CHAPTER 1
1752 Words
“Oh my gosh Belle! Look who’s heading this way!” pigil ang tiling sabi ni Kai kay Isobelle habang nagsusulat ito ng note sa kanyang notebook.
Nag-angat ng paningin si Isobelle at nakita niyang si Benj ang sinasabi ng kaklase nito na kinikilig-kilig pa.
“Hi,” nakangiti nitong bati sa kanya.
“Hello. Do you need anything?”
"Miss Isobelle, are you free tonight? I'd like you to invite for a date sana if pwede?" tanong nito sa kanya.
Sa pagkakaalam ni Isobelle, si Benj ang nanalo sa pageant ng universIty for most handsome student in all department. Marami itong fans, mapababae man or gays pero bakit sa kanya ito nagpapalipad-hangin? Iyon ang nasa isip ni Isobelle.
"Sorry," aniya. "I don't really have any spare time for a date," dagdag pa niya.
"Oh okay. Sabihan mo na lang ako kapag may time ka," sagot ng lalaki na halatang hindi makapaniwlang tinanggihan siya ng dalaga. Laglag balikat na umalis.
"Wow," sabi ni Kai. "Did I heard it right? You just reject that campus hottie?" tanong niya na parang hindi makapaniwala.
"I just turned him down to his invites. I didn't rejected him," sagot ni Isobelle sa kanya habang itinutuon ang sarili sa binasaba at manaka-nakang umiinom ng kape sa disposable cup na nakalapag sa tabi ng kanyang mga books at mga reviewer. Malapit na kasi ang midterms at kailangan niyang mag-focus sa pag-aaral.
"Tange! Papunta na rin iyang invites invites na iyan sa panliligaw. Ano ka ba girl? Read between the lines. Jusko! Kung ako ay may gandang katulad ng sa iyo? Irarampa ko iyan!" exaggerated nitong sabi.
Tumingin si Isobelle sandali sa matalik na kaibigan habang maarte itong umiinom ng juice na order niya. Kikay si Kai habang ako ay plain jane lang. She don't like dressing to the point that her cleavage shows up. Tama na sa kanya ang tshirt, jeans and sneakers.
"Sorry wala pa rin naman akong time sa ligaw ligaw na iyan. I rather study hard than doing that," sagot nito.
"Jesus Christ, Isobelle Margarita Lopez. What's wrong with you? Man-hater ka ba o you like same-s*x? Don't tell me crush mo ako?" exaggerated nito na nagpabuntong-hininga sa babae..
"Ew. I'm neither of them. I just prioritize my studies. Iyon lang" sagot nito sa kanya.
"Hello? Sa ganda mong iyan sa tingin mo maitatago lang ng pagiging plain jane mo? Ano ba, mag-boyfriend ka na rin Inday. Sayang ang kagandahan natin," sabi niya.
"Sorry. I'm not really interested," sagot ni Isobelle.
"Hmp!" irap ni Kai sa kaibigan. "Kung ako lang ang nabiyayaan ng kanyang kaganda, I'm probably busy collecting boyfriends," aniya pa.
"Well, I'm glad I'm not you," natatawang sabi ng dalaga.
"Meany!"
Isobelle is not a man-hater. Wala lang talaga sa kanyang bokabularyo ang salitang love o ang magka-boyfriend. Her older sister has a high expectation on her since isa ito tinitingalang lawyer at siya na rin ang nagpapaaral sa dalaga. Maganda ang reputasyon ng kanyang so she don't want to ruin it. At bilang ganti, she study hard. And to top that, she still haven't met the ideal guy for her.
"I'll be out of the country with your Ate Moia, Isobelle. Will you be okay being alone here?" tanong sa kanya ng kanyang Ate habang kumakain sila ng hapunan. “Or woulld you rather stay muna sa apartment ni Kai?” anito na halata sa kanyang mukha ang uneasiness.
Ngumiti si Isobelle sa kanya. As far as she know, her older sister pursued Moia for a years until she finally agreed to be in a relationship with her. Ngayon ay going strong na sila at nagpaplanong magpakasal sa ibang bansa kung saan pwede ang same s*x marriage.
"Oo naman Ate. Go. Kaya ko namang mag-isa. Malaki na ako," natatawang sagot ni Isobelle sa kanya.
"Are you sure?" nag-aalalang tanong niya. "Pwede mong sabihan si Kai na dito na muna habang wala ako kung ayaw mo sa apartment ni Kai," aniya pa na bakas na bakas ang pag-aalala sa mukha niya. "I don't want you to be alone here.”
"Huh? Bakit kailangang mag-stay ako kina Kai or papuntahin siya rito, Ate? I'm good being alone. At saka sembreak naman ngayon at may part time job si Kai. Baka nakakaistorbo lang ako sa kanya," sagot ni Isobelle.
"Iyon nga Belle eh. Wala si Oming dahil umuwi sa probinsya nila. Two weeks siya magi-stay doon. Wala kang kasama dito," sagot naman niya.
Umiiral na naman ang over-protectiveness ng kanyang ate. She had to lie para mapanatag ang loob nito.
"Look Ate," sabi ni Isobelle at saka ngumiti siya sa kanya. "Para mapanatag ang kalooban mo tatawagan ko si Kai. Let me ask her kung okay lang ba na samahan niya ako rito,” sabi ni Isobelle to end the discussion between her and her over-protective sister.
"Okay. That's better. Aalis kami five days from now. Sabihan mo si Kai na dito na muna siya habang wala pa ako, ha?"
Tumango-tango si Isobelle sa kanyang Ate. She doesn't really know why she's overprotective to her lalo na kapag naiiwan siyang mag-isa. Sabi pa nga niya she doesn't mind daw kung magka-boyfriend ang dalaga at dalhin daw niya sa bahay. It's totally fine with her as long as my kasama ito sa bahay lalo na kung wala ito. Of course, hindi iyon fine sa kanya. Isobelle has her priorities set up. Her focus is on her studies and future.
What puzzled her more is sa tuwing nagtatanong siya kung bakit ayaw niya itong mag-isa ay palagi na lang iniiba ng kanyang ate ang topic. Ang sabi nya lang ay ayaw daw niya maulit ang nakaraan. Everytime their conversation end in the same topic na mauulit ang nakaraan, tinatapos nito ang usapan.
She left Isobelle thinking something she didn't even know. At ang pinakamahigpit nitong bilin sa kanya ay huwag na huwag magpapaabot ng alas tres ng madaling araw na gising pa. She should be sleeping before three in the morning. Her sister would always check on her after two am in the morning to make sure she's already sleeping. Her Ate left this afternoon kung kaya maiiwang mag-isa si Isobelle.
Kanina lang ay binigyan ang class nila ng extra project ng professor niya for extra grade. At kailangang matapos iyon ni Isobelle bago ang submission kinabukasan ng tanghali.
Sa hallway ng department building niya ay nakasalubong niya ang Sister na headmistress ng university. Madalas niya itong napapansin na nakatingin sa kanya lalo na kapag nagkakasalubong sila ngunit hindi naman ito nagsasalita. The older lady would stare at her and then a sigh would leave her lips.
"Miss Lopez, come with me. I want to talk to you," sabi nito sa kanya ng magkasalubong sila at magalang niya itong binati.
Ngumiti si Isobelle sa matanda. Hindi rin niya alam kung bakit sa unang pagkakataon mula noong madalas na niyang makitang nakatingin sa kanya ang madre ay ngayon lamang siya nito kinausap.
The older lady led her to her office.
"Come in," anito pagkatapos buksan ang pintuan ng kanyang opisina.
Sumalubong agad sa paningin ni Isobelle ang isang larawan ni Maria na ang mga mata ay nakatitig sa kanya na para bang pinag-aaralan nito ang kabuuan ni Isobelle. She felt a little bit overwhelmed. Hindi relihiyoso ang kanyang ate kahit ang nanay niya noong nabubuhay pa. Walang kahit anong pictures or statues ang nakadisplay sa kanilang bahay.
"Have a seat," sabi ng madre sa kanya bago nito isinara ang pintuan at nili-lock.
Tumalima naman agad ang dalaga sa sinabi alok ng madre pagkatapos nitong maupo sa sariling upuan.
"What's your name, Ija?" tanong ng matanda sa kanya.
"Isobelle, Ma'am," sagot ni Isobelle.
Bakas na bakas sa mukha ni Isobelle ang pagtataka kung bakit siya inimbitahan ng madre sa opisina nito.
"You must be confused why I brought you here to my office. Rest assured Isobelle I want to confirm something. And my confirmation is answered. Iha alam mo bang-"
Bang!
Bigla na lamang sumarado ng malakas ang casement window style ng opisina na nasa bandang kanan ni Isobelle.
Parehong nagulat ang dalawa. Paanong magsasara ng ganoong kalakas ang nakabukas na bintana gayong hindi naman humahangin.
Napansin ni Isobelle ang pamumutla ng matanda lalo na noong napagawi ang paningin nito sa bintana.
"Ma'am are you alright?" nag-aalalang tanong ni Isobelle. She can see right through the nun's face that she is seeing something she can't see.
Binawi ng madre ang paningin sa bintana.
"Ija," she said habang binubuksan ang drawer ng kanyang mesa at may kinua doon. "Take this," she said.
The nun's fingers were trembling when she gave Isobelle the rosary she owned was blessed in the Vatican when she visited it.
"No matter what happens, always bring that rosary with you," she said. "Go home safely dear and do not sleep during and after the witching hour."
Bagamat nalilito at nagtataka, nagpaalam si Isobelle sa matanda habang dala-dala nito ang rosaryo na ibinigay sa kanya. She was expecting to have a good conversation with her pero bakit bigla na lamang nagmamadali ito paalisin siya matapos ang nakakagulat na pagsara ng bintana?
Ipinagkibit balikat na lamang ni Isobelle ang nangyari. Matapos makalabas ng campus ay pumara siya ng taxi at agad na nagpahatid sa apartment complex na tinitirhan nila ng kanyang ate.
"Manong, bayad po," sabi niya sabay dukwangsa bintana ng taxi upang marinig ito ng driver matapos niyang kunin ang wallet sa loob ng kanyang bagpack.
Nakita nitong nakatingin ang driver sa bahay niya at hindi sa kanya.
"Manong," muli niyang tawag dito.
Bahagyang nagulat ang may edad ng lalaki sa pagtawag niya sa rito at napatingin ito sa kanya
"Bayad po," muli niyang sabi.
"Ineng, bahay mo ba iyan?" tanong nito sa kanya.
"Sa amin po ng aking ate. Bakit po?" tanong ni Isobelle.
"Ang dami kasing tao sa labas sa may pintuan. Baka kako bisita ninyo. Wala bang tao sa loob?" anito pa.
Nagtaka si Isobelle. Paanong magkakaroon ng maraming tao sa may pintuan ng bahay nila gayong bago lipat pa lang sila ng ate niya. Nilingon niya ito ngunit wala naman siyang nakikitang mga tao.
"Wala naman po akong nakikita," sagot ni Isobelle.
Nakita niyang bigla na lamang namutla ang driver at bigla na lamang pinaandar ang taxi nang hindi kinukuha ang kanyang bayad.
"Ouch!" impit na daing ni Isobelle nang bahagyang mahagip ang kanyang kamay. "Ano ba ang problema ng mamang iyon?" inis na tanong nito sa kanyang sarili.
Everyone is acting weird today, iyon ang nasa isipan ni Isobelle matapos makapasok sa bahay.
- Writer
