ร้านอาหารญี่ปุ่น
“อ้าวคุณหมอธามไทบังเอิญจังเลยนะคะ”
ปัณณ์ทิชาคุณหมอสาวแผนกสูตินารีเวชเอ่ยทักทายธามไทด้วยรอยยิ้มแห่งความดีใจเมื่อเธอบังเอิญเจอเขาที่ร้านอาหารญี่ปุ่นก่อนที่รอยยิ้มของคุณหมอสาวจะค่อยๆจางหายไป เมื่อข้างกายของธามไทที่เคยว่างเปล่ากลับมีสาวน้อยหน้าตาน่ารักยืนเคียงข้างโดยที่มือของทั้งสองคนนั้นเกาะกุมกันอย่างแนบแน่น
“ครับ”
ธามไททำแค่เพียงตอบรับคำพูดของคุณหมอสาวเท่านั้นโดยที่ไม่ได้เอ่ยสิ่งใดออกไปอีกเพราะเขาไม่ได้สนิทสนมกับปัณณ์ทิชาถึงขั้นที่ต้องเอ่ยประโยคยาวๆเพื่อทักทายเธอขนาดนั้น ถึงแม้เขาจะรับรู้มาตลอดว่าคุณหมอสาวที่กำลังส่งยิ้มให้แอบชอบเขาอยู่ก็ตาม
“วันนี้คุณหมอเข้าเวรไม่ใช่เหรอคะแล้วทำไมถึงได้พาเอ่อ...น้องสาวมาทานอาหารที่นี่ได้”
เพราะไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่นั้นอยู่ในฐานะอะไรปัณณ์ทิชาจึงคิดเข้าข้างตัวเองเอาไว้ก่อนว่าเด็กสาวหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มคนนี้น่าจะเป็นน้องสาวข
