ไคนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มร้ายกาจออกมา แต่แววตาของเขาไม่ได้ยิ้มตาม เพราะมันเต็มไปด้วยความดุดัน
“ก็ดี ฉันจะได้ไม่ต้องเกรงใจ” พูดจบเขาก็หยัดตัวขึ้นเต็มความสุขแล้วปลดเข็มขัดและถอดกางเกงลงด้วยท่าทางเยือกเย็น เพื่อจับเอาตัวตนที่ชูชันออกมาก่อนจะคร่อมฉันที่นอนตัวสั่นและเปลือยเปล่าอยู่บนโฟซา
ถึงจะปากเก่งแต่ฉันก็ยังคงกลัวเขา…
“อ๊ะ” ฝ่ามือหนายื่นเข้ามาทักทายกลีบกุหลาบงามด้วยสัมผัสที่ไม่อ่อนโยนนัก มันรุนแรงกว่าครั้งไหนเพราะทุกอย่างขับเคลื่อนด้วยความโมโหของเขา
ใบหน้าคมคายเลื่อนลงมาทักทายหน้าอกใหญ่ มืออีกข้างบีบเคล้นคลึงอย่างเอาแต่ใจเช่นเดียวกับเบื้อล่างที่เขายังคงกดและบดขยี้จนฉันต้องดิ้นรนหนีตัวต้องฉันสั่นสะท้านเมื่อถูกลิ้นสากสัมผัสลงไปที่ยอดอกสีชมพูระเรื่อ เขาดูดดึงมันอย่างกับเด็กที่หิวกระหายจนเกิดเป็นความเจ็บแต่ก็แทรกเข้ามาด้วยความเสียวซ่านเป็นระยะ
เขาผละออกจากความอวบอิ่มสอดแขนแกร่งเข้ามาตรงข
