ทฤษฎีรักของมาเฟีย

EP 15 : ไซซ์60 NC+

ตอนที่ 15 : ไซซ์ 60 ??? NC+

ฝ่ามือหนาจับท่อนขาเรียวยาวอ้าออก สายตาคมกริบจ้องมองกลีบกุหลาบที่ยังปิดสนิทพลางเหลือบมองสีหน้าของเด็กสาวที่จ้องมองการกระทำของเขาอยู่เช่นกัน หน้าท้องแบนราบพองขึ้นยุบลงบ่งบอกถึงอาการตื่นกลัว แต่แล้วความขาวอมชมพูของกลีบกุหลาบก็เรียกสายตาคมอีกครั้งให้จดจ้องมองอยู่แบบนั้น ต่อให้เขามีอะไรกับผู้หญิงมาหลายคนแต่ยังไม่เคยเจอของใครที่สวยแบบนี้ และยิ่งปิดสนิทแบบนี้ก็ยังไม่เคยมีเช่นกัน

"....." หัวใจดวงน้อยเต้นระส่ำอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ยิ่งเห็นตอนสายตาคู่นั้นลดต่ำลงไปที่จุดสงวนของตัวเองยิ่งรู้สึกวูบวาบไปทั่วท้อง ต่อให้ฉันเอามือตัวเองไปบดบังแต่ก็ถูกฝ่ามือหนาปัดออกแถมยังส่งสายตาดุ ฉันยังไม่เห็นว่าการทำแบบนี้กับแฟนมันจะหยาดเยิ้มเหมือนที่เพื่อนฉันพูดเลยสักนิด พี่เทเลอร์ก็ยังคงเย็นชาเหมือนเดิม

ภายในห้องที่เงียบสงัดจนได้ยินเสียงหายใจเข้าออกถี่ของตัวเอง ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศพัดผ่านผิวหนังที่ไร้เสื้อผ้าห่อหุ้มร่างกายทำเอาไรขนอ่อนลุกชูชัน

"จะทำอะไรคะ"

"อ้าขาไว้กว้างๆ มันต้องเปิดทางรักก่อน"

"ปะ เปิดทางรัก? พะ พี่" ในจังหวะที่ฉันถามเขากลับเพราะไม่เข้าใจความหมายแต่ดันถูกมือหนาของเขาแตะเข้าที่จุดสงวนของตัวเองจนร่างกายสะดุ้งโหยง ฝ่ามือหนานั้นไม่ได้อยู่เฉยแต่กลับลูบไล้ไปทั่วเนินสามเหลี่ยม

"เอามือออกไปก่อน หนูไม่ชอบแบบนี้ พะ พี่เทเลอร์" ขาทั้งสองข้างบีบเข้าหากันอัตโนมัติและพยายามดันตัวเขาออกเมื่อความรู้สึกแปลกๆกำลังแทรกเข้ามาในกลางความสาว ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ไม่รู้ว่านี่คือความรู้สึกแบบไหน แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถห้ามนิ้วแกร่งนั่นได้

มันไม่ใช่แค่ลูบคลำแต่นิ้วแกร่งแหวกเข้าไปในกลีบกุหลาบเพื่อสะกิดติ่งเกสร ต่อให้เธอเรียกเขาเสียงดังลั่นก็ไม่สามารถหยุดมันได้ สิ่งที่อยู่ตรงหน้ามันช่างล่อตาล่อใจและล่อท่อนเอ็นของเขาซะเหลือเกิน ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดไปทั่วทั้งลำแข็งสู้พร้อมที่จะใช้งานโดยไม่ต้องเล้าโลมอะไรเลย

"มันแค่บทเริ่มต้นเอง เธอยังไม่เข้าถึงหัวใจสำคัญของประสบการณ์เลยนะ"

"หนูไม่ชอบแบบนี้ เฮ้อ ออ...เอามือพี่ออกไปก่อน" ร่างกายไม่สามารถนอนเฉยๆได้เลย ไม่รู้ทำไมเพียงแค่นิ้วนั้นแตะเข้าไปที่ติ่งตรงกลางแล้วทุกอย่างมันยวบยาบขนาดนี้ แม้แต่หลังของตัวเองยังไม่สามารถนอนราบบนโซฟานุ่มๆได้เต็มแผ่นหลัง ต้องแอ่นตัวตามนิ้วไปด้วย

"งั้นฉันเข้าถึงใจความสำคัญของประสบการณ์ความรักเลยแล้วกัน ในเมื่อเธอไม่ต้องการให้ฉันเปิดทางรัก" ริมฝีปากหนากระตุกยิ้ม เพียงแค่เขาถูติ่งเกสรเบาๆยังไม่ได้มีการสอดใส่เธอก็ดิ้นพล่าน

...ไม่คิดว่าเธอจะใสซื่อจนถึงขั้นไม่รู้ว่ากำลังจะโดนอะไร แถมเรื่องแบบนี้มันไม่ใช่ประสบการณ์ความรักเลยสักนิด มันเป็นเพียงระบายอารมณ์ของเขาเองเท่านั้น

"เดี๋ยวค่อยกินยาตามละกัน เพราะฉันไม่รู้ว่าวันนี้เธอเรียกฉันมาจะให้ฉันสอนประสบการณ์กับเธอ และไม่คิดว่าเธอจะกล้าถึงขั้นขอฉันเป็นแฟน"

มือหนาชักรูดแกนกายขนาดใหญ่สองสามทีและจ่อปลายหัวเห็ดไปที่ปากทางเข้าที่ปิดสนิท ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างฉุกละหุกจนเขาไม่ได้เตรียมตัวทำให้วันนี้เธอจะได้สัมผัสเนื้อๆเน้นๆ แค่มองปลายหัวเห็ดที่บานออกกำลังจะแทรกเข้าไปในตัวเธอก็รู้ได้ทันทีว่าประสบการณ์ครั้งนี้เธอคงเจ็บหนัก

"มันต้องทำแบบนี้เลยเหรอคะ"

"แบบนี้แหละ มองมันสิ่! มันกำลังจะเข้าไปในตัวเธอ มันกำลังจะทำให้เธอมีความสุขและจะได้รู้รสชาติของการมีแฟน"

น้อยหน่าผงกหัวขึ้นก้มมองตามคำบอกกล่าวของรุ่นพี่ แต่ถึงขั้นสะอึกเมื่อได้เห็นท่อนเอ็นขนาดใหญ่นั้นใกล้ๆแถมกำลังจ่ออยู่ที่จุดสงวนของตัวเอง ความใหญ่ของมันเท่ากับท่อนแขนของฉัน มันไม่มีทางเข้ามาในตัวฉันได้แน่ ดวงตากลมโตที่วูบไหวมองใบหน้าคมคายพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ

"60"

"อะไรคือ 60 คะ"

"หึ"

กึก! ปึก!

"กรี๊ดดดดด..."

เสียงกรีดร้องดังลั่นห้อง ใบหน้าหวานแสดงความเจ็บปวดออกมาอย่างเปิดเผย มันเจ็บจนฉันไม่สามารถกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้ มันเจ็บแบบปวดร้าวบริเวณใจกลางความสาวและค่อยๆไล่ความเจ็บปวดไปทั่วร่างกาย จากที่มองการกระทำของเขาในตอนแรกกลายเป็นว่าร่างกายนอนลงแนบกับโซฟาโดยอัตโนมัติ ความรู้สึกเมื่อมีของแข็งขนาดใหญ่พยายามกระแทกเข้ามา

มันไม่ใช่ความสุขเลยสักนิด ฉันยังไม่รู้สึกกระชุ่มกระชวยของการมีแฟนเลย มีแต่ความเจ็บปวด ฉันไม่อยากมีประสบการณ์เรื่องแบบนี้อีกแล้ว

"เจ็บ เอาออกไป หนูเจ็บค่ะ ฮื้อ...หนูไม่ต้องการแบบนี้"

“นี่ไง 60ที่เธอสงสัย และนี่ก็คือประสบการณ์ความรักของฉันที่จะสอนเธอ”

ปึก!

"กรี๊ดดดดด..."

ท่อนเอ็นขนาดใหญ่สามารถยัดไปได้แค่ครึ่งลำเท่านั้น และไม่นานกลิ่นคาวคลุ้งของเลือดบริสุทธิ์ก็ตลบอบอวลไปทั่วทั้งห้อง ความคับแคบภายในร่องสวาททำให้เทเลอร์รู้สึกปวดหนึบ เป็นครั้งแรกที่เขาได้รู้สึกแบบนี้ และเป็นครั้งแรกที่เขาได้พรากความบริสุทธิ์จากผู้หญิงที่เป็นน้องสาวคนสนิทของเพื่อน สายตาคมก้มมองกลีบกุหลาบอันโหนกนูนที่ถูกท่อนเอ็นขนาดใหญ่กระแทกเข้าไปอย่างพึงพอใจ

"หนะ หนูไม่สนใจอะไรทั้งนั้น หนูไม่เอาแล้วประสบการณ์แบบนี้ มันเจ็บ พี่เทเลอร์เอาออกไปนะคะ"

"มันช้าเกินกว่าที่เธอจะเปลี่ยนใจ"

ปึก!

"กรี๊ดดดดด ฮือออ" ความรู้สึกเหมือนมีบางอย่างขาดในจังหวะที่เขาดันท่อนเอ็นนั้นเข้ามา ร่างกายดิ้นพล่านกับความเจ็บปวดที่ได้รับ มันไม่ใช่แบบที่ฉันคิด มันอาจไม่ใช่มาตั้งแต่ฉันคิดว่าเขาสามารถช่วยสอนเรื่องแบบนี้ได้ด้วยซ้ำ ฉันไม่น่าไว้ใจคนอย่างเขาเลย

ไม่มีแม้แต่บทหวานซึ้งให้เป็นประสบการณ์ในการทำงาน มีแต่ความเจ็บปวดที่ได้รับจากเขา

"ฮื้อออ...หนูเจ็บ เอาออกไปนะ หนูจะฟ้องพี่ไอร์ ฮื้อออ" ใบหน้าหวานเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ปากพร่ำบอกและพูดขู่สิ่งที่เขาทำไปด้วย ถึงแม้ตอนนี้ท่อนขนาดใหญ่นั้นจะไม่ขยับ แต่ร่างกายก็แตกเป็นเสี่ยงๆ ฉันไม่สามารถทนต่อการกระทำแบบนี้ของเขาได้ กลิ่นคาวเลือดที่ไม่รู้มาจากที่ไหนลอยคละคลุ้งจนน่าสะอิดสะเอียน

"เธอเป็นคนขอร้องฉันเอง ถ้าจะฟ้องพี่สาวเธอก็ฟ้องให้หมดทุกคำด้วยล่ะ อีกอย่างฉันจะเอาออกให้แต่ไม่ใช่ตอนนี้"

ปึก! ปึก! ปึก!

"กรี๊ดดดดด..."

ในจังหวะที่เธอเผลอท่อนเอ็นขนาดใหญ่ถูกกระแทกเข้าไปจนสุดลำและเร่งจังหวะกระแทกอย่างดิบเถื่อน ท่อนเอ็นถูกเคลือบไปด้วยเลือดบริสุทธิ์สีแดงสดพร้อมกับน้ำหวานจากร่างกายสาวที่หลั่งออกมาโดยไม่รู้ตัว ถึงแม้จะฝืดเคืองสร้างความเจ็บปวดให้กับแกนกายของเขาแต่ก็ไม่สามารถหักห้ามใจให้หยุดการกระทำตอนนี้ได้

"ซี๊ด..." เทเลอร์เปล่งเสียงความเสียวซ่านออกมาเบาๆ ต่อให้คนใต้ร่างจะร้องไห้ทุรนทุรายแต่เขาไม่ได้สนใจ มือหนาจับขาเธอให้แหกออกและบีบบังคับไม่ให้เธอหุบเข้ามา สะโพกสอบเร่งจังหวะที่ดิบเถื่อนตอกย้ำเข้าไปในกลีบกุหลาบสีแดงสดเต็มไปด้วยเลือดอย่างบ้าคลั่ง

ปึก! ปึก! ปึก!

"กรี๊ดดด ฮือออ ไม่เอาแบบนี้ ฮื้อ ออ หนูเจ็บ"

"หึ...แก้ผ้าแหกขาให้ฉันเอาเองช่วยไม่ได้ ยอมรับความโง่ตัวเองซะ"

ปึก! ปึก! ปึก!

เสียงกระแทกหยาบโลนดังประสานกับเสียงกรีดร้องและเสียงสะอื้นไห้ของเด็กสาววัยสิบเก้าปี ต่อให้เธอร้องไห้จะเป็นจะตายอ้อนวอนขอให้เขาหยุดแต่มันกลับไม่เป็นผล เทเลอร์ยังคงกระแทกท่อนเอ็นขนาดใหญ่เข้าไปในร่องสวาทไร้ซึ่งความปรานี โซฟาสีน้ำตาลอ่อนถูกเปื้อนไปด้วยเลือดบริสุทธิ์ จากกลิ่นหอมของน้ำหอมปรับอากาศถูกกลืนหายไปเหลือแต่กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง

ตับ ตับ ตับ

"ฮื้อ...กรี๊ดดดด" มีแต่ความเจ็บปวดที่ฉันได้รับไม่มีแม้แต่ความสุขอย่างที่ใครๆพูดกัน ไม่มีแม้แต่ความหวานและอาการกระชุ่มกระชวยหัวใจ มีแต่ความทรมานรวดร้าว ไปทั่วทั้งตัวและใจกลางความสาว ขาทั้งสองข้างไม่สามารถขยับได้เลยเพราะถูกเขากดไว้

มันคือความคิดโง่ๆของฉันเอง กว่าจะรู้ว่าตัวเองโง่ขนาดนี้ก็สายเกินกว่าจะย้อนกลับไปได้

ปึก! ปึก! ปึก!

สะโพกสอบเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ หน้าอกขนาดใหญ่ของเธอกระเพื่อมขึ้นลงตามแรง มือหนาเอื้อมไปบีบเคล้นอย่างหื่นกระหาย มือหนาทั้งสองข้างจับหน้าอกอวบอิ่มทั้งสองเต้าที่เตร่งตรึงบ่งบอกว่าไม่เคยมีใครได้สัมผัสมันมาก่อน ความกระสันในร่างกายสูบฉีดอย่างหนัก สัตว์ป่าผู้หิวโหยเคลื่อนไหวอย่างหนักหน่วง ไม่มีเว้นจังหวะให้เธอได้หายใจ ยิ่งเห็นใบหน้าหวานแดงก่ำยิ่งเร้าใจ เสียงสะอื้นไห้ของเธอปลุกเร้าอารมณ์ไม่น้อย

"หนูไม่ไหว ฮื้อ...ฮื้อออ เอาออกไป"

"ใกล้แล้ว ฉันใกล้เอาออกตามที่เธอร้องขอแล้วน้อยหน่า ซี๊ดดดด"

ร่างกายเริ่มเกร็ง อาการเสียวที่ปลายหัวเริ่มก่อตัวขึ้นเรื่อยๆ มือหนาบีบขยำหน้าอกจนแดงเถือกและสาดใส่ท่อนเอ็นไซซ์มหึมาเข้าร่องสวาทที่คับแคบอย่างบ้าคลั่งร่างกายเริ่มกระตุกเกร็งเรื่อยๆก่อนจะ….

"กรี๊ดดดดด"

"อ่าส์" เทเลอร์คำรามออกมาเบาๆพร้อมกับชักท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่เลอะไปด้วยคราบเลือดบริสุทธิ์และน้ำหวานสีใสออกมาปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นใส่เนินนูนสามเหลี่ยมด้านนอกแทนการปล่อยด้านใน

ภายในห้องตกอยู่ในความเงียบจากเสียงกระแทกที่หยาบโลน เหลือเพียงเสียงสะอื้นไห้ของเด็กสาววัยสิบเก้าปี มือเรียวเล็กปิดใบหน้าหวานและร้องไห้ออกมาไม่หยุด

"ฮื้อ...ฮื้อ..."

"หวังว่าเธอจะชอบบทเรียนประสบการณ์ความรักจากฉันนะ อยากเรียนรู้มันจากฉันก็หยุดร้องไห้เพราะน้ำตาเธอไม่ได้ทำให้ฉันสงสาร เธอดิ้นรนจะเข้ามาหาฉันเอง ขอร้องฉันเอง หวังว่ารสชาติของการมีแฟนแบบที่เธอร้องขอจะทำให้เธอมีความสุข"

เทเลอร์พูดพลางหยิบเสื้อผ้าที่กองอยู่ที่พื้นมาใส่ สายตาคมยังคงจับจ้องเด็กสาวร่างกายเปลือยเปล่าที่นอนสะอื้นไห้อยู่บนโซฟาพลางปรายตามองคราบเลือดที่กลางหว่างขาและโซฟาอย่างพึงพอใจ

"ออกไปจากห้องหนูเลยนะ" ฉันไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าเขา ไม่กล้าแม้แต่จะมองสภาพร่างกายตัวเอง ทำได้แต่ปิดหน้าปิดตาร้องไห้กับความเจ็บปวดและร้องไห้ให้กับความโง่ของตัวเอง

"หึ...ไม่ต้องห่วงฉันปล่อยนอกและพรุ่งนี้ฉันจะซื้อยามาให้กินกันพลาด พรุ่งนี้เธอมีเรียนเช้าหวังว่าจะไปเรียนไหว" เทเลอร์หัวเราะออกมาเบาๆ

"ถ้าคิดจะบอกไอรีนก็บอกให้หมดตั้งแต่แรกยันจบ แล้วอย่าลืมเล่าให้ละเอียดว่าไซซ์60ของฉันมันรู้สึกยังไงด้วยล่ะ"