Ang Senyoritong Bilyonaryo

CHAPTER 22

Daniel POV

Ilang taon narin pare bago ako makabalik dito sa hacienda niyo..ang dami ng mga bagong tayo na stablishment sa bayan..oo pare ayaw mo naman kasi pumunta tuwing niyaya kita at sabi mo busy ka dahil nag-asawa ka..dimo man lang ako inimvite nakakatampo ka..pare..ani dave sa kaibigan..

Diko ba nabanggit sayo..pero mabuti natin na dika nakapunta pare. Iniwan niya rin naman ako,. Madamdaming sagot ni daniel..Pare-pareho lang ang babae pare kaya huwag natin masyadong seryusohin ang buhay.. bata pa naman tayo.. lets enjoy.. matalinhagang pahayag ni daniel.. kung makapagsalita ka naman pare parang dika naman nabaliw doon sa asawa mo kamo..

Mahal na mahal ko siya, kaso may mga bagay talaga na nakakapagpabago sa buhay natin..akala ko natagpuan ko na ang makakasama ko habang buhay.. pero kagaya mo nabigo rin ako.. dipa pala sapat na ibigay mo ang buong pagkatao mo.. kulang parin pare.. ang drama naman natin pare..

itagay nalang natin itong mga suliranin natin sa bahay.. sagot ni dave.. naawa siya kay Daniel, huling kita nila noong nag anniversary ang isa sa mga kumpanya nito..

Walang buhay ang mga mata nito..hindi na siya ang daniel na palabiro.. parang hindi na siya ang daniel na matalik kung kaibigan, ang laki ng pinagbago niya..mas naging arogante at suplado ayon sa secretary niya..diko pa nga pinaniwalaan noong una akala ko ginigood time lang ang ng mga malalapit din samin ni daniel. Noong dumalaw ako sa office niya..narinig ko mismo kung Paano niya bulayawan ang mga tauhan niya..

Ang dating mabait at maunawaing si daniel naging bugnutin at mas naging successful sa business world..tinagurian siyang the cold tycoon in asia... kaliwat kanan ang mga nalilink dito..mapa artista, model, mga beauty queen..

akala ko nga may makakasungkit na naman sa masungit na kaibigan ko.. anu tinatawa tawa mo riyan.. Dave.. loko ka ah.. pag ikaw umibig din ng todo ako naman ang magtatawa sayo..pikon ka parin daniel kahit kailan ka talaga.. halika na at malapit ng dumilim...

Umuwe kami ng mansion na panay ang asaran, ganitong ganito talaga kami lalo noong wala pa kami painagdadaanan sa buhay...

Nauna na akong bumaba ng sasakyan at may tayawagan pa akong cliente sa manila.. pre mauna na ako sumunod ka agad.. okey pre.. dito muna ako sa lanai manong...magpapahangin lang..sige hijo tawagin ka nalang mamaya sa oras ng hapunan..

Umupo ako sa bench..pinikit ko ang mata ko at inaantok ako..ganito talaga dito sa probensya ang tahimik ng paligid nakaka relax..

Napatingala ako sa may katapat na bintana at may napansin akong may gumalaw, baka hangin lang o isa sa mga kasambahay nila dave..

Senyorito daniel, pinapatawag na po kayo ni senyora, kakain na po.. sige susunod na ako.. salamat.. bakit bigla nalang ako kinabahan...

I didn't notice the girl who enter the kichen, umiinom ako ng tubig at biglang may pumasok na babae, at pamilyar saken ang bulto ng babaeng yon. Namamalikmata lang ba ako?! Damn i miss her so much..

Nag-umpisa na kaming kumain at napatingin ako sa babaeng nasa dulong bahagi ng lamesa.. hindi naman pa siya saken pinapakilala ni dave.. kamag-anak ba nila ang babae at kanina pa ito nakayuko.. medyo madilim din sa bandang kinakaupuan nito..

Natapos ang hapunan na wala kaming imikan, sa gutom narin siguro napadami ang kain ko.. at habang kumakain ako nararamdaman ko na parang may nakatingin sa gawi ko... Pero pinapabayaan ko lang at nakakahiya naman baka mapansin pa ng mga kasama ko sa lamesa at kung anu pa ang isipin nila..

Samantala kanina pa kinakabahan si amy, napapansin niya na napatingin sa gawi niya si dnaiel, at todo yoko siya baka makilala siya nito.. hanggang kailan ako magtatago naa parang ako pa ang may kasalanan sa kanya..

Hanggang sa natapos kamibg kumain, nagmamadali akong umalis sa hapag kainan at umakyat agad ako..pumasok ako sa.loob ng kwarto namin ng mga bata.. tulog na tulog ang mga anak ko.. babies nandito ang daddy niyo..

paano ko kaya siya haharapin na hindi ko mararandaman ang sakit na ginawa niya saken.. hanggang ngayon sariwang sariwa pari. Ang lahat sa aking isipan..

Kinabahan ako ng biglang may kumatok,. Napaparanoid na ako.. kailangan ko siyang harapin para matapos na ang lahat.. hindi pueding matakot at magtago nalang kami ng mga anak ko habang buhay..

Manang bakit po? Pinapatawag ka ng senyora hija.. bakit daw po? Di nasabi saken hija..ang bilin ng senyora tawagin kita at puntahan mo sila sa sala.. nandoon sila ngayon..sige po manang,.

Ako na muna ang bahala sa mga bata..tulog ba sila..? Opo manang tulog ang kambal..

Bakit ba nag-aayos pa ako.. anu naman kung mukha akong bruha sa harap niya. Who cares anyway.. nagsuklay lang ako at nagpalit ng damit..

Naabutan ko sila na may masinsinang pinaguusapan.. nakita ako ni dave kaya tinawag niya ako.. nakayuko parin ako at tumabi ako kay dave..

Daniel ito ang sinasabi ko sayo na anak anakan ko.. amy meet daniel best friend ni dave, siya ang kinikwento ko sayo na business man na naglilibot sa buong mundo..

mabuti at napasyal ito ngayon dito satin, sabay nagkatinginan kami ni daniel at nakanganga pa siya, habang naka tiim bagang na nakatitig saken,..

Ang galing din nito magpanggap at nakipagkamay pa talaga saken.. saan siya kumukuha ng kapal ng mukha..pagkatapos niya akong lokohin ito siya pa ang mukhang galit saken..

Nagpanggap din ako na diko siya kilala.. magandang gabi po senyorito Daniel, yan naman talaga ang tawag ko sa kanya noon.. kaya bakit pa ako magpapanggap ngayon..

Hindi man lang siya sumagot sa pagbati ko.. hija mauuna na akong umakyat at sunusumpong na naman ako ng rayuma,. Ikaw ba dave magiinuman paba kayo ni daniel?! Maiwan ko na kayo..sige po ma..mamaya pa kami aakyat..ikaw amy tara sabay na tayo..at baka magising ang mga apo ko..

Walang lingon akong umalis doon sa harapan nila ni dave..kung nakakamatay lang ang mga titig niya kanina pa ako bumulagta sa sahig..ang kapal niya siya pa talaga ang may lakas ng loob na magtanim ng galit sa ginawa niya..saken ywo years ago..

Hindi ako dalawin ng antok, hanggang ngayon nagiisip parin ako.. baka galit siya dahil hindi sila makapagpakasal ng bago niya..at kasal parin kami..

Ibibigay ko sa kanya ang kalayaan, para wala na kaming connections kundi ang mga bata lang..hindi ko naman sila ipagkakai kung sakali..at ama parin naman nila si daniel.. wala naman kasalanan ang mga bata sa galit ko sa ama nila..mabuti na magkaayos kami kesa maramdaman ng mga bata na kulang ang buhay nila at wala silang kikilalaning ama..

Hanggang sa abutin ako ng antok.. at namalayan ko nalang na umiiyak ang mga anak ako.. at naulingan ko na may tao sa loob ng kwarto namin..pero hindi naman si manang at lalake ang kilos at galaw niya..

Dissoriented pa ako at gawa ng puyat kagabi.. hanggang tumigil ang iyak ng anak ko..nakatulog ulit ako..

Walang kamalay malay si amy na pumasok sa room nila si daniel,. Nasa kalapit na kwarto lang ito narinig niya na may umiiyak na bata.. sa katabi niyang room.. sinubukan niyang katokin pero wala sumasagot..mabuti bukas ang pinto..sinilip niya ang loob nito.. nakita niya na ung batang babae umiiyak..

Nilapitan niya ito at kinalong..at agad naman tumahan si Angela. Ang gaan ng loob ko sa batang ito.. How come na nagbuntis siya, sino ang ama ng batang ito?

Sinayaw sayaw ko ang baby., tumahan naman siya at agad na nakatulog sa mga bisig ko..

Habang nilalapag ko ang bata sa kuna niya.. Napansin ko na nakalihis na ang kumot sa katawan ni amy,

Nilapitan ko siya at kinumutan, ang sarap ng tulog niya akala mo walang anak na umiiyak.. Ganyan parin siya tulog mantika..

Nasaan ang ama ng mga bata kung ganun.. Hindi kaya si dave ang ama? Parang hindi ko matanggap na ang kaibigan ko ang ama ng bata..

Mag-uusap kami mamayang paggising ni amy, i want tp clarify some things na gumugulo sa isipan ko..