EP10 :
ร้อยแก้วนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ข้างกับเตียงนอนแคบๆ ของตนเองภายในห้องพัก น้ำตาไหลพราก หัวใจปวดร้าวทรมานประดุจดั่งถูกมีดเฉือนจนขาดวิ่น
สมองวนเวียนอยู่กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทุกอย่างแจ่มชัดโดยไม่ต้องวิ่งวุ่นหาคำตอบใดๆ อีก
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้น หล่อนสะดุ้งตกใจ ดวงตากลมโตที่จ้องเป๋งไปยังบานประตูไม้เต็มไปด้วยความหวาดกลัว หล่อนกลัวว่าจะเป็นกฤษดา หรือว่าเขาคนนั้น...
“น้องแก้ว... อยู่ข้างในไหมจ๊ะ”
เสียงที่ดังขึ้นหลังบานประตูคือเสียงของมิ่งหล้า หล่อนรีบลุกขึ้นยืน และวิ่งไปเปิดประตูทันที
“พี่หล้า...”
มิ่งหล้าเบิกตากว้างอย่างช็อก เมื่อได้เห็นสภาพของร้อยแก้วชัดเจนเต็มตา หล่อนรีบก้าวเข้ามาข้างใน และรีบปิดประตูล็อกกลอนอย่างแน่นหนา
“มันเกิดอะไรขึ้นน้องแก้ว”
