สิบวันผ่านไปตั้งแต่จวนตระกูลฉู่ประกาศการรับบุตรบุญธรรมจากตระกูลสายรองเข้ามา ถึงแม้จะมีหลายเสียงคัดค้านแต่ฉู่หว่านโจวก็เมินสิ้นนั่นทำให้ทางฝั่งจวนหลักโมโหเป็นอย่างมากถึงกับบอกว่าไม่ให้เขากลับไปเหยียบที่นั่นจนกว่าจะคิดได้ แน่นอนว่าคนอย่างเขามีหรือจะสนใจ
“น้องสาว” ร่างเล็กของเด็กชายวัยสามหนาวนั่งมองเจ้าก้อนนุ่มที่กำลังชูไม้ชูมือมาทางตน เข่อฝานชอบน้องสาวมากจนไม่อยากทำอะไร แค่นั่งเล่นกับน้องทั้งวันก็มีความสุขแล้ว
“อู” ฟู่หวาแจกรอยยิ้มสดใสส่งไปให้พี่ชาย นางชอบใจมากที่มีเขามาเป็นพี่น้อง ถึงจะเสียดายที่ต้องแบ่งเวลาให้ทั้งท่านพ่อและพี่ชายก็ตาม ทำให้ช่วงนี้ไม่ได้เข้าไปนอนสืบข้อมูลที่ห้องทำงานบิดาสักเท่าไรนัก
“หนาวหรือไม่” ตอนนี้ทั้งสองกำลังนอนเล่นอยู่บนเบาะตรงศาลาริมน้ำ ที่นี่ลมพัดเย็นสบายทั้งยังมีกลิ่นหอมของดอกไม้อีกด้วย
“แอ้!” เจ้าตัวกลมตอบรับว่าไม่หนาวเลยสักนิด!
“น้องสาวหนาวงั้นหรือ” ว่าแล้ว
