The Manuever Lover

Kabanata 4

Mist

NAKALABAS na siya sa nasabing restaurant ay tuloy-tuloy pa rin si Ylona sa paglalakad. Tumigil lamang siya nang hingalin.

Marahas siyang nagpakawala ng hininga. She had no intention of going back inside the restaurant. At para saan pa? Nasabi na niya ang gusto niyang sabihin; na ayaw niyang magpakasal sa lalaking iyon.

Besides, she doesn't really even care at all if she was being rude. Mas nangingibabaw sa kanya ang nararamdamang habag para sa sarili. Hindi ito mangyayari kung hindi siya ipinaubaya ni Sofronio sa lalaki. Na kahit ang kanyang mana ay hindi niya mapaniwalaan kung bakit wala siyang makukuha mula sa ama. Idagdag pa ang proposal na inaalok nito na lalong nagpagulo sa kanyang isipan.

Napatingala siya sa kalangitan. Nilulukob ng dilim ang puting ulap gaya ng kanyang damdamin. Tila nakikisimpatya ang panahon sa pagdurusa niya ng mga oras na iyon. Sa ganoong kalagayan ay naramdaman niya ang ilang butil na tumulo sa kanyang mukha't balikat. Hanggang lumakas iyon at tuluyan siyang lukubin ng malakas na ulan. Ngunit, hindi natinag ang dalaga sa kinatatayuan. Kaysa maghanap ng masisilungan ay nanatili siya roon.

She slowly closed her eyes and savored every drop of the rain falling from her face down to her body. Walang pakialam kung mabâsa man siya ng ulan o may magtaka sa loob ng restaurant kung bakit siya naroon.

Mula sa papalabas na entrada ng restaurant. Naningkit ang mga mata ni Nigel nang matanaw ang dalaga sa gitna ng malakas na ulan.

He sworn inwardly. Ano'ng pumasok sa babaeng iyon at hinahayaan nito ang sariling mabasa ng ulan? Walang pasubali na hinubad ng lalaki ang suot na coat para gawing pandong sa ulo bago madaling sinuong ang dalaga sa gitna ng ulan.

Nabigla man si Ylonna nang may taong kumubli sa kanya sa ulan at humila tungo sa nakaparadang sasakyan ni Nigel ay hinayaan niya ang sariling tangayin siya nito. She was tired for resisting him. Mula pa lang sa mga nalaman niya kanina sa abogado at sa iminumungkahing kasal nito'y higit lang niyang kinasusuklaman ang binata.

Umikot si Nigel sa sasakyan at nang makapasok sa loob ng driver seat ay galit siya nitong hinarap. "Are you stupid for allowing yourself to get drenched in that fuckíng midst of downpour?" His eyes were like a bull. Nagtatagis ang panga nito sa galit. Natatakot man sa katauhan ng lalaki ay hindi iyon pinahalata ng dalaga. "When are you really going to listen to me, Ylona?" mahinang angil na dagdag nito.

She turned down her head. Basang-basa siya. Noon lang nararamdaman ni Ylona ang lamig na nagmumula sa aircon ng sasakyan na dumadapyo sa kanyang mga balat. "Y-you don't have to care about my life, Nigel. And you're not even my father so stop scolding me like a teenager," she only uttered.

"But you seem to act like a sixteen-year-old teenager! Is that how you are so immature?" he said bluntly.

Nasaktan si Ylona sa huling sinabi ng lalaki. Her fists clenched for wanting to snap out of him but her mouth seemed too tired to say anything.

"Leave me alone. . ."

"No, hindi kita maaaring iwan sa lugar na ito ng mag-isa. I brought you here kaya ako rin ang mag-uuwi sa 'yo." he restrained. "But look at yourself now, Ylona? Hindi sa pinagagalitan o pinagsasabihan kita ng masama but you look like wet as a drowned rat right now.

Magkakasakit ka sa ginawa mong 'yan." he added. Galit pa rin ang boses nito bagaman mas nangingibabaw sa tinig ang pag-alala.

Hindi man tingnan ang lalaki ay ramdam niya ang galit nito sa kanya. She found herself leaning against the headboard as she slowly closed her eyes. "I'm tired, gisingin mo na lang ako kapag nasa bahay na tayo." she murmured. Noon lang naramdaman ng dalaga ang kapaguran sa mga nangyayari sa kanya lately. Ilang sandali lamang ay unti-unti na siyang nadala ng antok.

Samantala, ang galit sa mukha ni Nigel ay nawala nang makitang walang natanggap ni anumang reaksyon mula sa dalaga. After the funeral of her parents death ay hindi na muli pang nasilayan ito ni Nigel. Hindi mapigilang magalit sa ginawang paglisan nito sa La Trinidad upang sumama sa nobyo nito sa Maynila.

Tinitigan niya ng matagal ang natutulog na dalaga. She has a beautiful angelic face. The face that many men dream of wanting to see every morning when they wake up. Kung hindi lang sana ito laging against sa lahat ng sinasabi niya'y hindi siya mahihirapang makagaanan ito ng loob.

Tumaas ang kamay ni Nigel sa mukha ng dalaga upang palisin ang namuong luha sa mga mata nito. At nang bumaba ang tingin sa dibdib ng babae ay siyang pagkakamaling ginawa ni Nigel. Nakita niyang halos lumabas na ang kanang dibdib ng dalaga sa suot nitong sleeveless na damit.

Napamura si Nigel sa isipan. He felt something harden in the middle part of his body that was hard to avoid and control.

Sh*t Not now please! bigay babala ni Nigel sa sarili. Kaagad sinelyuhan ang pumupukaw na nararamdaman sa pagitan ng binti. Nang muling tumingin sa natutulog na si Ylona ay bumalik ang tingin ng binata sa mapupulang labi nito. Bahagyang nakaawang iyon at tila nag-anyayang hagkan ang labi nito na siyang nagdagdag upang tumaas ang libido niya.

He swore again for the second time. He was trying to resist the urge to not kiss her. Also, he couldn't take his eyes off her. And It doesn't come easily to him.

Nonchalantly, he found himself bending his head to hers upang balak hagkan ang babae. Ngunit, hindi natuloy dahil sa inusal nito.

"Shawn. . ." she murmured.

Doon lang bumalik ang ulirat ni Nigel. He smothered an oath. Napagdesisyonang ilayo ang sarili sa dalaga. Pati ba naman sa panaginip ay naroroon pa ang nobyo nito?

Nigel took a deep breath and then sighed. Mula sa back seat ay inabot ang baon na tuwalya at ibinalabal sa basang katawan at natutulog na si Ylona. Pagkatapos ay pinatay ang aircon sa loob ng sasakyan at bumalik sa manibela upang simulang paandarin ang ignition.

Without hesitation, Nigel changed his mind. Kinabig niya pakaliwa ang manibela at binabay ang daang expressway. Uuwi sila ng La Trinidad ora mismo. Walang pakialam kung anuman ang magiging reaksyon ng dalaga paggising nito.

MULA sa malalim na pagkakatulog ay biglang nagising si Ylona. Takot ang nasa mukha habang habol ang hininga.

She had a bad dream.

She heaved a sigh. Akala niya'y totoo ang nangyayari sa panaginip. She and Shawn split up. Niloloko raw siya nito at tanging pera lang ang habol sa kanya. Ngunit nakahinga siya ng maluwag nang hindi totoo ang nangyari at isang panaginip lamang iyon. Naniniwalang hindi nito iyon magagawa sa kanya ng nobyo. He loves her so much. Hindi tatagal ay magpapakasal na silang dalawa.

"You okay?"

Gulat na nilingon niya ang baritonong boses na nagsalita. It was Nigel. Sandaling sumulyap ito sa kanya ngunit ibinalik rin ang atensiyon sa manibela. Noon niya lamang napagtanto na nasa biyahe pa rin sila.

"O' hindi ka na nakapagsalita riyan. Idagdag pa na parang nakita mo si Tom Cruise sa katauhan ko. Are you really alright?" Ngayon ay buong atensiyon ng nakatunghay ito sa kanya upang siguruhin ang lagay niya.

She blinked. Kumunot ang noo. But her eyes rolled up when he see his demented smile. "As if you care about me. Hindi uubra sa 'kin ang ganyan." Pagkatapos ay inilayo ang tingin dito at ibinaling ang paningin sa tinted window. Mula sa labas ay madilim at malakas pa rin ang ulan.

Hinawakan ng dalaga ang sariling kamay at pinagkiskis iyon upang makagawa ng mainit na pakiramdam. Noon lang napagtanto na may nakabalabal sa kanyang puting tuwalya. Pati ang coat ng lalaki nakabalabal sa hinaharap niya.

Kaagad na umayos ng pagkakaupo si Ylona. May kung ano'ng pumasok sa isip niya na hindi akma. May nangyari ba habang tulog siya? Niyuko niya ang sarili, pagkatapos ay may paninigurong lihim na sinulyapan ng tahimik ang nagmamanehong si Nigel bago muling bumalik sa sarili.

Napaisip siya. Kaya ba tinakpan ng binata ang katawan niya'y dahil naakit ito ng hindi niya alam? Napaismid siya sa kaisipang iyon. Bagaman nakahinga rin ng matiwasay. Nagpapasalamat siya na walang nangyaring masama sa kanya kasama ang lalaki.

Nang maisip na may ginawa ito sa kanya habang natutulog ay pinamulahan siya ng pisngi. Sa kaloob-looban niya'y may pakialam rin pala sa kaniya ang lalaking dominante at saksakan ng lamig sa katawan.

She bit her lower lip. Muling sinulyapan ang lalaki. He was like made in a sculpture.

An Adonis. His tanned features bore the months he had spent in warmer climes. His hair was thicker and fell in a heavy swathe across his forehead. He has heavy-lidded eyes, narrow cheekbones, and lips that look thin and uncompromising.

He drove there like an attractive and appealing man. Ang suot nitong long-sleeve polo ay nakatupi ng tatlo na umabot hanggang siko. At mula sa kanyang kinalalagyan, nakita niyang tatlong buton ang hindi naka-butones roon.

Napalunok si Ylona. She could see the soft hair on his chest. Tila may umaanyaya sa kanyang paglandasin ang

palad niya sa loob ng polo nito.

"Are you done checking me out?" he asked in amusement.

She was stunned! She quickly averted her gaze from him. Alam ni Ylona na kasing pula na ng kamatis ang pisngi niya ngayon ng mahuli siya nito.

"O-of course not! You are not my type either!" she hissed.

"Then, why are you staring at me as if I'm one of the spice men in the magazine?" amused paring wika ng binata.

Pagak na natawa ang dalaga. "Don't get too cócky with yourself Mr. Del Cid. Kahit yata lamok ay mahihiyang lumapit sa ka-arogantehan mo!" Irap niya.

"Why? Silly you." naaaliw na tukso nito.

"Nah, hindi na iyon mahalaga. And could you please, gusto ko ng umuwi. Madaliin mo na ang pagmamaneho," matapos sabihin iyon ay agad niyang sinandig ang ulo sa headboard at itinutok ang tingin sa labas.

"Kanina, para kang kaawa-awang basang sisiw. But now, the Ylona Ocxena I know is back to being a tigress, huh."

Hindi siya sumagot. Muli niyang ipinikit ang mga mata bagaman bukas ang isip. Inabot iyon ng ilang sandali nang magduda si Ylona. Alam niyang hindi kalayuan ang restaurant na pinagdalhan sa kanya ni Nigel mula sa bahay niya. But now, parang halos ilang oras na sila bumibiyahe.

With the intense doubt she felt kung bakit hindi pa sila nakarating sa bahay ay iminulat niya ang mata.

"Bakit ang tagal na nating bumibiyahe ay hindi pa rin tayo nakakauwi sa bahay ko?" naiirita niyang reklamo rito. She really wanted to go home para makalayo na sa binata. Dahil habang tumatagal na magkasama sila nito'y lalo lang siyang hindi napapalagay.

Sumilip siya sa labas. Hindi na gaanong umuulan at tanging ambon na lang. Nang biglang napasinghap ng napagtantong hindi iyon ang daan na tinatahak nila.