ดาหวันก้าวลงมาจากรถคันงามที่มารดาของราเชนส่งไปรับที่โรงแรม
ภาพคฤหาสน์หลังใหญ่มากสะท้อนเข้ามาในดวงตา หล่อนมองสิ่งก่อสร้างแสนอลังการตรงหน้าด้วยความชื่นชมในความงดงามของมัน
แต่ไม่นานก็ละสายตาจากความสวยงามนั้น มองเข้าไปภายในตัวคฤหาสน์เบื้องหน้าแทน
หัวใจของหล่อนยังคงเต้นระส่ำไม่เป็นจังหวะ เมื่อรู้ดีว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะต้องเผชิญหน้ากับราเชน ผู้ชายที่ใช้น้ำเมาดับทุกข์
หล่อนไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เรื่องเลิกรากันของหล่อนกับเขา จะมีผลกับเขามากมายขนาดนี้ ทั้งๆ ที่เขาก็ไม่ได้จริงจังอะไรกับหล่อนเลย
หรือว่าเขาจริงจังกับหล่อนนะ...?
ดาหวันเริ่มลังเล แต่กระนั้นความแตกต่างระหว่างชนชั้นก็ทำให้หล่อนเลือกที่จะหยุดคิดหาคำตอบ สองเท้าก้าวตรงไปยังประตูไม้ขนาดใหญ่
“เชิญค่ะคุณดาหวัน”
สาวใช้ออกมาต้อนรับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส หล่อนยิ้มตอบรับ ก่อนจะเอ่ยถามถึงราเชน
“ฉัน... มาหาคุณราเชนค่ะ”
“ดิฉันจะพาไ
