RHIAN
Napapangiting tumingin ako kay Ehran na katabi kong nakaupo sa bench ng MRT station. Sinong mag-aakala na isang kasing weird pa niya ang nakapagpa-realized sa akin ng mga mali ko? Na ang isang prinsesang `tulad ko ay may "bestfriend" na werdong angel?
Even me. Until now, halos `di rin makapaniwalang naikuwento ko kay Ehran ang lahat. Para kasi akong nakahanap ng true friend at comfort zone sa kaniya nang magkuwento ako. Feeling ko, hindi ako ida-down ni Ehran. Hindi niya ako idya-judge. Ang bait-bait niya kasi sa akin at ang tiyaga talaga, kahit sinusungitan ko na. Feel ko rin na totoo ang concern at pagke-care niya sa akin. Na para bang tanggap niya kahit ano o sino pa man ako.
Ni wala akong naring na bad words o pamba-bash nang sabihin ko sa kaniya ang lahat, aside sa panenermon
