วันนั้นพราวตะวันบอกความจำเป็นกับผู้จัดการไม่ห่างเขานักเมื่อผู้จัดการขออนุญาตเขามายืนคุยกับเธอ เพราะผู้จัดการเป็นคนไทยเธอจึงพูดเป็นภาษาไทย เธอจำได้ว่าดวงตาคมกริบสีเขียวมรกตของเขาหรี่มองเธออย่างพิจารณาแต่เธอคิดว่าเขาคงไม่รู้เรื่องจึงพูดความจำเป็นเรื่องขอย้ายออกไปโดยไม่ปิดบัง
ผู้จัดการยังไม่ทันได้พิจารณาอะไรไมเคิลก็สั่งให้เขาออกไปรับเอกสารด่วนที่สำนักงานใหญ่ของเดอ ลา ครูเซด์ให้เขา เขาบอกเป็นภาษาอังกฤษว่าปัญหาส่วนตัวของพนักงานเอาไว้ทีหลังเพราะตอนนี้เป็นเวลางาน พราวตะวันจึงได้แต่มองตามผู้จัดการออกจากห้องไปตาละห้อย เธอกำลังจะเดินออกไปอีกคนแต่เขาก็เรียกเธอไว้ด้วยภาษาบ้านเกิดของเธอซึ่งเธอไม่นึกว่าหน้าออกฝรั่งจ๋าอย่างเขาจะพูดได้
เขาไม่พูดอ้อมค้อมอะไรมากเลย ประโยคแรกที่เขาถามคือเธอมีแฟนหรือเปล่า แม้จะงงแต่เธอก็ตอบตามจริงว่าไม่ เขาให้เหตุผลว่าเธอไม่ควรย้ายกลับสาขาที่เมืองไทยถ้าเดือดร้อนเรื่องเงิน
