[Crimson]
Nanunuyo na ang lalamunan ko habang nakatayo sa harapan ni Chase. Halos maubos ko na rin ang kalahating litro ng tubig na nasa tabi ko. Sino ba naman kasing magaakalang papayag ako sa kondisyong sinabi niya? At kulang nalang hilingin kong mawalan ng laman ang ibang pahina ng diary ng mommy nito dahil sa sobrang dami ng babasahin ko.
Maliban sa pagbabasa, may ballpen at notebook pang nakalatag sa aking harapan para maisulat kung sakaling may bagay itong mababanggit na makakatulong sa misyon namin ni Chase.
Apat na oras at walong gamit na din ang nasusulat ko, hindi ko pa nakakalahati ang diary pero ramdam ko na ang pamamalat ng boses ko.
Mariin kasi siyang nakatingin sa akin na para bang pinakikinggan talaga nito lahat ng sinasabi ko. Hindi man lang siya maidlip kahit konti pa
