“เฮ้อ สบายตัวจังเลย ที่รักคะ แล้วลูกจะนอนที่บ้านป๊าม๊าได้เหรอคะ เราไปรับลูกไหมคะ”
พอทานข้าวบ้านของป๊ากับม๊าเสร็จ ปาร์ตี้นั่นแหละ พอดีที่บ้านใหญ่เขาจัดให้เป็นของขวัญวันเกิด แล้วคนตัวสูงก็นั่งกินเหล้ากับพี่ๆ อยู่สักพักใหญ่ๆ เด็กๆ ก็เหมือนจะง่วง ป๊ากับม๊าเลยให้เด็กๆ นอนที่นั่น แต่ฉันกลัวลูกจะนอนไม่ได้ เพราะถึงแม้จะพาลูกไปเล่นบ่อยแต่ปกติก็จะกลับมานอนด้วยกัน พออาบน้ำเปลี่ยนมาใส่ชุดนอนก็ล้มตัวนอนลงบนเตียงแล้วในจังหวะที่คนตัวสูงอสบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำฉันเลยถามคนตัวสูงออกไป เดี๋ยวนะ ลูกอาจจะหลับปุ๋ยไปแล้วฉันน่าจะติดลูกเองแหละ คิกๆ ก็มนุษย์แม่อะเนาะ ไม่เห็นลูกก็แปลกๆ
“หึหึ ลูกคงหลับไปแล้วแหละครับที่รัก ถ้าลูกอ้อนป๊ากับม๊าน่าจะโทรมาตามเราแล้วนะครับ หนูไม่ต้องห่วงหรอกครับ บ้านอยู่ใกล้กันแค่นี้ ถ้าลูกอ้อนเดี๋ยวพี่พาหนูไปรับลูกกลับมานอนบ้านเรานะครับ”
ผมหยิบผ้าขนหนูเช็ดตัวแล้วก็เช็ดผมให้แ
