THE WAVE OF LOVE

Chapter 4

"Hey, Dude! Gwapo mo ngayon ah! Mabuti naman at naisipan mong magpagupit. Hindi katulad nang una mong apak rito sa Villa mas dinaig mo pa si Moises, dahil sa haba ng bigote at buhok mo," pang-aasar ni Jaden sa kay Carlos Miguel.

"Ano'ng hangin kaya ang nagdala sa iyo rito at naisipan dalawin ako?" aniya ni Miguel sa kaniyang pinsan na hindi pa rin inilayo ang tingin sa kaniyang ginagawa.

"Loko ka talaga! Kahit naman mahaba ang buhok at bigote ko mas lamang pa rin ang kagwapohan ko sa iyo!" dugtong pa niya rito sa kay Jaeden.

"Wee, 'di nga! Oo, sige na nga pagbigyan nakita. Mas gwapo ka na kaysa sa akin, pero mas lamang naman lovelife ko sa iyo." walang prenong tugon ni Jaeden sa kaniya.

Ngunit na patutop ito sa kaniyang bibig, nang ma-realize siguro nito ang kaniyang mga tinuran.

"Opps! Sorry, dude!" hinging paumanhin nito sa kaniya, na tila isang bata itinaas ang dalawang daliri nag-peace sign. Nang pinukulan niya ito ng masamamg tingin.

"Abnormal talaga ang mokong na ito. Hindi naman lingid sa kaniyang kaalaman kung bakit ako na pa rito. Alam nito kung gaano ako nasaktan. Siya pa nga nag-suggest sa akin na dito muna ako." bulong niya sa sarili.

Masamang tingin ang ipinukol na niya sa kanyang pinsan. Dahil sobrang naiinis na siya sa presensiya nito. Dinaig pa ang babae kung makadaldal. Hindi na niya ito pinapansin at nagpatuloy na lamang sa kaniyang ginagawa.

"Oy, sino 'yan? Ang gandang babae niyan dude! Saan mo siya nakikita? Mabuti na naman at pumayag na gawing subject ng paint mo? Hindi man lang natatakot sa iyong hitsura na mukhang ermitanyo," wika nito binuntunan pa ng malakas na tawa.

"Wala! Wala kang paki!" singhal niya rito. Hindi niya mapigilan ang sariling sigawan ang binata dahil sa labis na kakulitan nito.

"Ano'ng wala? Parang alam ko ang lugar na 'yan, ah!" Palakad -lakad ito habang nag-iisip. Inaalala kung saan niya nakikita ang lugar na ito. Huminto ito sa kaniyang ginagawa at malapad na ngumiti.

"Tama! Nasa pusod iyan ng kagubatan na sakop sa lupain na nabili ninyo. Nagawi ka na pala doon, Dude?" tanong nito sa kaniya.

"Yes, nakapunta na ako sa bahagi niyan sa gubat at ang babaeng ito? she's made by my wildest imagination!" muli niyang singhal kay Jaden. Ayaw niyang malaman nito na totoong nag- exist sa mundong ito ang babaeng na sa kanyang canvas.

"Ikaw, kung wala ka man lang magandang sasabihin. Puwede ba makakaalis ka na! Wala ako sa mood makipag- asaran sa iyo. And besides, kita mo naman na busy ako,” pagtataboy niya rito at itinuro pa nito ang pinto.

Jaeden is his cousin and bestfriend, actually. Sanay na sila sa kanilang mga asaran. Kaya madali lang pag salitaan niya ng ganoon ang binata. Dahil bata pa lamang sila ay magkalaro na ang mga ito. Ngunit mauwi sa iyakan ang kanilang paglalaro dahil si Jaeden ang bully sa kanilang dalawa at si Carlos Miguel naman ay madaling mapikon. Hanggang sa lumaki sila ay nakasanayan na nilang mag-asaran, naging closed pa nga sila sa isa't-isa. But they know their limits.

"Ay, naku Dude. Hanggang ngayon napakabilis mo pa ring mapikon, daig mo ang may dalaw." muling pang -aalaska nito sa kaniya na binututan pa ng malakas na tawa na mas lalong inaiinis ni Miguel.

"Paano kasi hanggang ngayon, bully ka pa rin. Maybe you can leave now! Shoo, shooo, alis!" tila langaw na tinataboy ni Miguel, si Jaeden.

Mabilis niya naibato ang hawak niyang paint brush na ginamit niya. Mabuti na lamang at mabilis itong nakailag.

"Easy Dude , aalis na ako

Babalik na lang ako kapag wala ka ng dalaw at wala ka ng sumpong!" wika nito.

Akmang ibabato na naman niya ulit ang isa pang paint brush na mas hamak na mas malaki sa kanyang ibinato kanina. Ngunit mabilis itong umilag at humakbang na ito papalabas ng silid.

Isang buwang na siyang nanatili sa nabili na bahay ng kanyang mga magulang dito sa Sta.Fe Nueva Vizcaya, ang Villa Estrella. Hinihiling niya sa kaniyang mommy na dumito muna siya, dahil gusto niya

munang lumayo para makalimot sa lahat ng sakit na kaniyang nararamdaman. Hanggang ngayon hindi niya pa rin tanggap na iniwan siya ng babaeng mahal niya .

"How could Stella do this to me? She cheated on me! And worst she left me. Tinapon niya ang five years naming relationship para lang sa isang lalaki that she meeted once sa isang bar." Nangangalit ang kaniyang panga, nang maalala na naman niya ang ginawang panggagago nito sa kanya.

But for this past few days hindi si Stela, ang bumagabag sa kanyang isipan kundi ang ang babaeng naging kanaig niya sa may batis. Hindi man lang sila nakapag-usap dahil umalis na ang babae. Hindi nakuha ni Carlos Miguel ang pangalan ng babae.

Tumayo siya mula sa kaniyang pakakaupo sa silya at nagsalin ng alak sa wine glass. Napapikit ang kanyang mga mata nang maglakbay ang iniinom nitong alak sa kanyang lalamunan.

He have a deep sighed.

Nagsalin muli ito ng alak sa kaniyang baso at muling tinungga ang laman nito.

Pinakikitigan nitong mabuti ang larawan na kaniyang ipinipinta. Hindi pa man ito tapos pero sa unang tingin pa lang ay makilala muna kaagad kung sino ang nasa paintings. He can't forget her innocent beautiful face, her sexy body that he couldn't resist to hold. Ang malalambot nitong katawan at ang mala porcelena nitong kutis. Ang matangos na ilong at ang malalantik nitong pilik mata na mas lalong nakadagdag sa kagandahan ng dalaga.

"She's so perfect! ngayon lang ako nakakita ng ganito kagandang babae at dito pa mismo sa isang liblib na lugar," hindi makapaniwalang sambit niya. Dahil ngayon pa lamang ay tila nangungulila na siya sa babae.

Inubos nito ang laman ng baso at muli niyang ibinalik ang kaniyang atensyon sa may canvas. Pero nagsimula pa lang siyang iguhit ang bandang bahagi ng dibdib nang babae ay nagsimula na naman uminit ang kaniyang katawang lupa ma tila sinisilaban ng apoy at unti-unting na buhay ang alaga niyang cobra na gustong manuklaw at nais makawala na ito sa kaniyang pinagkukulungan ko.

"Will you stop! Please behave, hindi ako makaka focus sa aking ginagawa." bulyaw niya sa kaniyang alaga.

Para na itong timang na kinakausap ang kanyang sarili.

"F*ck!" malakas niyang sigaw.

Naibato nito sa dingding ang hawak niyang paint brush dahil sa sobra niyang frustration. Bakit ba hindi mawala -wala sa kanyang isipan ang tagpong iyon? There was a part of him, na nagsisisi because he take the girl advantage. Kahit na sabihin na pumayag ang dalaga, hindi pa rin maipag kaila na inosenti ang babaeng 'yun. And yet, there’s also a part that he was so much happy dahil siya ang unang nakaangkin dito.

Maging sa kaniyang pagtulog laging laman din ito sa kaniyang panaginip. In this past few days, nagising na lamang siya na basa na ang boxer shorts na kaniyang suot. Lagi na lamang itong nag we-wet dreams. Labis na siyang nahihibang sa babeng 'yun.

"Ahhh, I am so stupid! Jerk! Ngayon lamang ako nagkaganito sa isang babae, Bakit hindi ko man lang nakuha ang kaniyang pangalan?" tanong nito sa kanyang sarili. Halos sabunutan na ni Carlos Miguel ang kaniyang sarili.

Hindi niya ito nahanap kaagad dahil pinaluwas siya sa kaniyang mama. At isang buwan din siya hindi nakabalik kaagad.

.

Ilang araw na siyang pa balik-balik sa may batis. Nagbabakasali na makita niyang muli ang babae, ngunit hindi na ito bumabalik doon. Sinubukan rin niyang pumupunta sa lungsod, muling nakikibaka na sana makikita rin niya ang babae ngunit tila nawalan siya ng pag-asa na makitang muli ang babaeng gumugulo sa kaniyang buong sistema.

Hindi niya maiintindihan ang kaniyang sarili. Hindi nito alam kung ano itong kanyang nararamdaman.

"Maybe, I am just guilty or what? Basta ang alam ko hinahanap - hanap ko siya, I need to find her. I want to see her again."

Nang dahil sa babaeng 'yon nakalimutan na niya ang sakit ng kaniyang nararamdaman na dulot sa pag -iwan sa kaniya ni Stella.

Kinabukasan maaga itong gumayak papuntang lungsod. Doon na lang din siya mag -agahan, dahil naubos na ang stocks niyang pagkain sa ref, pati sa pantry na lagayan ng kanyang instant foods ay ubos na rin. Nais sana nang kaniyang ina na magdala siya ng maid na makakatulong sa kanya habang nandito siya nagbabakasyon. But he refused, kasi kaya na naman niya ang kanyang sarili. At nais din muna niyang mapag-isa .

Paglabas na siya ng bahay ay nagmamadali siyang tinungo ang kanyang sasakyan na nasa garahe. Dahil medyo nagugutom na rin siya.

Naging matulin ang takbo ng kanyang sasakyan pagkalabas niya ng Villa, dahil wala namang ibang sasakyan dito maliba sa sasakyan niya. Habang nagmamaneho, tumunog ang a kanyang cellphone, walang iba ang tumawag kundi ang kanyang pinsan, si Jaeden.

"Ano naman kaya ang sadya ng mokong na ito? Bakit kaya ito na patawag?" naiinis niyang turan sa kanyang sarili. Hindi niya nais sana kausapin ang kanyang pinsan dahil naiinis siya rito at alam niya na wala namang ibang gagawin si Jaeden, kundi ang asarin siya. Ngunit sa huli mas pinili pa rin niyang sagutin ito.

He was about to pick up his phone para sana sagutin ang tawag pero nailaglag niya ang kanyang cellphone, he bend his body to pick- up the thing. Ngunit hindi niya namalayan na may babaeng biglang tumawid sa kàlsada. At pag-angat niya ng tingin ay huli na ng tapakan niya brake ng kanyang sasakyan. Na sagasaan na nito ang babae.