกใจ             “โอ๊ย ไม่ตายหรอก ยานอนหลับใส่นิดเดียวเอง ไอ้ที่ใส่เยอะก็ยาปลุกเซ็กซ์นู่น ใส่เกือบหมดขวด”             บัวคำอุทานด้วยความตกใจเป็นคำรบที่สอง “มันยังซิงอยู่ ใส่ยาปลุกเซ็กซ์ไปเยอะขนาดนั้น มันไม่ดีดทั้งคืนเลยเหรอพี่กฤษ สงสารมันนะเนี่ย”             “ลูกค้าจะได้ติดใจยังไงล่ะ”             “พี่นี่ใจอำมหิตจริงๆ” บัวคำส่ายหน้าอย่างเอือมระอาก่อนจะออกปากไล่ “พี่ออกไปได้แล้ว ฉันจะจับนังแก้วมันถอดเสื้อผ้า เดี๋ยวมันตื่นขึ้นมาแล้วจะยุ่ง”             กฤษดายกนาฬิกาขึ้นมองก่อนจะตอบ “อีกห้าหกนาทีนู่นกว่ามันจะตื่นน่ะ”             “จะอีกกี่นาทีก็ช่างเถอะ พี่กฤษออกไปก่อน ฉันจะจับมันแก้ผ้าแล้ว”             “เออ กูออกไปก็ได้วะ” ก่อนที่กฤษดาจะเดินออกไป เขามองร่างของร้อยแก้วอย่างหมายมาด และคิดในใจว่าเขาจะต้องจัดการร้อยแก้วในวันพรุ่งนี้ให้ได้ และจะจัดให้หนักเชียว โทษฐานที่หลอกตบตาเขามานานหลายปี เมื่อกฤษดาออกไปแล้ว บัวคำก็จัดการเปลื้องผ้าออกจากตัวของร้อยแก้ว ถอดไปมองไปด้วยความชื่นชมกับผิวที่เนียนละเอียดของหญิงสาว และความอวบอัดสมบูรณ์แบบที่ได้เห็น “นังแก้วมันหุ่นดีฉิบหายเลยว่ะ น่าอิจฉาชะมัด” บัวคำพูดขึ้นอย่างอิจฉา ก่อนจะรีบเร่งทำหน้าที่ที่ตนเองได้รับมอบหมายมาให้เสร็จสิ้นโดยเร็วที่สุด                 จาคอฟที่เมามายจนแทบครองสติไม่อยู่ดึงประตูไม้ปิดแรงๆ และไม่ลืมล็อกกลอน ดวงตาแดงก่ำ มองไปยังเตียงนอนกว้างสีขาวสะอาดที่ตอนนี้มีผู้หญิงเปลือยคนหนึ่งนอนรอคอยอยู่บนนั้น             เขายิ้มเยาะที่มุมปาก เดินโซเซเข้าไปหยุดใกล้ๆ ขอบเตียง มองโสเภณีราคาถูกอย่างดูแคลน แต่ไม่นานความรู้สึกในสายตาก็เปลี่ยนไปในเฉียบพลัน เมื่อดวงตาคมกริบปะทะเข้ากับริมฝีปากอวบอิ่มที่เผยอแย้มราวกับกำลังรอคอยจูบจากเจ้าชาย             แสงไฟสีเหลืองนวลจากโคมไฟหัวเตียงไม่อาจทำให้เขาเห็นภาพเย้ายวนของผู้หญิงบนเตียงได้ชัดอย่างที่ต้องการ เขาจึงต้องเคลื่อนตัวไปกดเปิดไฟดวงกลางห้อง เมื่อความสว่างไสวเกิดขึ้น เขาก็พาตัวเองกลับมาที่เตียงกว้างอีกครั้ง และคราวนี้ทุกอย่างที่เคยไม่ชัดเจนก็แจ่มแจ้งเต็มสองตา             พระเจ้า...             เขาอุทานคำนี้ในอก อุทานซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความเมาแทบหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อได้เห็นใบหน้าหวานของเจ้าหล่อนชัดเจน ใบหน้าหวานที่รู้สึกคุ้นตาคุ้นใจนัก หล่อนมีความละม้ายกับฝันหวานมาก เหมือนราวกับเป็นพี่น้องกันไม่มีผิด แต่คงเป็นไปไม่ได้ เพราะฝันหวานคงไม่มีพี่น้องเป็นโสเภณีราคาถูกแบบนี้หรอก             ความเป็นชายของเขาแข็งชันอัดแน่นอยู่เต็มเป้ากางเกง ดวงตาของเขาไล่มองต่ำลงมายังเต้านมอวบอัด มันใหญ่โต เต่งตึง ปลายยอดประดับด้วยอัญมณีสีชมพูหวาน ซึ่งเป็นสีเดียวกับริมฝีปากของหล่อนนั่นเอง             ลมหายใจของเขาคล้ายกับถูกสูบหายไปจากปอด เขาไม่เคยเห็นสตรีคนไหนมีรูปร่างสวยงามแบบนี้มาก่อนเลย ผิวของหล่อนขาวเนียนสม่ำเสมอ หน้าอกหน้าใจใหญ่โตชวนให้ขยำขยี้ ปลายยอดก็น่าดูดเลียเป็นที่สุด             จาคอฟพยายามควบคุมความใคร่กระหายในกายหนุ่มเอาไว้ แต่พอสายตาเลื่อนผ่านหน้าท้องแบนราบไร้ไขมัน ลงไปยังซอกขาอวบที่ถูกถ่างออกเล็กน้อย ทุกสติก็กระเด็นหายไปจนหมด             กลีบสาวของหล่อนอูมอวบไร้เส้นขนรกเรื้อให้รำคาญตา มันเหมือนของเด็กไม่มีผิด มันน่า... น่าสอดใส่ น่าโยกคลึง และน่าปลดปล่อยน้ำสวาทภายในยิ่งนัก             ชายหนุ่มกัดฟันกรอด มือใหญ่ลนลานกระชากกางเกงออกจากตัว ตามด้วยเสื้อเชิ้ต และบ็อกเซอร์สีเข้ม จากนั้นเขาก็กระโจนขึ้นมาบนเตียง คร่อมทับร่างอีตัวสาวเอาไว้ และถาโถมด้วยแรงตัณหา ทั้งปากทั้งมือทุกส่วนของเพศชายคุกคามอย่างหื่นกระหาย             “อืมมมม... นมใหญ่... ใหญ่สู้มือดีเหลือเกิน”             เขาขยำเต้านมอวบใหญ่แรงๆ บีบขยี้อย่างเมามัน เอานิ้วเขี่ยยอดถันจนมันแข็งสู้มือ จึงก้มหน้าลงไปดูดอม             “อ๊ะ... อา... อ๊า...”             เสียงครวญครางจากผู้หญิงที่เขาคิดว่าหลับใหล ทำให้เขาคลายยอดทรวงออกจากปาก และเผยอหน้าขึ้นมอง ซึ่งก็พบว่าเจ้าหล่อนลืมตาขึ้นพอดี             ดวงตากลมโตของหล่อนเต็มไปด้วยความตื่นตกใจและสับสนเมื่อเห็นเขาอยู่บนร่าง             “คุณ... จะทำอะไรคะ... อ๊า...”             “หึ เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ” เขาหัวเราะเยาะ ก่อนจะก้มลงแลบลิ้นเลียยอดถันระรัว และนั่นก็ทำให้หญิงสาวที่เพิ่งได้สติร้อนราวกับถูกเพลิงไหม้             “อ๊ะ... อื้อ... อย่า...”             “นี่คงเป็นลีลาของอีตัวอย่างเธอสินะ ดี... แสดงต่อไป ฉันชอบ... ขัดขืนสิ.. ทำให้เหมือนฉันข่มเหงเธอนะ”             ใช่... หล่อนต้องขัดขืน ต้องผลักไสผู้ชายหน้าหล่อคนนี้ออกไปจากตัว แต่สมองของหล่อนมึนงงไปหมด จับต้นชนปลายไม่ถูก แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงมาอยู่ใต้ร่างผู้ชายคนนี้ได้             “ปะ... ปล่อย... ปล่อยฉันค่ะ... อ๊า... อ๊า...”             แล้วนี่หล่อนเป็นอะไรไป ทำไมถึงได้อ่อนแรงแบบนี้ แถมในช่องท้องก็รู้สึกร้อนฉ่าแปลกประหลาด คล้ายกับกำลังต้องการอะไรบางอย่างจากผู้ชายตัวโตคนนี้             “ร้องอีก... ฉันชอบ...” จาคอฟหัวเราะอย่างสะใจ ขณะก้มลงกัดกินเต้าอวบอย่างหื่นกระหาย ตวัดลิ้นเลียด้วยความตะกละตะกลาม ยิ่งเจ้าหล่อนผลักไส เขายิ่งรู้สึกเมามัน เพราะไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนแสดงทีท่าขัดขืนมาก่อน             “ผลักไส... ทุบฉันก็ได้ เอาสิ... ขัดขืนหน่อย... อย่ายอมฉันง่ายๆ”             หล่อนก็อยากทำอย่างที่เขาบอก และถ้าเป็นไปได้อยากจะถีบเขาออกไปให้พ้นกาย แต่... แต่หล่อนร้อนเหลือเกิน ร้อนจนต้องยกเนินสาวขึ้นสูง เพื่อให้ถูไถกับความเป็นชายของเขา             “อ๊า... อา... ฉัน... ฉันร้อน... อ๊า...”             “อย่าดิ้นแค่นี้สิ มันไม่สนุกนะ เอาอีก... ผลักฉันอีก อืมมมม หัวนมเธอดูดมันส์ดีนะ อืมมมม”  
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD