ฟู่หวาอ้าปากค้างด้วยความสับสน นี่ท่านพ่อไปทำหญิงสาวที่ไหนท้องอีกล่ะเนี่ย แบบนี้ต้องมีมารดาเลี้ยงด้วยใช่รึไม่ แล้วถ้าอีกฝ่ายไม่ชอบหน้านางขึ้นมาจะทำเช่นไรดี แค่ต้องแก้ปัญหาตอนจบของตัวร้ายก็ว่าลำบากแล้ว นี่ต้องมารับมือกับภรรยาของบิดาอีกงั้นหรือ คิดแล้วใบหน้ากลมพลันยับย่นคล้ายไม่พอใจ
“ลูกไม่ชอบงั้นหรือ” ผู้นำตระกูลฉู่ตีความหมายสีหน้าบุตรสาวทำเอาเด็กชายตัวน้อยสะดุ้งโหยง เขากลัวทุกคนที่นี่แต่ก็ไม่อยากกลับไปยังบ้านหลังนั้น สถานที่ซึ่งไร้บิดามารดาและคนที่อยากให้เขาอยู่
“คุณหนูน่าจะไม่คุ้นหน้ามากกว่าเจ้าค่ะ” เด็กทารกแรกเกิดคงไม่สามารถคิดซับซ้อนขนาดนั้นได้
“แอ้” ฟูหวาส่งเสียงรับคำแม่นม หวังว่าบิดาจะไม่เข้าใจผิด นางเหลือบไปเห็นใบหน้าซีดเซียวของเด็กชายเข้าพอดี
“เช่นนั้นเจ้าก็มาแนะนำตัวเถิด” ชายหนุ่มพยายามอย่างเต็มที่แม้จะดูแข็งกระด้างไปบ้างก็ตาม
ร่างเล็กของเด็กวัยสามหนาวเดินเข้ามาใกล้ ยามสบมองดวง
