“ข้ามีนามว่า โจวกวงหลี่ เจ้าค่ะ” เสียงแนะนำตัวดังขึ้นเป็นระยะ ทุกคนผลัดกันลุกจากที่นั่งไปแนะนำตัวตรงกลางลานกว้าง ฟู่หว่าพยายามนึกถึงตระกูลตัวละครหลักในนิยายเล่มแรกแต่ก็ไม่มีใครที่คุ้นสักเท่าไร “ข้ามีนามว่า ฉู่เข่อฝาน” ใบหน้าหล่อเหลาออกหวานประกาศนามตนเองพร้อมกับเสียงฮือฮาที่ดังขึ้น นี่เป็นครั้งแรกที่ทุกคนได้เห็นบุตรชายบุญธรรมของตระกูลฉู่ที่กำลังเป็นข่าวดังของเมืองหลวง “ข้ามีนามว่า ฉู่ฟู่หวา ฝากตัวด้วยนะเจ้าคะ” เด็กหญิงพยายามแย้มยิ้มอ่อนโยนกลบเสียงซุบซิบนินทาแบบเผาขน “ข้ามีนามว่า ต่งเซิ่งหลุน เจ้าค่ะ” สหายคนใหม่ของฟู่หว่าออกไปแนะนำตัวเอง ชื่อตระกูลช่างคุ้นหูยิ่งนัก “ตระกูลต่งมีสัมพันธ์อันดีกับครอบครัวเรา เจ้าเลือกคบสหายได้ดีมากหว่าหวา” คำอธิบายกระซิบบอกของพี่ชายดึงความทรงจำบางส่วนของคนฟังออกมา ต่งยวี่หานผู้เป็นเจ้าบ้านตระกูลต่งเป็นถึงเจ้ากรมโยธาที่มีความสัมพันธ์กับตัวร้ายของนิยายหรือก็ค