EP 10 ของแค้นคนอื่นก็น่าเร้าใจดี
1286 Words
มื้อค่ำของคืนวันผ่านแรกท้ายที่สุดก็ผ่านไปได้ด้วยดี เช้าวันต่อมาเจ้าป่าลุกจากเตียงแต่เช้าเพื่อออกกำลังกายตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือวันนี้มีคนคอยเฝ้าเขาแจ ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรเหมือนกัน นำทีมโดยไวฟายการ์ดคนสนิทของอลิเซีย
“ทำไมพวกคุณไม่ไปเฝ้าคุณอลิเซียครับ?” ชายหนุ่มพยายามจะถามดี ๆ เพราะไม่อยากหาเรื่องให้การ์ดเกลียดเขามากขึ้น
“คำสั่งของคุณหนู” ไวฟายตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ให้เลือกเขาอยากจะมาเฝ้านฤบดินทร์ที่ไหนกัน
“จะตามไปเฝ้าผมในทะเลด้วยมั้ย ผมจะลงไปเล่นเซิร์ฟสักหน่อย” ไม่รู้ว่าทำไมยิ่งเห็นว่าการ์ดหนุ่มไม่ชอบเขามากเท่าไหร่ ถึงคิดอยากจะเย้าแหย่ให้โมโหทุกที
“เชิญลงไปเถอะครับ ไม่มีใครไปยิงคุณในทะเลหรอก”
“ก็ไม่แน่นะ ถ้าเกิดผมเป็นอะไรไปคุณหนูคงเล่นงานคุณแย่”
“ภาวนาให้คุณหนูรักคุณตลอดไปเถอะครับ ระวังสักวันจะกลายเป็นผีใต้ทะเลด้วยฝีมือของผู้หญิงที่รักคุณมากที่สุด” ไวฟายพูดทิ้งท้ายให้เจ้าป่าคิดหนักก่อนเดินกลับไปห้องตัวเองเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าให้พร้อมแก่การลงน้ำ
“ทำไมเดี๋ยวนี้มีแต่คนพูดเรื่องยิงว่ะ” ชายหนุ่มเกาหัวงง ๆ ก่อนจะพาเซิร์ฟบอร์ดของตัวเองลงน้ำไป ตอนนี้หน้าหาดมีชายชุดดำเฝ้าอยู่ไม่ต่ำกว่าสิบคนเพียงเพื่ออารักขาผู้ชายของเจ้านายสาว
“นั่นนายจะไปไหน?” อลิเซียเพิ่งเดินลงจากห้องเห็นการ์ดของตัวเองในชุดแปลกตาแล้วอดถามไม่ได้
“ไปเฝ้าคุณเจ้าป่าในทะเลครับ”
“เขาไปเล่นน้ำ?”
“ครับ เห็นว่าจะเล่นเซิร์ฟ”
“อืม ไปเถอะดูแลให้ดี”
“ครับ” ไวฟายเดินออกจ่กบ้านไป อลิเซียมานั่งเล่นอยู่ริมสระน้ำ ตรงนี้มองเห็นเจ้าป่าอย่างชัดเจน ตลอดเวลาสายตาของเธอไม่มองใครนอกจากเขา คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาแล้วอดจะหลุดยิ้มไม่ได้ การเจอกันของเธอและเขาไม่ได้พิเศษมากนัก ออกจะพิสดารกว่าคนทั่วไป
เมื่อสิบเอ็ดเดือนก่อน
“คุณอลิเซีย ผมปีเตอร์ครับ”
“เรารู้จักคุณดีแล้ว เห็นคนของคุณบอกว่าคุณอยากจะเช่าห้อง VIP เดือนหนึ่ง?”
“ครับ”
“นานขนาดนั้นเราจำเป็นต้องถามว่าคนที่คุณพามาเป็นใคร” เห็นแบบนี้บราวน์ไม่ค่อยชอบยุ่งกับตำรวจสักเท่าไหร่ เกิดคนที่ลูกค้าพามาเป็นสายลับหรืออะไรก็ตามที่แฝงตัวเข้ามา จะส่งผลเสียต่อธุรกิจของเธอ คนอย่างอลิเซีย บราวน์ ไม่ได้เห็นเงินสำคัญมากกว่าความสงบสุขในชีวิต
“อดีตลูกน้องของผมเอง” ร่างหนาพูดจบและวางเอกสารเกี่ยวกับเหยื่อตรงหน้า
“เหตุผล?”
“ชอบทำตัวรุ่มร่ามกับเมียผม”
“ก็แค่เขารุ่มร่าม ถ้าคนของคุณไม่เล่นด้วยซะอย่าง คิดมากทำไม?” ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมพอเห็นรูปของอดีตลูกน้องปีเตอร์แล้วทำให้อลิเซียอยากเจอหน้ามากขนาดนี้
“กันไว้ก็ดีกว่าแก้ไม่ใช่เหรอครับ เหมือนคนในครอบครัวคุณ ของรักใครก็ห้ามยุ่ง”
“แต่ครอบครัวเราไม่มีบ้านน้อย จะหวงคนรักมากก็ไม่แปลกหรือเปล่า?” ร่างบางเลิกคิ้วสูง กระตุกยิ้มเมื่อเห็นว่าลูกค้าของเธอหน้าเสีย
“ช่างเรื่องนั้นเถอะ ผมก็แค่ไม่ชอบเท่านั้น”
“เราให้คุณเช่าได้ แต่ห้ามฆ่าเขาเด็ดขาด”
“ทำไม?” ปีเตอร์ถามอย่างไม่เข้าใจ ทั้งที่เขาศึกษามาอย่างดีว่าสามารถปลิดชีวิตคนได้
“เขาเป็นทนาย มีชื่อเสียงพอสมควร”
“คุณกลัว?” ลูกค้าถามพร้อมแสร้งทำหน้าเยาะเย้ย
“เปล่า เราสนใจน่ะ”
“ไม่อยากจะเชื่อว่านางฟ้าของบราวน์จะชอบคนที่คิดเป็นชู้กับเมียคนอื่น”
“น่าเร้าใจจะตายไป” อลิเซียตอบเหมือนไม่แคร์ แต่การ์ดด้านหลังของเธอแทบจะพุ่งไปบีบคอของชายหนุ่มเมื่อมันกล้าพูดถึงเจ้านายเขาในแง่ไม่ดี
“คุณน่าสนใจเหมือนกันนะครับ”
“โทษที เราชอบแค่ชู้ ไม่ชอบผัวคนอื่น” หญิงสาวกระตุกยิ้มร้าย ปีเตอร์แอบเสียใจไม่น้อยเมื่อตัวเองไม่ใช่ที่หมายปองของอลิเซีย
“ไวฟาย พาคุณปีเตอร์กับคนของเขาเข้าไปห้องหนึ่ง”
“ได้ครับ เชิญครับ” การ์ดคนสนิทตอบรับคำสั่งของเจ้านาย ก่อนจะผายมือเชิญแขก
“เจ้าป่า นฤบดินทร์?” อลิเซียหยิบรูปเหยื่อมาดูอีกครั้ง สายตาที่มองมันเต็มไปด้วยความสนใจ
“เด็กกำพร้างั้นเหรอ น่าสงสารจริง ๆ เรียนจบนิติศาสตร์ แต่ดันอยากมีชีวิตเป็นนักโทษ” คนตัวเล็กเค้นหัวเราะออกมาเล็กน้อย ก่อนจะวางรูปลงและเอนกายพิงเก้าอี้
“เรียบร้อยแล้วครับ”
“เขาได้บอกมั้ยว่าจะพาผู้ชายคนนั้นมาเมื่อไหร่”
“เห็นบอกว่ากำลังพามาครับ”
“นายคุมหน่อย อย่าให้ถึงตาย”
“คุณหนูสนใจเหรอครับ?” การ์ดหนุ่มกลั้นใจถามทั้งที่เจ็บไม่น้อยเมื่อเห็นผู้หญิงที่ตัวเองหลงรักมานานกำลังจะให้ความสำคัญกับคนอื่น
“นอนกับของแค้นคนอื่น ก็ดูน่าตื่นเต้นไม่น้อยว่ามั้ย”
“แต่ประวัติเขาไม่ดี”
“ประวัติอะไรที่นายว่าไม่ดี?” นายสาวเลิกคิ้วสูงมองการ์ดตัวเองด้วยสายตาที่ค่อนข้างตำหนิ
“ฉันถามเพื่อให้นายตอบ ไม่ได้ให้ก้มหน้า”
“คุณปีเตอร์บอกว่าไปยุ่งกับภรรยาเขาไงครับ”
“อย่ารู้จักใครเพียงเพราะลมปากคนอื่น บางทีมันอาจไม่ใช่อย่างที่เราได้ยินเลยก็ได้”
“แล้วถ้าเขายุ่งจริง ๆ”
“ก็ต้องดูเหตุผล ถ้าเหตุผลไม่ดีก็คงชั่วมาจากสันดาน”
“แล้วทำไมคุณหนูยังสนใจล่ะครับ”
“ใบหน้าฟ้าประทานขนาดนั้น ได้มาลองก็ไม่เสียหายอะไร ปิดปากให้เงียบที่สุดอย่าให้แฝดฉันรู้”
“คุณหนูไม่เคยยุ่งกับของแค้นใครมาก่อนเลยนะครับ อีกอย่างไม่มีอะไรปิดพวกคุณผู้ชายได้ คุณหนูก็รู้”
“ไม่ยุ่งเพราะยังไม่เจอใครสะดุดตา ไม่รู้สิ คนนี้แค่เห็นรูปฉันก็อยากได้ ส่วนเรื่องแฝดรู้อยู่แล้วว่าพวกเขารับรู้ แต่เขาไม่ก้าวก่าย เพราะงั้นถ้าหนุ่ม ๆ บ้านบราวน์ไม่ยุ่ง นายก็ไม่ควรยุ่ง เข้าใจมั้ยไวฟาย?” อลิเซียปรายตามองนิ่ง ๆ เธอเป็นเด็กดื้อตาใส อยากรู้อยากลองอะไรใครก็ห้ามไม่ได้ทั้งนั้น
“ครับ”
“ให้การ์ดของเราดูแลให้ดี สั่งสอนได้ แต่หากเมื่อไหร่จะเกินเลยกว่านั้นบอกคุณปีเตอร์ว่าฉันจะซื้อชีวิตเขาต่อเอง”
“ได้ครับ”
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็ไปจัดการเรื่องที่ฉันให้ทำ เอาแบบเรียบร้อยนะ ถ้านายทำงานพลาดรู้ใช่มั้ยว่าคนต่อไปในห้องนั้นคือใคร”
“ผมทราบดีครับ” การ์ดก้มหัวลงหนึ่งครั้งก่อนเดินออกจากห้องไป ส่วนเจ้านายสาวของเขาตอนนี้นั่งยิ้มหมุนเก้าอี้ไปมาอย่างอารมณ์ดี
อลิเซียเป็นผู้หญิงยุคใหม่พอสมควร ไม่ใช่หัวโบราณที่เกิดมาต้องผัวเดียวเมียเดียว อาจจะเพราะว่าเธอถูกเลี้ยงดูมาด้วยความรักและความเข้าใจ อะไรที่ผิดพลาดคอยมีเบาะรองรับอย่างครอบครัวเสมอ เพราะงั้นเธอถึงได้ทำอะไรเต็มที่มากกว่าคนทั่ว ๆ ไป เซ็กซ์สำหรับหญิงสาวแล้วก็เหมือนการกินข้าว ที่หิวเมื่อไหร่ก็ควรกิน เท่านั้นเลย
- Writer
