เย็นวันศุกร์
สุดสัปดาห์นี้การจราจรบนท้องถนนคล่องกว่าปกติ เป็นวันดีกับการกินเลี้ยงขึ้นห้องใหม่ สองสามีภรรยาพากันยิ้มรับเพื่อนสนิทของสามีเข้ามาในห้อง
คอนโดหรูที่เพิ่งย้ายเข้ามาไม่ถึงหนึ่งวันดีเป็นสถานที่นัดใหม่สำหรับครั้งนี้
“ขึ้นห้องใหม่ก็ต้องให้ไวน์ใช่ไหม ยินดีด้วยเว้ยเพื่อนน้องแพรก็สวยเหมือนเดิมเลยน้า”
“ขอบคุณค่ะพี่เต้ ไม่เห็นต้องลำบากเลยนี่คะ” น้ำเสียงหวานเอ่ยตอบเขาพรางยกมือขึ้นทัดหู
แพรพรรษาเป็นสาวสวยที่มักจะใส่เดรสขาวเสมอ ผมสีน้ำตาลหม่นยาวเหยียดตรงจนดึงบั้นเอว ยามเธอขยับตัวแต่ละสีกลิ่นหอมดอกไม้อ่อน ๆ มักจะหลุดปลิวมาตามลม เหมือนดอกลิลลี่บอบบางที่ทำให้เพื่อนต่างอิจฉาปัณณ์กันเป็นแถว หนุ่มจืดสนิทไม่รู้เอาเสน่ห์ที่ไหนไปคว้าตัวดาวมหาวิทยาลัยมาไว้ในครอบครองอย่างอยู่หมัด
“มันไม่ลำบากหรอกแพร มันแค่หาข้ออ้างมาเจอหน้าเมียเพื่อน”
“จริงเหรอคะพี่เต้”
“โถ่น้องแพรอย่าไปเชื่อไอ้ภูมัน” แพรพร
