ตอนที่ 3 เด็กอายุ 17

3210 Words

ตอนที่ 3 เด็กอายุ 17 การถ่ายทำจบลง จูที่นั่งดูการถ่ายทำอยู่เลิ่กลั่กนิดหน่อยเพราะไม่รู้จะทำอะไรต่อ ระหว่างนั้นแพ็คที่กำลังจะเดินไปที่ห้องรับรองก็เดินมาทางจู ร่างสูงยื่นกระดาษบางอย่างให้จู แต่คนตัวเล็กตกใจถอยหนีโดยทันที “ตกใจอะไรกันครับ แค่จะให้นามบัตร” แพ็คพูดขำ ๆ ดวงตามองสำรวจร่างเล็กตรงหน้า จูน่ารักแถมยังดูบอบบางจนอดคิดไม่ได้ว่าถ้าคนน่ารักตรงหน้าได้ร่วมงานกับตน แล้วโดนทำให้เสียวจนร้องไห้ออกมาจะได้อารมณ์ขนาดไหน “ให้จูทำไมครับ” “เผื่อร่วมงานกับแบล็กเสร็จแล้วคุณอยากจะหาประสบการณ์ใหม่ ๆ” แพ็คยกยิ้มก่อนจะยัดนามบัตรนั้นใส่มือจู เป็นจังหวะเดียวกับที่แบล็กส่งสัญญาณบอกนิลให้ตามจูให้ นิลจึงสะกิดแล้วบอกให้รีบเดินตามแบล็กไป ร่างเล็กหยิบนามบัตรที่แพ็คให้ยัดใส่ในกระเป๋ากางเกงแล้วรีบเดินตามแบล็กไป ที่ที่แบล็กพาจูไปคือห้องอีกห้องหนึ่งในชั้นสอง พอมองสำรวจดูแล้วคล้าย ๆ ว่าจะเป็นห้องสำหรับพักผ่อนรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ เพราะเห็นว่ามีทีวี มีที่นั่งอ่านหนังสือด้วย “มานั่งนี่” แบล็กนั่งลงบนโซฟาหน้าระเบียงกระจกแล้วตบเบาะข้าง ๆ จูได้ยินดังนั้นก็รีบเดินตามไปนั่งข้าง ๆ แบล็ก คนตัวเล็กนั่งลงข้าง ๆ แบล็ก เมื่อได้นั่งข้างกันยิ่งรู้สึกถึงความต่างของขนาดตัว จูลอบมองเสี้ยวหน้าของคนข้าง ๆ เป็นพัก ๆ แบล็กไม่ได้พูดอะไร พอเป็นอย่างนั้นจูยิ่งทำตัวไม่ถูก จึงกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้องเอง “อ๊ะ” ระหว่างที่จูกำลังมองรอบ ๆ ห้องเพลิน ๆ มือหนาก็แตะลงมาที่ต้นขาจนทำให้คนขี้ตกใจสะดุ้งแล้วขยับหนี แต่พอนึกได้ว่าคนข้าง ๆ เป็นแบล็กก็ขยับกลับมานั่งเหมือนเดิม “แตะตัวก็ไม่ได้แบบนี้จะถ่ายคลิปได้ยังไง” “แตะได้ครับ จูแค่ขี้ตกใจ” ร่างเล็กรีบปฏิเสธ แต่ท่าทางลนลานของจูยิ่งทำให้ดูไม่น่าเชื่อยิ่งกว่าเดิม “เหรอ แต่ฉันเห็นเธอสะดุ้งหนีนิล หนีแพ็คด้วย แน่ใจเหรอว่าแตะได้” “ถ้าเป็นคุณแบล็กแตะได้ครับ” จูโชว์ให้แบล็กเห็นว่าแตะได้ด้วยการจับมือแบล็กมาวางตรงขาตนเอง แล้วหันกลับมองหน้าแบล็กหมายจะบอกว่าเห็นไหมแตะได้จริง ๆ แต่พอได้สบตากัน ดวงตากลมโตก็ทำเอาคนมากประสบการณ์รู้สึกแปลก ๆ “อ๊ะ” “เธอบอกเองว่าจับได้” แบล็กรวบเอวคนตัวเล็กให้ขยับมาชิดกันจนร่างเล็ก ๆ เซชนกับอกแกร่งของแบล็ก ด้วยความที่ไม่ได้กำลังเผลอ ๆ แบบเมื่อกี้จึงทำให้รอบนี้จูไม่ได้ตกใจมาก แต่ที่ร้องออกมาก็เพราะไหล่เล็กที่ชนกับหน้าอกของแบล็ก จูกำลังตกใจกับความแข็งแรงของแบล็ก “ครับ” “แน่ใจรึเปล่าเรื่องจะถ่ายต่อ” ระหว่างที่ถามดวงตาคมก็ไล่สำรวจใบหน้าของจูไปด้วย เขายอมรับว่าจูมีหน้าตาที่น่ารักกว่าพาร์ตเนอร์ทุกคนที่เคยมาร่วมงานด้วย นอกจากความหน้าตาดีก็ต้องบอกว่าจูค่อนข้างจะดูมีเสน่ห์ ถึงจะดูเงอะงะแต่ก็น่ามอง มือหนาลูบเอวเล็ก ๆ ระหว่างรอคำตอบ จากการสัมผัสก็เดาว่าจูไม่น่าจะมีดีแค่หน้าตา หุ่นของจูเองก็ไม่น่าจะธรรมดา เดาจากเอวที่เขากำลังลูบอยู่ เอวจูเล็กมาก น่าจะอุ้มเหมาะมือเชียวละ “แน่ใจครับ จูอยากถ่ายคลิปกับคุณแบล็กวันนี้” จูย้ำเสียงหนักแน่นขัดกับการแสดงออกอย่างชัดเจน ยิ่งเห็นแบบนั้นแบล็กก็ยิ่งอยากรู้ว่าคนข้าง ๆ จะแน่จริงรึเปล่า “อื้อ ก่อนอื่นรู้ใช่ไหมว่าคลิปที่จะถ่ายกันคือมีเซ็กซ์กันนะ” ปกติกับคนอื่นเขาก็ไม่เคยถามเช็กเรื่องนี้หรอก ใคร ๆ ก็รู้อยู่แล้วว่าเขาทำคลิปเกี่ยวกับเซ็กซ์ แต่พอเป็นจูแล้วแบล็กไม่ค่อยแน่ใจ ก็น่าทางของจูมันไม่เหมือนคนอยากมีเซ็กซ์เลยสักนิดนี่ “จูทราบครับ” “แล้วจะถ่ายคลิปมีเซ็กซ์ เธอเคยมีเซ็กซ์รึเปล่า” “เอ่อ เคยครับ” เอาอีกแล้ว ตอบรับแต่ท่าทางตรงกันข้ามอีกแล้ว สำหรับแบล็กแล้วเขาได้คำตอบตั้งแต่คำว่าเอ่อแล้วดูเลิ่กลั่กนั่นแล้วแหละ “เหรอ เคยแน่เหรอ” “เคยจริง ๆ ครับ” “งั้นเล่าประสบการณ์เซ็กซ์ครั้งแรกให้ฟังหน่อย” “เอ่อ” แบล็กลูบเอวไปแล้วก็มองหน้าของจูไปด้วย เขาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าจูจะแต่งเรื่องได้เก่งแค่ไหน “จู เอ่อ ตอนนั้นจู...” “จู?” “จูทำกับเพื่อน ใช่ครับ ทำกับเพื่อน” “ทำไมไปทำกันได้ล่ะ” แบล็กยังคงถามต่อ ยิ่งเห็นท่าทางของจูยิ่งรู้สึกเอ็นดูและอยากฟังต่อว่าจูจะด้นบทสดได้เก่งแค่ไหน “จูขอครับ จูขอเพื่อนทำ” “แล้วรู้สึกยังไงตอนของเพื่อนเข้าไปในตัว” น้ำเสียงนุ่มทุ้มดังชิดริมหูจนคนตัวเล็กไม่กล้าขยับ กลัวขยับแล้วจะยิ่งชนกันเข้าไปใหญ่ ไม่รู้ทำไมแบล็กต้องนั่งชิดจูขนาดนี้ ลำพังแค่หาแต่งเรื่องให้แบล็กฟังก็ยากมากแล้ว ยังต้องมาใจเต้นแรงเพราะความใกล้ชิดนี้อีก “ตกลงรู้สึกยังไง” “เสียวครับ” คำตอบเบสิกของจูทำเอาแบล็กยกยิ้มมุมปาก ใบหน้าหล่อคมเลื่อนลงมาที่คอของจูจนลมหายใจร้อน ๆ เป่ารดคอ ก่อนจะยกตัวจูขึ้นมานั่งบนตัก ปกติเขาไม่ได้ลวนลามพาร์ตเนอร์คนไหนก่อนถ่ายทำแบบนี้ แต่กับพาร์ตเนอร์คนนี้คงต้องยกเว้นไว้หน่อย เพราะมาแบบแปลกกว่าคนอื่นเหลือเกิน “อ๊ะ คุณแบล็ก จูหนัก” “เสียวขนาดไหน” แบล็กไม่สนใจคำพูดของจู เขาถามถึงประสบการณ์ทิพย์ของจูต่อ พอยิ่งโดนจี้มาก ๆ ร่างเล็กจึงเริ่มกัดปากเพราะคิดไม่ออก แบล็กมองริมฝีปากแดง ๆ ที่กำลังโดนฟันซี่เล็กขบกัด ริมฝีปากของจูเป็นสีชมพูระเรื่อ แถมยังอวบอิ่มน่ามอง ลำพังแค่เห็นก็รู้สึกอยากจะพุ่งเข้าไปกัดแล้ว แล้วจูยังมากัดปากให้เห็นแบบนี้อีก “อย่ากัดปาก” แบล็กจับริมฝีปากแดง ๆ ให้เผยอออก ก่อนจะใช้นิ้วหัวแม่มือนวดคลึงเบา ๆ ช้า ๆ ราวกับอยากให้คนในอ้อมกอดได้ซึมซับสัมผัสนี้ “คะ...ครับ” “ถ้าไม่ตอบเรื่องว่าเธอเสียวแค่ไหน งั้นเปลี่ยนเป็นลองใช้ลิ้นให้ฉันดูหน่อย ว่าเธอเก่งแค่ไหน” แบล็กดันนิ้วโป้งเข้ามาในปากของจู จูตกใจแต่ไม่ได้ขัดขืนอะไร แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือเขากำลังไม่เข้าใจว่าแบล็กจะดันนิ้วเข้ามาทำไม “ดูดให้ฉันดูสิ” “อึก” คำสั่งของแบล็กเล่นเอาจูทำตัวไม่ถูก เขาไม่ใช่เด็กสามขวบที่จะชอบดูดนิ้ว พอเห็นว่าจูไม่ทำ แบล็กจึงเป็นฝ่ายไล่นิ้วไปตามเกลียวลิ้นของจูเอง “อื้อ” น่าแปลกที่จู่ ๆ จูก็รู้สึกมวนท้องขึ้นมาตอนที่แบล็กบดคลึงปลายนิ้วกับเกลียวลิ้นของเขา จูไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเป็นอะไร แต่ที่แน่ ๆ จูกำลังรู้สึกดี “อื้อ” ร่างเล็กเริ่มเคลิ้มไปกับสัมผัสจากปลายนิ้ว จากที่เป็นฝ่ายตั้งรับจูก็เริ่มใช้ลิ้นเลียไปตามความยาวของนิ้วแบล็ก ทำเหมือนกำลังเลียไอศกรีมรสโปรด ดวงตากลมเผลอหลับพร้อมทั้งจินตนาการถึงไอศกรีมไปด้วย แบล็กมองภาพตรงหน้าแล้วรู้สึกพอใจอย่างบอกไม่ถูก ถึงจูจะดูไม่เป็นงานแต่กลับเรียกอารมณ์คนมองอย่างเขามาก ๆ รู้ตัวอีกทีก็รู้สึกว่าปวดหนึบตรงกลางกายนิด ๆ แล้ว “ตกลงเธอเคยรึยังจู บอกฉันมาตามตรง” แบล็กอาศัยจังหวะที่จูกำลังเคลิ้มกับการดูดนิ้วเรียวยาวของตนถามออกไปใหม่ คราวนี้เด็กน้อยยอมส่ายหน้า ก่อนจะรู้สึกตัวแล้วรีบละปากออก “เอ่อ จูเคยครับ เมื่อกี้จูแค่เบลอ” “เธอไม่เคยฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร มีคนตั้งเยอะที่มาหาประสบการณ์ที่นี่เป็นครั้งแรก อย่าโกหก ตอบฉันตามความจริง” “จูขอโทษครับ แต่ว่าถ้าจูไม่เคยก็ยังจะได้ถ่ายใช่ไหมครับ” “แล้วทำไมถึงคิดว่าจะไม่ได้ถ่าย” “จูเห็นคุณแบล็กลงคลิปมือใหม่แค่เดือนละครั้ง ที่เหลือมีแต่คนมีประสบการณ์ เดือนนี้คุณแบล็กลงมือใหม่ไปแล้วจูเลยกลัวจะโดนตัดสิทธิ์” เมื่อแถไม่ได้เด็กน้อยจึงยอมรับตามความจริง ซึ่งคำสารภาพของคนตัวเล็กก็เรียกรอยยิ้มของแบล็กออกได้ “คลิปพวกนั้นฉันไม่ได้ถ่ายวันนี้ลงพรุ่งนี้สักหน่อย มันสลับคิวได้อยู่แล้ว” “งั้นแปลว่าจูจะได้ถ่ายคลิปกับคุณแบล็กใช่ไหมครับ” “อื้ม เธอจะได้ถ่าย” “เย่” จูดีใจจนเผลอร้องออกมาแถมยังเด้งตัวจนเผลอขย่มทับตักของแบล็กเต็ม ๆ จนมือหนาต้องจับเอวไว้ให้จูอยู่นิ่ง ๆ “อย่าเพิ่งขย่มตอนนี้ เดี๋ยวเซ็นสัญญากันเสร็จเธอได้ขย่มแน่” “เอ่อ ขอโทษครับ” จูรีบนั่งนิ่ง ๆ เมื่อได้ยินคำว่าจะได้ขย่มแน่ จากนั้นแบล็กก็จัดการโทรบอกให้แซนเอาสัญญามาที่ห้อง ส่วนแบล็กก็นั่งลูบเอวเล็ก ๆ รออยู่แบบนั้น แกร๊ก ทันทีที่ประตูเปิดออก คนตัวเล็กก็ตัวลีบลง จูหดตัวซุกเข้าหน้าอกแบล็กเพื่อหวังจะซ่อนตัวจากท่าทางน่าอายที่เป็นอยู่ แต่ในสายตาคนมาใหม่กลับกลายเป็นว่าจูกำลังอ้อนแบล็กมากกว่า ภาพนั้นทำให้ทั้งสองคนมองหน้ากันอัตโนมัติ น้องจูร้ายไม่เบา “ตกลงมึงจะถ่ายวันนี้เหรอแบล็ก” “เออ” คำตอบของแบล็กทำเอาเพื่อนทั้งสองมองหน้ากันอีกครั้ง ไอ้คนเคร่งเครียดกับงาน ไม่ชอบการทำงานแบบไม่วางแผน ไม่ชอบการทำงานแบบฉุกละหุกยอมถ่ายคลิปด่วนกับน้องจูง่าย ๆ แบบนี้แสดงว่าก็คงโดนตกไม่ต่างจากพวกเขาเท่าไรหรอก ซึ่งก็ถือเป็นเรื่องดีที่เรากำลังจะได้ดาวช่องคนใหม่ และยังได้รับอานิสงส์ดูคลิปน้องจูกันด้วย “รู้ค่าจ้างแล้วใช่ไหม” “ทราบแล้วครับ คุณแบล็ก เอ่อ จูไม่แน่ใจว่าคุณแบล็กเป็นคนตอบรึเปล่า แต่จูได้อ่านแล้วในข้อความ” “ไอ้แซนตอบ ก็ตามนั้นแหละ อันนั้นคือราคาต่อคลิป ส่วนสำหรับครั้งแรกจะได้เงินพิเศษอีกสามพัน” “จริงเหรอครับ” เด็กน้อยตาลุกวาว ไม่เห็นรู้มาก่อนเลยว่าถ้าเป็นครั้งแรกจะมีเงินพิเศษให้ด้วย แบบนี้เขาไม่พยายามจะโกหกแต่แรกก็ดี “อื้ม อ่านให้ดี แล้วเซ็น” คนตัวเล็กหยิบสัญญาขึ้นมาอ่าน เนื้อหาในสัญญาไม่ได้มีอะไรเยอะแยะเท่าไร หลัก ๆ ก็คือข้อตกลงว่าคลิปทั้งหมดที่ถ่ายจะเป็นลิขสิทธิ์ของช่องโอนลีแบล็ก ห้ามเผยแพร่ข้อมูลภายในเกี่ยวกับบริษัท รวมไปถึงที่ตั้งบริษัท และค่าตอบแทนต่าง ๆ จูอ่านสัญญาจบเมื่อพบว่าทุกอย่างโอเคก็เตรียมเซ็นสัญญาจึงหยิบกระเป๋าสะพายของตนเองขึ้นมาแล้วควักปากกาออกมาเซ็น แต่ระหว่างนั้นเองคนตัวเล็กดันลืมมองว่าบัตรประชาชนของตนเองมันหล่นลงพื้นด้วย แบล็กจึงเป็นฝ่ายเอื้อมไปหยิบให้ มือหนาหยิบบัตรประชาชนของจูขึ้นมา กำลังจะส่งให้คนตัวเล็ก แต่ตาดันเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างซะก่อน วันเกิด 16 มีนาคม 2547 2547 ตอนนี้จูก็น่าจะอายุ 17 ปี “เดี๋ยว!!” “ครับ!!” คนที่กำลังจะเซ็นสัญญาสะดุ้งจนทำปากกาตก พอหันไปมองที่แบล็กก็พบว่ามือหนากำลังถือบัตรประชาชนของตนเองอยู่ “ไหนเธอบอกว่าอายุยี่สิบเอ็ด” “คุณแบล็กครับ เอ่อ คือจู” จูเริ่มลนลาน นี่เป็นสิ่งที่แถยากที่สุดตั้งแต่เคยเจอมา เขาไม่รู้จะแก้ตัวยังไงเมื่อหลักฐานมันคามือขนาดนั้น จะแก้ตัวว่านี่ไม่ใช่บัตรประชาชนของเขาเองก็คงฟังไม่ขึ้นเท่าไรนัก “เธออายุสิบเจ็ด” แบล็กกดเสียงต่ำ ตัวเลขอายุที่ออกมาจากปากแบล็กทำเอาเพื่อนทั้งสองก็อึ้งไม่แพ้กันที่อยู่ดี ๆ อายุของจูก็หายไปถึงสี่ปีเลยทีเดียว “แต่อีกสองเดือนจูก็จะสิบแปดแล้วครับคุณแบล็ก จูขอโทษที่โกหกแต่จูกลัวคุณแบล็กไม่ให้ถ่าย จูขอโทษจริง ๆ นะครับ ให้จูถ่ายต่อนะ ส่วนคลิปคุณแบล็กค่อยเอาลงตอนจูอายุครบสิบแปดก็ได้” “ฉันไม่มีเซ็กซ์กับเด็ก ฉันไม่อยากเสี่ยงขนาดนั้น เธอกลับไปเถอะ” “คุณแบล็ก” น้ำตาของคนตัวเล็กไหลคลอเบ้า แต่แบล็กไม่มีท่าทีที่จะสงสาร ร่างสูงเดินออกจากห้องไปแล้วหันไปพยักหน้าให้โจกับแซนช่วยจัดการเรื่องนี้ต่อด้วย “น้องจู” “ฮึก” คนตัวเล็กทรุดตัวนั่งลงบนโซฟาแล้วปล่อยโฮออกมายกใหญ่จนทั้งสองหนุ่มถึงกับตกใจ ไม่คิดว่าแค่ไม่ถ่ายคลิปจูจะร้องไห้หนักขนาดนี้ ไอ้ครั้นจะเข้าไปกอดปลอบน้องก็ไม่กล้า จึงทำได้แค่นั่งลงข้าง ๆ แล้วบอกให้จูใจเย็น “ใจเย็นนะน้องจู วันนี้ไม่ได้ถ่ายเดี๋ยวหนูอายุครบสิบแปดค่อยมาถ่ายใหม่ก็ได้” พอรู้อายุที่แท้จริงของจู จู่ ๆ สรรพนามว่าหนูก็ถูกหยิบขึ้นมาใช้แบบไม่รู้ตัว “ไม่ได้ครับ ฮึก จูต้องใช้เงินพรุ่งนี้ ยังไงก็ต้องถ่ายวันนี้ ถ้าไม่ได้ถ่ายจูต้องหาเงินไม่ทันแน่เลย” เหตุผลจริง ๆ ถูกพ่นออกมาจากปากคนที่กำลังร้องไห้ พอจูพูดแบบนี้ทั้งสองก็เข้าใจในท่าทีแปลก ๆ ของจูทันที “งั้นยืมพวกพี่ก่อนไหม หนูจะเอาเงินไปทำอะไร” “ถึงยืมจูก็ไม่มีปัญญาหา ฮึก มาคืนพวกพี่หรอกครับ จูต้องถ่ายคลิป” “แต่แบล็กมันเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น มันคงจะไม่ยอมแน่ ๆ” “ฮึก” ได้ยินแบบนั้นคนตัวเล็กก็ยิ่งร้องไห้ไปกันใหญ่ ถึงเขาจะตัวเล็กแต่ก็ไม่ใช่คนขี้แย แต่ในเหตุการณ์นี้เขาหมดหนทางและคิดอะไรไม่ออกจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวจริง ๆ ได้แต่โทษตัวเองที่ไม่ระวัง อีกนิดเดียวก็จะได้ถ่ายคลิปอยู่แล้วไม่น่าเลยจริง ๆ จูนั่งเครียดอยู่แบบนั้นโดยมีแซนกับโจคอยปลอบจนกระทั่งเด็กน้อยเริ่มท้อแท้ใจจึงคิดจะขอยืมเงินของแซนกับโจก่อน แต่ระหว่างนั้นมือบางก็ดันจับไปโดนกระดาษที่อยู่ในกระเป๋ากางเกง มือบางหยิบมันออกมาก่อนจะมองมันอย่างมีความหวัง “อะไรน่ะจู” “พวกพี่รู้จักที่ทำงานของคุณแพ็คไหมครับ พวกพี่พาจูไปได้ไหมครับ บางทีคุณแพ็คอาจจะช่วยได้” จูเองก็เคยเห็นประกาศหารับมาทำคลิปร่วมกันจากช่องของแพ็คอยู่ แต่ที่เขาไม่ได้สนใจเพราะคลิปในช่องของแพ็คค่อนข้างรุนแรง จูประทับใจคลิปของแบล็กมากกว่าที่ทำให้รับครั้งแรกแบบค่อนข้างจะอ่อนโยนและช่วยในการเตรียมตัวให้รับเป็นอย่างดี “จูจะไปทำไม” “ตอนคุณแพ็คให้นามบัตรจูมาเขาพูดเหมือนอยากร่วมงานกับจู จูว่าคุณแพ็คอาจจะให้โอกาสจูก็ได้” จูกำลังภาวนาให้แพ็คไม่บังเอิญรู้อายุเขาอีก จากนั้นก็ทำการกดเบอร์โทรของแพ็คเพื่อเตรียมจะโทรไปขอความช่วยเหลือจากแพ็ค แต่ระหว่างนั้นเองโจก็รีบจับมือจูไว้ก่อน “เอางี้นะจู พี่จะลองไปคุยกับไอ้แบล็กให้ใหม่ จูอย่าเพิ่งโทรหาแพ็คตอนนี้ รอแป๊บพี่จะพยายามคุยให้ แซนมึงอยู่กับน้องนะ” พูดจบโจก็รีบไปหาแบล็กทันที ซึ่งแซนก็เข้าใจดีว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น น้องจูยังเด็กและค่อนข้างบอบบาง แต่คลิปในช่องมิสเตอร์แพ็คค่อนข้างจะรุนแรง แม้แต่กับรับที่ทำครั้งแรกก็มีความดิบเถื่อนตลอด ถ้าจูจะต้องถ่ายคลิปกับแพ็คจริง ๆ น้องอาจจะรับไม่ไหว และเขาทั้งสองก็ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนั้น แกร๊ก แซนนั่งรออยู่กับจูจนกระทั่งประตูเปิดออก เป็นโจที่เดินเข้ามา ในตอนแรกจูดูหงอยมาก ๆ และเตรียมจะกดโทรศัพท์หาแพ็คจริง ๆ แต่มือบางก็ต้องหยุดการกดเลขโทรศัพท์ลงเมื่อได้ฟังสิ่งที่โจพูด “แบล็กมันบอกว่าถ่ายคลิปกับน้องจูไม่ได้ แต่มันจะช่วย มันจะให้น้องจูมาทำงานช่วยเบื้องหลังก่อน แล้วอนุญาตให้น้องจูเบิกเงินไปก่อนได้” “…” จูทำหน้างง โจจึงรีบอธิบายเพิ่ม “งานเบื้องหลังก็พวกช่วยไอ้แซนดูแลพาร์ตเนอร์ ช่วยไอ้นิลดูกล้อง เรียนรู้งานกับมันไว้เพราะมันกำลังจะออก เผลอ ๆ จูอาจจะได้ทำงานถาวร แล้วก็ช่วยไอ้แบล็กมันบิวต์อารมณ์ อะไรประมาณนั้น” “บิวต์อารมณ์?” “ไม่มีอะไรมากหรอก ก็แค่นั่งยิ้ม ๆ นิด ๆ หน่อย ๆ แต่เงินเดือนดีมาก ๆ มันให้น้องจูสองหมื่น ถ้าน้องจูโอเคก็...” “สองหมื่นจริง ๆ เหรอครับ” นี่มันมากกว่าเงินค่าถ่ายคลิปตั้งเยอะเชียวนะ “ครับสองหมื่น จูจะทำรึเปล่า” คำถามของโจเป็นคำถามที่จูแทบไม่ต้องคิดเลยด้วยซ้ำ ร่างเล็กเก็บเบอร์ของแพ็คเข้ากระเป๋าแล้วปิดหน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะวิ่งเข้าไปหาโจทันที “ทำครับทำ จูทำงานกับคุณแบล็กครับ” “โอเคครับ ส่วนเรื่องเงินให้ไอ้แซนจัดการให้ จะเบิกก่อนทั้งหมดเลยหรือจะครึ่งหนึ่งก่อนก็แล้วแต่จู แล้วส่วนเรื่องงานก็ค่อยว่ากันนะครับ” “ครับพี่โจ จูสัญญา จูจะตั้งใจทำให้ดีที่สุด จะไม่ทำให้คุณแบล็ก พี่โจ แล้วก็พี่แซนผิดหวังครับ” ------------------------------------------------------------- รอบหน้าจะเล่าในฝั่งน้องจูแล้วนะคะ เจอกันค่ะ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more