The Unlikely Business

NO STRINGS ATTACHED

"It's not the way to the coffee shop or airport." Malumanay na sabi ko pero medyo nagpapanic na ako sa loob loob ko.

"I know." Parang wala lang na sagot nito.

"Julian.." Wala kasi ako masabi.

"We'll talk, okay? 4pm pa naman flight mo. Maaga pa." Sagot nya habang focus sa pagda drive.

"And paano mo naman nalaman yan?" Gulat at kunot noo na tanong ko. I thought hindi nya alam na aalis ako? He even asked me questions!

"Hindi na importante." Walang reaction na sabi nya, still focused on the road.

"Fine!" I hissed. "Pero obligasyon mo na ihatid ako sa airport later." Tapos padaskol ako na sumandal sa upuan.

Hindi na nagsalita si Julian kaya tahimik kami. Binaybay namin ang EDSA at hindi ko talaga alam kung saan kami pupunta.

Pero kahit na medyo inis ako, hindi ko mapigilan mag swoon! Medyo nabubuyo sya sa British Accent nya, pero magaling sya sa American. And yung amoy ng kotse nya.. Manly na manly. Kaamoy nya kaninang madaling araw! For God’s sake. All the details came rushing in at napapikit na lang ako.

My phone rang at natigil ako sa pagde daydream. Pasensya naman kung Careless Whisper ang ringtone ko, napag tripan ko lang. Napalingon ng kaunti si Julian pero nag focus ulit sa pagda drive. Nasa bulsa ko kaya mabilis ko naman na nasagot.

"Hey Baby!" Masiglang sabi ko.

Anak ng kaibigan ni Ate si Baby. Magsasabay kami at nag usap kami na sa airport na magkita.

Muntik na ako mapasubsob sa dashboard kung wala ako'ng suot na seatbelt nang biglang mag preno si Julian.

"What the! Mag ingat ka kaya!" Inis na sabi ko kay Julian.

Hindi lang sya sumagot. I just saw his jaw clenched.

"Baby?" Tawag ko ulit.

Akala ko kasi naputol ang linya.

"Ate Kat, chinicheck ko lang po kung gising ka na. Kasi diba sabi mo pumunta ka ng party kagabi? Okay naman ba?"

Na touch ako sa ginawa ni Baby. Madalas kami magkasama sa pagkuha ng mga requirements before. She's just twenty, fresh grad at doon na agad magtatabaho. Kung papaladin sa isang company kami papasok.

"Ah! Kagabi? Okay naman Baby. Salamat ha. Kita na lang tayo later. Ingat ka Baby. Yung mga gamit mo." Parang nanay na sabi ko.

Natawa lang sya sa kabilang linya. Nagbilin pa ako bago ko putulin ang linya dahil pinaghahanda ko na sya. Tamang tama at yun din ang pagtigil ng kotse ni Julian.

"A-ano'ng ginagawa natin dito?" Agad na tanong ko nang makita na nasa tapat kami ng isa'ng five star hotel sa Makati.

"We'll eat, talk, and maybe more." Sagot lang ni Julian bago sya tuluyang bumaba at inabot yung susi sa valet kaya bumaba na din ako.

Jeez maybe more pa ha?

Hinintay nya ako makababa tapos sabay kaming pumasok sa hotel. Nakakapasok lang ako sa ganito kapag trip ako isama as alalay ng big boss namin at may meeting sya sa dati kong trabaho. Samantalang si Julian, anytime.

Habang naglalakad kami, binagalan ko yung lakad ko. Tiningnan ko lang yung likod nya at sinampal na naman ako ng katotohanan na magkalayo kami. He’ll always be the big fish at ako, dilis.

"Hey." A finger snapped in front of me na nagpabalik sa katinuan ko.

"W-what?" Maang na tanong ko sa kanya.

Umiling iling lang ito tapos hinila ang kamay ko. Simple touching of skin lang pero ang big deal na sa akin. Dadalhin ko ang feelings na ito sa Canada! Pakiramdam ko kinukuryente ako sa simpleng pagdikit ng mga balat naming.

"Table for two." Smooth na pagkakasabi ni Julian sa babaeng usherette na naka tunganga lang sa kanya.

"Te, table for two daw." Madiin na ulit ko, tapos napahiya na tumungo yumg babae. Julian’s still holding my wrist.

"Table for two, this way, ma'am and sir." The usherette gave us her best smile pero sumimangot lang ako. Poker face naman si Julian na super oblivious sa nagiging epekto nya sa mga babae sa paligid.

He's wearing a three piece suit tapos ako na kasama nya, naka maong na skinny jeans at white t-shirt lang sa sosyal na resto na 'to. No wonder may mga nagbubulungan.

"What's yours, sweetie?" Napalingon ako kay Julian na nakatingin sa akin hawak hawak yung menu.

Kinailangan ko pa lumingon para masabi kung ako ba yung tinawag nya'ng sweetie.

"A-ako?" I pointed at myself when i realized na walang tai sa likod ko.

Julian c****d his head to the side. "Sino pa ba kasama ko?" As a matter of fact na sabi nito.

Umurong dila ko.

"Nevermind. I'll order for you." Tapos binalik nya na yung tingin nya sa menu.

Todo antay naman si ate na usherette. Tinitingnan ko lang si Julian habang magdidictate ng order sa babae. The girl is so attentive, nakakatuwa. Iba talaga dating ni Julian eh.

"So ano pag uusapan natin?" Kunware ay hindi ako masyado interisado kaya i made my voice sounded bored.

"Sino si Baby?" Mabilis na sabi nito.

"Huh?" Takang tanong ko. "Bakit kilala mo si Baby?"

Nakita ko na mariin sya'ng napapikit tapos tumingin sa akin pagdilat. "The one you talked to on the phone!" Bahagyang tumaas ang boses nito.

"Jeez. Chill. Are you mad? Kasama ko sya. Maghihintay sya sa akin sa airport." Sagot ko na lang. Nakakagulat yung attitude nya ngayon eh.

"Do you love him?"

Nanlaki yung mata ko sa pagtataka sa tanong nya. What is this? Akala nya lalaki si Baby? Daig pa nito nagseselos kung magtanong ah!

"B-bakit mo naman tinatanong yan?" Balak ko sakyan trip nya.

I saw him clenched his fist in the table. "We made love last night. Ako naka una sayo tapos may boyfriend ka pala. Ano'ng klase ka? Parang wala lang sayo." Napuno ng pagka guilty ang mukha nya.

"Ah.. eh..." Hindi ko alan ang sasabihin. Para ako'ng matatawa na ewan. Sobrang seryoso ng itsura nya.

"Mukhang hindi mo naman sya mahal by your behavior. Makipag break ka na sa kanya mamaya." Parang wala lang na sabi ni Julian.

Tumaas ang kilay ko. "At bakit ko naman gagawin yan? Di naman kita amo." Amused na sagot ko.

Then he smirked. "I'll be, soon. Kaya makipag break ka na sa kanya."

"Ang weird mo." Sabi ko na lang.

"I'm serious, Katrina." Mataman ang titig na binibigay nya sa akin.

"Sus. Kailan ka ba hindi serious?" Biro ko. Sana makalusot. Tapos napatingin ako sa suot ko'ng wristwatch. Pasado ala una na. I bet hinihintay na ako nung tatlo. Pero mas malapit na kasi airport dito.

Dumating yung inorder nya nung time na gutom na gutom na ako. Eto ayaw ko sa mga sosyal na kainan, matagal talaga pagkain.

Tahimik lang kaming kumakain pero binibilisan ko na. Dapat ako mauna kay Baby doon.

"Eat slowly." Sabi ni Julian na kala mo virgin sa hinhin kumain. Mga mayayaman talaga. Reiza used to eat like that noon college at inis na inis kami kasi kailangan pa namin sya hintayin.

"I have a flight to catch." Puno pa ang bibig ko nang sabihin ko iyon.

Napatigil sa pagsubo si Julian. "You we're still thinking na aalis ka?"

Agad ako'ng uminom ng tubig para malunok ko na yung nginunguya ko. "Bakit? Hindi ba?"

"Work for me, Katrina. Triple ng seswelduhin mo sa Canada ang ibibigay ko sayo." He was looking straight at me.

"Bakit ba mapilit ka? Aalis ako, period." Napailing iling ako. Tempting. Super tempting. Pero no. Isa syang malaking kalbaryo.

Bigla nyang kinuha mula sa inner pocket nya ang cellphone nya then dialled something. Tinitingnan ko lang sya. Pakiramdam ko may hindi maganda na gahawin si Julian.

Iba pagka over achiever nya, eh. What he wants, he gets. There came a time na naisip ko na destructive pagka over achiever nya. Lahat ng gusto nya ma achieve, nakukuha nya.

"Cancel Katrina San Sebastian's flight to Canada at 4pm. Now. Yes. Okay." Tapos binaba nya na yung phone sa table at nagsimulang kumain ulit.

"What did you just do?" Mangha na tanong ko. Napaawang ang labi ko sa pagkabigla, nabitin ang pagsubo ko ng pagkain.

Actually, gusto ko magalit. I know exactly what he did at wala sya'ng karapatan na gawin iyon!

But there's a part of me that's quite happy dahil ayaw nya ako umalis. So really, i am torn.

"C'mon, Kat. Work for me." Presko na sabi nya.

"And then what, fubu tayo?" Hindi ko mapigilang ibulalas. Uso naman yan ngayon.

Again, i know i should be mad. But for the fact na kahit pure lust lang ang nararamdaman nya para sa akin, atleast mayroon na syang nararamdaman para sa akin. Hell i am not even sure kung may lust.

I'm a freaking inexperienced virgin. Sa dinami dami ng pwede nyang pagnasahan, bakit ako pa? Don't tell me, first time nya rin? Eh mukhang maalam na sya. Tsaka lalaki yan, for sure college palang sawa na yan.

"If you want." Matipid na sagot nito tapos nagkibit balikat sya.

Shit. So gusto nya Fubu kami? Ni Julian Darl Scott? He's actually offering me an indecent proposal! I’ll be damned!

Pinakalma ko ang sarili ko. Ayoko naman sana umalis ng bansa pero gusto ko may mapundar. Pero ayoko rin naman ng ganito. Baka malaspag ako. I’m a virgin for twqenty three years. I know, what I did might not be a good move, pero I’m happy na kay Julian ko binigay ang sarili ko. Sa taong gusto ko noon pa.

Pero mas mali kung gagawin naming ‘to. Mas mali kung papayag ako.

"Ocassionally lang naman, if i have the urge. But you can say no. Walang pilitan." Parang nakikipag bargain lang ito sa isa'ng business deal.

Hindi ako agad sumagot. Gusto ko pumayag. Pero ano na lang iisipin ni Julian sa akin? Si ate na tinulungan ako para makapunta doon tapos hindi ako sisipot. Pina cancel na ni Julian flight ko. This is insane. Nalilito ako. Para akong bata na tinitimbang ang tama o mali.

"Take your time." Sabi pa nito. Nakahalukipkip lang sya na nakatingin sa akin.

"Bakit ako?" Imbes ay mahina na tanong ko.

Inilapag ni Julian ang kutsara at tinidor sa gilid ng plato nya at nagpunas ng napkin bago sumagot. "Because i honestly enjoyed last night. It was great, Kat. At hindi lang naman iyon ang gagawin mo. You'll be my secretary. That's the real work."

Tumango lang ako.

"And i believe.. wala ka'ng gusto sa akin kaya mas malaki ang chance na maging maayos ang lahat dahil no strings attached." There he goes again with his business like tone.

"No strings attached." Ulit ko tapos tumango tango.

"And.. you'll be staying at the condo unit next to mine. Para iwas hassle." Again, using his business tone.

Great. Planado'ng planado lang? Tapos paano kung di pala ako pumayag? Damn this life. Bakit ko pa ba kasi naisip yung kalokohan na yun eh. Pero nandito na. All i have to do is decided.

Hindi ako sumagot. I’m still torn.

"Katrina.." Malambing yung pagkakatawag nya sa akin. "What's your answer?"

Tiningnan ko ng maigi si Julian.

Triple ng sahod. Yummy fubu. Magtatrabaho as his secretary. Walang talo. Pero feelings kalaban ko dito. Sarili ko ang kalaban ko ditto. Tumataginting na No Strings Attached. Kaya ko naman yata.. Pwede naman siguro makipag date sa iba. Pero paano kapag nalaman nung ka date ko na may FUBU ako? Damn. Naloloka na ako.

"Katrina.." He's becoming impatience.

I sighed. "Gaano naman katagal?" Lumipad na lahat ng reasoning ko sa katawan ko.

Lumiwanag yung mukha ni Julian. His handsome freaking face lit up suddenly!

"How about a year muna?" He enthusiastically asked.

I groaned. Kayanin ko kaya? A year with Julian Darl Scott na ultimate crush ko mula elementary? And he's expecting na wala ako'ng gusto sa kanya. Great. Ang galing ko pala magtago.

Dahan dahan ako'ng tumango nalang.

"Good. Wise desicion, Kat." Tumatango tango na sabi nito. "All we have to do is pumunta sa airport at makipag break ka sa Baby mo. Tapos sa katabing condo ko na ikaw uuwi." His final words were.