“ขนมพวกนี้คือ?”
“อ้อ ดอกไม้กับขนมของพวกสาวๆเขาน่ะแม่บ้านคงลืมเก็บ”
ธามไทบอกไออุ่นอย่างไม่ได้ใส่ใจนักเพราะเป็นปกติที่เขาจะเปิดประตูห้องเข้ามาแล้วพบกับขนมและดอกไม้วางไว้บนโต๊ะทำงานเป็นประจำ ซึ่งทุกครั้งธามไทจะสั่งให้แม่บ้านจัดการกับดอกไม้และขนมพวกนี้ให้เรียบร้อยแต่วันนี้สงสัยแม่บ้านคงลืมดอกไม้กับขนมจึงยังคงวางอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา
“สาวๆนี่คือพวกพี่ๆพยาบาลเหรอคะ”
“อืม”
ได้ยินดังนั้นใบหน้าที่สดใสร่าเริงก่อนหน้านี้ก็บึ้งตึงเล็กน้อยอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนที่ไออุ่นจะเดินไปนั่งลงบนโซฟาพร้อมกับมองค้อนธามไทที่ขมวดคิ้วมุ่นด้วยความแปลกใจเมื่ออยู่ๆเด็กน้อยของเขาก็หน้าบึ้งอย่างไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ
“ทำไมทำหน้าแบบนั้น”
“ก็หนูไอไม่ชอบ...”
ไออุ่นเผลอตอบธามไทที่เลิกคิ้วรอฟังประโยคต่อไปของเด็กสาวที่พูดค้างไว้เพียงว่าตัวเองไม่ชอบก่อนที่ใบหน้าที่บึ้งตึงจะกลายเป็นเลิ่กลั่กเมื่อเธอเกือบจะเผลอหลุดปากพูดออกไปว
