ใกล้พลบค่ำ หลังจากที่เสวี่ยอี้ออกไปดื่มน้ำชากับอ๋องแปดที่ศาลากลางสวน นางก็มุ่งหน้าตรงไปหาลู่เฟยที่เรือนพักของคนรับใช้ทันที
เมื่อไปถึงเสวี่ยอี้ก็ไม่รีรอที่จะเข้าไปในห้องพัก นางค่อยๆ แย้มเปิดประตู สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือลู่เฟยกำลังนอนหลับสนิทแน่นิ่งอยู่บนเตียง โดยข้างกายมีถานเอ้อร์กำลังนั่งเช็ดตัวให้นางอยู่
“ ให้ถานเอ้อร์ปลุกนางหรือไม่เจ้าคะ” ถานเอ้อร์เอ่ยถามหลังจากที่เห็นเสวี่ยอี้กำลังยืนอยู่ข้างหลังนาง
“ ยังก่อน… ประเดี๋ยวรุ่งเช้าข้าจะเข้ามาดูอาการนางใหม่”
“ เจ้าค่ะ” ถานเอ้อร์ตอบรับ
“ ถานเอ้อร์… เจ้านำยาสมุนไพรนี้ไปต้มให้นางกิน ยานี้มิทำอันตรายใดแก่นาง เป็นสมุนไพรที่ช่วยพื้นฟูร่างกายให้แข็งแรงมากขึ้น” เสวี่ยอี้เอ่ยพลางยื่นซองยาสมุนไพรที่ถูกห่อไว้อย่างแน่นหนาให้ถานเอ้อร์
“ เจ้าค่ะคุณหนู” ถานเอ้อร์ตอบรับคำสั่ง พลางใช้มือคว้ารับซองสมุนไพรจากเสวี่ยอี้
เสวี่ยอี้หันตัวกลับหลังเพื่อมุ่งไ
