“อย่าใจอ่อนให้มันเด็ดขาด คิดถึงตอนที่มันทำเราสิดรีม” พี่แคทเอ่ยขึ้นมาตอนที่ฉันกำลังนั่งเหม่อๆอยู่ในรถเพราะคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ “สงสารมันเหรอ”
“มะ…ไม่ใช่ค่ะ” ฉันปฏิเสธออกไปแล้วบีบมือตัวเองไว้แน่น ไม่ได้สงสรหรอกเขาก็ควรได้รับบทเรียนบ้างที่ทำไม่ดีกับฉันเอาไว้ เพียงแค่ตกใจเท่านั้นเอง เท่านั้นจริงๆ
“พี่จะพาไปเที่ยวทำไมทำหน้าไม่สนุกเลย” พี่แคทพูดแล้วยิ้มกรุ้มกริ่ม ไม่รู้สรุปเธออยากช่วยฉันหรืออยากรังแกฉันกันแน่ บางทีฉันต้องคิดใหม่แล้วที่ว่าเธอดีกว่าไค
ดูเธอจะร้ายใช่เล่น…
“ร้านนี้…” ฉันแปลกใจเมื่อรถของพี่แคทแล่นมาจอดตรงหน้าร้าน มันเป็นร้านที่ฉันเคยมาช่วงก่อนเพราะคำชักชวนของยัยธัญญ่าเพื่อนสนิท มันบอกว่าเป็นผับเปิดใหม่และมีโพรโมชั่นเครื่องดื่มที่โคตรคุ้มและที่นี่แหละที่ทำให้ฉันเจอกับไค แต่ตอนนั้นเข้าใจว่าเขาเป็นพี่คีตะมาตลอด
ที่แท้เขาเป็นเจ้าของที่นี่ มิน่าถึงได้เจอทุกครั้งที่มา
“ร้านพี่
