"55555 มาๆข้าวปุ้นสู้บ่คำแก้วสู้เด้อหมดไปซำได่แหล่ว"
"กินไปเถาะบ่มีไผกินดอกอีพ้ออีแหม่บ่กินดอกสาโทน่ะ ตะกี้พ่อผู้ใหญ่ก็เอามาให่คุณธนภพกะมากินนำเมาแอ๋กันซุคน"
"งั้นไปเอิ้นเพิ้นมากินนำกันคุณภพ..คุณภพ..มาแหมะมากินนำกัน"
"คำแก้วอย่าเว่าเสียงดังซุมนั่นคงนอนแหล่งล่ะ"
"บ่ผมยังบ่นอน"
"อ้าวอ้ายเขยมาแหมะๆ มากินนำกันตะกี้ยังบ่ฮู้แพ้ฮู้ซนะ มื่อนี่ได่ฮู้กัน"
"ข่อยกินนำกินหนังกัน"
"สาโทจ่ะคุณหรั่ง"
"อีกสองคนล่ะคะ"
"ซุมนั่นคุณหนูไฮโซบ่กล้าดอกแดะเสาะท้อง"
"555คุณหรั่งเว่าอีสานกะได่ ฝรั่งเว่าลาวเป็นตาฮักเนาะ ปล่อยซุมสองคนอยู่แต่ลำพังเดะกะพอกันกินไอติมแท่งใหญ่ผลัดกันดูดผลัดกันอมแซ่บอีหลี"
"บ่มี๊ บ่มีดอกที่เฮือนข่อยบ่มีไอติม"
"ยังบ่ฮู้บ่...อุ๊บ..."
"คำแก้ว...ชูวว.."
"คำแก้วเป็นอะไรครับ"
"คำแก้วอกหักน่ะค่ะ"
"อ๋อ"
ธนภพ,คำแก้ว,ขนมจีน,ข้าวปุ้น,หรั่ง นั่งคุยดืมสาโทจนเมามายธนภพจ้องมองหน้าขนมจีนที่
