ห้านาทีผ่านไปฉันยังคงนั่งจ้องข้อความบนจอมือถือด้วยหัวใจที่เต้นสั่น ราวกับเพิ่งได้สติกลับมา เมื่อกี้ฉันทำอะไรลงไป
ตอนนั้นมันคิดแค่ว่าในใจมันว้าวุ่นจนอยู่ไม่สุขเมื่อรู้ว่าคัลเลนอยู่กับยัยเด็กนั่น และอยากทำทุกวิถีทางเพื่อให้เขายอมกลับมา
แต่พอเขามาเข้าจริงๆ แล้วทำไมฉันไม่รู้สึกดีใจเท่าไหร่
กลับรู้สึกหวั่นใจมากกว่า บางทีก็เหมือนกับว่าตัวเองตกหลุมพรางของเขาอยู่
ครืด~
Cullen : งั้นถ้าไม่มาเปิดฉันจะกลับไปหามะลิ
พรึ่บ!
พอเห็นข้อความที่เขาพิมพ์มาขาฉันมันก็รีบลุกขึ้นอันโนมัติ ก่อนจะหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่และเดินไปเปิดประตูให้คนที่รออยู่
“รู้ไหมฉันยืนรอนานแค่ไหน ?” เสียงทุ้มเข้มกดถามระหว่างที่แทรกตัวเข้ามาในห้อง
“เกลอาบน้ำอยู่ค่ะ”
“แล้ว ?” เขาเลิกคิ้วขึ้นราวกับไม่เข้าใจ “ฉันควรจะได้เห็นไม่ใช่หรอ ภาพที่เธอแก้ผ้าอาบน้ำ”
“เอ่อ..” ถึงกับพูดอะไรไม่ออก หัวใจพลันเต้นถี่ระรัวเมื่อคัลเลนเริ่ม
